Ο δρόμος της αρετής

Το χαρτί του εκλογικού αιφνιδιασμού βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και το ερώτημα είναι το «αν» και το «πότε»… Πολιτικοί παράγοντες της αντιπολίτευσης (κι όχι μόνο) εκτιμούν πως «η κατάσταση της οικονομίας δεν θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία» και εικάζουν ότι ο κ. Καραμανλής θα παίξει το χαρτί του εκλογικού αιφνιδιασμού μέσα στο 2006.

• Με δεδομένο τους ποιοτικούς δείκτες των δημοσκοπήσεων ασφαλώς ο Κ. Καραμανλής διαθέτει ακόμα το πολιτικό πλεονέκτημα, οπότε θα μπορούσε να μπει στον πειρασμό της εκλογικής «αρπαχτής» με στόχο το «2+4». Όμως το 2006 είναι ένα έτος κρίσιμο για τη δημοσιονομική προσαρμογή της χώρας και προφανώς η προσφυγή στις κάλπες θα τίναζε στον αέρα την προσπάθεια εξυγίανσης της οικονομίας, καθότι η πολιτική ρευστότητα προκαλεί αποσταθεροποίηση στις λεπτές ισορροπίες της οικονομίας. Αλλά ας υποθέσουμε ότι ο κ. Καραμανλής αποφασίζει να θυσιάσει την εξυγίανση της οικονομίας προκειμένου να κερδίσει μια νέα τετραετία. Σε μια τέτοια περίπτωση θα πάθαινε ό,τι και ο Κώστας Σημίτης το 2000, θα είχε κερδίσει μια τετραετία «Γολγοθά». Πρώτον, φίλοι και εχθροί θα τον θεωρούσαν πρωθυπουργό με ημερομηνία λήξης, καθότι ο κύκλος των δύο διαδοχικών εκλογικών νικών θα είχε κλείσει…

Δεύτερον, ο πρωθυπουργός μετά την εκλογική του νίκη θα είχε να αντιμετωπίζει στη χειρότερη εκδοχή τους τα ίδια παλιά προβλήματα.

• Επομένως για έναν πρωθυπουργό που θέλει να είναι χρήσιμος για τον τόπο η εκλογική «αρπαχτή» δεν είναι λύση. Αντιθέτως, εάν καταφέρει ο Κ. Καραμανλής με σοβαρή και αποτελεσματική δουλειά να εξυγιάνει την οικονομία και να ενισχύσει την ανάπτυξη, τότε θα μπορεί να διεκδικήσει μια νέα τετραετία, ανανεώνοντας τις προσδοκίες του εκλογικού σώματος για καλύτερες μέρες. Έτσι και να χάσει τις εκλογές του 2008, ο κ. Καραμανλής θα έχει αφήσει πίσω του έργο.