«ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ, ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΙ, ΣΕΙΣΜΟΙ, ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ» ΤΩΡΑ ΤΡΑΒΑ ΤΟ ΚΑΖΑΝΑΚΙ, ΜΑΣ ΕΠΝΙΞΕ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ Η ΟΣΜΗ

Ωραία πού είναι η ζωή
η πλήρης αρωμάτων
σέ κήπους πού φυτρώνουνε
τά άνθη τών Κομμάτων.
.
Τί ρόδα, τί ρεντίκουλα
τί λυγεροί πανσέδες
τί σέλινα, μαϊντανοί
τί τρύπιοι ντενεκέδες.
.
Οσμές εδώ, μπόχα εκεί
τί έφοδοι κοπράνων
από γραφεία ύποπτα
κι από Βουλής εδράνων.
.
Πληθώρα τά λιπάσματα
στ’ άνθος τής κοινωνίας
εμβαίνουν εις τούς οίκους μας
μετά σφοδράς μανίας.
.
Εμβαίνουν από τήν Τι-βί
κι απ’ τάς εφημερίδας
κι από τό ραδιόφωνο
κι «αναρχικάς» κροτίδας.
.
Τοπίο σεληνιακό
πού μάς σεληνιάζει
πού αντί νά φθίνει καθ’ οδόν
υψώνει καί ακμάζει.
.
Χωματερές αμέτρητες
από παντού κυκλώνουν
τόν άθλιο τόν βίο μας
καί τό απονεκρώνουν.
.
Καί φθάνουν τά χαράματα
τού Δήμου τά καμιόνια
καί μάς θυμίζουν συνεχώς
τόσα χαμένα χρόνια.
.
Χρόνια πού φεύγουν πάντοτε
μαζί μέ τά σκουπίδια
θυμίζοντας πώς αύριο
θά ζήσουμε τά ίδια.
.
Πώς δέν θ’ αλλάξει τίποτα
μές στήν ακινησία
όπως καί τά τροπάρια
σέ κάθε εκκλησία.
.
Καί έτσι γίνεται η ζωή
ένα μικρό κουτάκι
πού δέν χωράει άλλο τί
παρά πικρό φαρμάκι.
.
Έχουμε πρόσωπα ωχρά
όπως τό άσπρο χιόνι
καθότι τό μονότονο
τού βίου μας σκοτώνει.
.
Ολημερίς γυρίζουμε
δεμένοι σάν τούς σκύλους
γύρω απ’ έναν πάσσαλο
δίχως χαρά καί φίλους.
.
Οι φίλοι πάνε χάθηκαν
ωσάν σκιές πού σβήσαν
σέ σκοτεινά δωμάτια
καί μόνους μάς αφήσαν.
.
Οι λατρευτοί οδηγητές
τού Έθνους τών Ελλήνων
-σόι πάει τό βασίλειο-
κουμπάροι Ημισελήνων
.
…τάζουν καί ξανατάζουνε
πλήν δέν τά εφαρμόζουν
κι οι άλλοι οι ολοπράσινοι
σάν κάργιες όλο κρώζουν.
.
Κι όταν κοιτάς αριστερά
σέ πιάνει τόση θλίψη
όπου ζητάς έν στέγαστρο
αμέσως νά σέ κρύψει.
.
Άχ! νά ’ταν η ζωή καπνός
έργο νά ’ταν τού ανέμου
μέσα στήν ελαφρότητα
νά χαίρομαι, Θεέ μου.
.
Όμως βαριά είναι κι αυτή
καί συνεχώς βουλιάζει
μές στά στεκάμενα νερά
πού η θλίψη οργιάζει.
.
Αλλού μετασχηματισμοί
αλλού ανασυγκροτήσεις
καί σύ τραβάς ως κνώδαλο
καί πάς νά τούς ψηφίσεις.
.
Μέγιστη ευθύνη κουβαλάς
Γραικύλε μου πολίτη
εσύ είσαι υπεύθυνος
πού σέρνεσαι απ’ τήν μύτη.
.
Κάνεις τόν αξιοπρεπή
καί δέν τολμάς νά βρίσεις
στά πέρατα νά ακουστείς
κι έτσι νά τό γλεντήσεις.
.
Πάντα σέ νοιάζει τί θά πεί
κάθε βασανιστής σου,
πουλάς αξιοπρέπεια
καί χάνεις τό πουλί σου.
.
Ευνούχος πάντα περπατάς
καί θέλεις ησυχία
ξεχνάς, γλεντάς καί δίνεσαι
σέ φρούδα ευτυχία.
.
Κι οι άλλοι από πάνω σου
συνέχεια σέ βιάζουν
κι αφ’ ότου σέ πηδήξουνε
τό πέος τους τινάζουν.
.
Σέ κλαίω δύσμοιρε Έλληνα
τού άρπα καί τής πλάκας
άν δέν τούς χέσεις θά γραφεί
στόν τάφο σου: ΜΑΛΑΚΑΣ.

………………………………………………………
………………………………………………………
Ο ένας θά Ανασχηματίσει, ο άλλος θά Μετασχηματίσει,
ο λίγο πιό πέρα θά Συνασπίσει, ο έτερος θά Λαοπλανήσει
καί ο Αριστερότερος πάει κατά τή Δύση. Καλά ρέ παιδιά,
θά βρεθεί καί κάποιος, ούτως ειπείν, νά Ελληνίσει;