Ποιο είναι το όραμα;
Η… τιτλοποίηση;
Είκοσι μήνες τώρα, το μόνο που ακούμε είναι το πώς θα κλείσει ο προϋπολογισμός, αν θα αναθεωρηθεί στην πορεία, γιατί έγιναν υπεραισιόδοξες προβλέψεις, αν οι Βρυξέλλες θα βοηθήσουν να βουλώσουμε τις μαύρες τρύπες του Χριστοδουλάκη, με εικονικά έσοδα -γιατί, τι άλλο είναι η τιτλοποίηση… Περί οράματος, περί ελπίδας ουδέν…
Πορεία στα τυφλά θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν αυτοί οι μήνες… Μια πορεία που ήδη γεύση πικρή δίνει η γκρίνια για την ακρίβεια και τη συρρίκνωση των εισοδημάτων των νοικοκυριών, ενώ στην αγορά δεν υπάρχουν μετρητά, γι’ αυτό και το Δημόσιο δεν μπορεί να εισπράξει τα χρήματα που του χρωστάνε. Και στον ορίζοντα κανένα φως… Αντίθετα, μαύρα σύννεφα έρχονται απ’ έξω. Και η κυβέρνηση δείχνει να ζει σ’ άλλον κόσμο.
Για επενδύσεις ας μην κάνουμε λόγο. Λόγια και τίποτ’ άλλο. Ακόμη είναι άγνωστο αν τα δισεκατομμύρια που μοιράζουν σε… αναπτυξιακά προγράμματα αποδίδουν, βοηθούν στην ανάπτυξη, δημιουργούν έστω και μία θέση εργασίας (όχι βέβαια στα χαρτιά) με αποτέλεσμα τα λεφτά που παίρνουν οι επιχειρηματίες να καταλήγουν στην τσέπη τους. Κι αν κανείς έχει άλλη άποψη, τον προκαλούμε να δώσει έστω και μια κατάσταση εργαζομένων επιχείρησης που εντάχθηκε σε αναπτυξιακό προόγραμμα και προσέλαβε ΕΝΑΝ νέο εργάτη.
Τουλάχιστον να είχε γίνει κάτι που να βοηθά στην προσέλκυση επενδυτών -έχουμε βαρεθεί να γράφουμε, σε… ώτα μη ακουόντων ότι έπρεπε να είχε ήδη συσταθεί ένα υπουργείο, ένας οργανισμός που θα ήταν αρμόδιος για κάθε επένδυση, όπου θα κατέφευγε ο επενδυτής και σε 2-3 μήνες το αργότερο θα είχε την απάντηση αν εγκρίνεται η πρότασή του και μαζί με τις σχετικές άδειες Πολεοδομίας, Εφορείας Αρχαιοτήτων, ΔΕΗ κ.λπ. για να αρχίσει η υλοποίηση της επένδυσης. Όμως φαίνεται ότι έχει εκλείψει και το απλό μυαλό…
Επισημαίνουμε όλα αυτά τώρα, που υπάρχει ακόμη καιρός. Πριν τα δύσκολα έρθουν… Λύσεις υπάρχουν. Όπως υπάρχουν σε κάθε χώρα. Ο κ. Καραμανλής δεσμεύθηκε για μια καλύτερη ζωή… Μέχρι στιγμής αποτελεί μαγική εικόνα…