Επικαιρότητα
Τώρα αποδεικνύεται ότι οι αμερικανοί εισβολείς χρησιμοποίησαν χημικά όπλα εναντίον του Ιράκ κατά την κρίσιμη περίοδο Μαρτίου-Απριλίου 2003. Τα αμερικανικά χημικά όπλα που χρησιμοποίησαν ήταν ο λευκός φώσφορος που προκαλεί καταστροφή του δέρματος και των μυώνων και τελικά επιφέρει τον θάνατο. Τη δραστηριότητα αυτή των αμερικανοβρετανικών «απελευθερωτικών» δυνάμεων απεκάλυψε ιταλικό ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε και από την ελληνική τηλεόραση. Η αποκάλυψη αυτή εξόργισε τον «ευαίσθητο» Μπους και την παρέα του και η αμερικανική πρεσβεία στην Αθήνα, αλλά και στα άλλα κράτη όπου προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ, έβγαλε ανακοίνωση με την οποία δεν διαψεύδει τη χρησιμοποίηση του λευκού φωσφόρου, αλλά ισχυρίζεται ότι είναι συμβατικό όπλο μη απαγορευμένο! Και η ανακοίνωση μας πληροφορεί ότι οι αμερικανικές δυνάμεις τον χρησιμοποιούν κυρίως (όχι αποκλειστικά), ως προπέτασμα καπνού ή για σηματοδότηση στόχων. Η ανακοίνωση προσθέτει και μία είδηση. Οι Αμερικανοί χρησιμοποίησαν στον πόλεμο εναντίον του Ιράκ την άγνωστη στο ευρύ κοινό βόμβα ΜΚ-77, εναντίον, όπως ισχυρίζονται, στρατιωτικών στόχων και όχι εναντίον των αμάχων. Οι βόμβες αυτές είναι εμπρηστικές και αποτελούν υποκατάστατα των γνωστών μας ναπάλμ, φυσικά με αναβαθμισμένες καταστρεπτικές συνέπειες. Και καλά ο Μπους και ο Μπλερ, ήθελαν τα πετρέλαια του Ιράκ και έπλασαν… ένα κάρο ψέματα, οι άλλοι, οι αφελείς και μικρόνοες ηγέτες, που τους πίστεψαν, πώς έχουν πρόσωπο και αντικρίζουν ανθρώπους; Για παράδειγμα, ο πρόεδρος της Κομισιόν, πορτογάλος Μπαρόζο, που ως πρωθυπουργός της χώρας του υιοθέτησε και υποστήριξε φανατικά τα αμερικανικά και βρετανικά ψέματα, πώς έχει μούτρα και κοιτάζει τους άλλους ευρωπαίους ηγέτες; Και φυσικά ο ταλαίπωρος Μπαρόζο δεν έχει ευαισθησίες, οι δεξιοί όμως ηγέτες, που τον ψήφισαν για πρόεδρο της ΕΕ, δεν έχουν ντροπή για την επιλογή τους αυτή; Ο Μπαρόζο όπως και οι άλλοι ΗΠΑσπιστές πρέπει να παραμείνουν στα… αζήτητα. Όμως σώζονται, γιατί αποτελούν «αμερικανικό κεφάλαιο»!
2 Η δημοτικότητα, αλλά και η αξιοπιστία του Τζορτζ Μπους και του Τόνι Μπλερ, των δύο πρωταγωνιστών που προκάλεσαν το δράμα του Ιράκ, έχουν πέσει σε προσβλητικό για τους δύο αυτούς ηγέτες βαθμό. Αποτέλεσμα αυτής της αδύναμης πολιτικής θέσης τους είναι να «τρώνε χαστούκια» που συνεχώς θα πληθαίνουν. Στις ΗΠΑ προ ημερών, στις εκλογές για την ανάδειξη κυβερνητών στις πολιτείες Νιου Τζέρσεϊ και Βιρτζίνια, υπερίσχυσαν οι δημοκρατικοί υποψήφιοι. Η ήττα των Ρεπουμπλικάνων ειδικά στη Βιρτζίνια απετέλεσε κόλαφο για τον Πρόεδρο Μπους, καθώς η πολιτεία αυτή ήταν από πολλά χρόνια προπύργιο του κυβερνώντος κόμματος και ανεδείκνυε πάντα ρεπουμπλικάνο κυβερνήτη. Τώρα ο εκλεκτός του Μπους υποψήφιος Τζέρι Κίλγκαρ συγκέντρωσε μόνο το 46% των ψήφων έναντι 52% του νικητή δημοκρατικού υποψηφίου Τιμ Κέιν. Σοβαρότατο πλήγμα για τον Μπους. Ο έτερος πρωταγωνιστής, βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, υπέστη και αυτός σοβαρότατο πολιτικό πλήγμα στη Βουλή των Κοινοτήτων, όταν η τελευταία απέρριψε άρθρο τού υπό ψήφιση αναθεωρημένου αντιτρομοκρατικού νόμου, το οποίο προέβλεπε την παράταση της προσωρινής κράτησης υπόπτων για διάπραξη τρομοκρατικών πράξεων από 14 σε 90 μέρες. Οι βουλευτές και του κυβερνώντος κόμματος δεν πείστηκαν από τα «επιχειρήματα» του αρχηγού τους για την αναγκαιότητα της προσωρινής κράτησης στο τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα των 90 ημερών. Μάλιστα κατά τη συζήτηση του άρθρου αυτού ο πρωθυπουργός είπε ότι η Αστυνομία μετά το τρομοκρατικό χτύπημα της 7ης Ιουλίου ματαίωσε δύο φορές τρομοκρατικές πράξεις. Τότε σχεδόν όλοι οι βουλευτές χαμογέλασαν ειρωνικά, δείχνοντας έτσι ότι δεν πίστευαν τα λόγια του πρωθυπουργού. Η Βουλή με 322 ψήφους κατεψήφισε το άρθρο αυτό, ενώ σημειώθηκαν και 30 αποχές. Ο Μπλερ, μπροστά στον κίνδυνο να καταψηφιστεί το νομοσχέδιο στο σύνολό του, υπεχώρησε και δέχτηκε συμβιβαστική πρόταση για παράταση της κράτησης επί 28 μέρες. Ο βρετανικός Τύπος χαρακτήρισε το γεγονός πλήγμα της αξιοπιστίας του Μπλερ που είναι αποτέλεσμα όσων ψευδολογιών σερβίρισε (και εξακολουθεί να σερβίρει) για να δικαιολογήσει τη συμμετοχή της Βρετανίας στην εισβολή εναντίον του Ιράκ. Βέβαια και ο Μπους και ο Μπλερ διανύουν την τελευταία τους θητεία και φαίνεται ότι δεν… πολυσκοτίζονται για τη γνώμη της διεθνούς κοινότητας για την αξιοπιστία όσων λένε.