«Ή μητροπολίτης ή φεύγω!»…

Δηλαδή αφενός η μητροπολιτική διοίκηση να έχει σημαντικό ρόλο και συγκεκριμένες αρμοδιότητες και αφετέρου ο «μητροπολίτης» δήμαρχος να μην εκλέγεται, αλλά να ορίζεται ως τέτοιος ο επικεφαλής του κεντρικού δήμου.

Η απαίτηση του Παπαγεωργόπουλου κρίνεται υπερβολική από το πρωθυπουργικό περιβάλλον που αντιδρά με σκεπτικισμό και χωρίς να την έχει αποδεχτεί προς το παρόν. Οι αντιρρήσεις εδράζονται κυρίως στα εξής:

1. Είναι δυνατόν στη μικρή Ελλάδα να λειτουργούν ταυτόχρονα κεντρική κρατική διοίκηση (υπουργεία), αναπτυξιακή περιφέρεια (εξήγγειλε ήδη τη δημιουργία τους ο πρωθυπουργός), διοικητική περιφέρεια, νομαρχία, μητροπολιτική διοίκηση και δήμοι; Ποιο θα είναι το πλέγμα των μεταξύ τους σχέσεων και πώς θα ξεπεραστεί ο κίνδυνος να υπάρχει αξεπέραστη σύγχυση αρμοδιοτήτων;

2. Είναι δυνατόν να υπάρξει μητροπολιτική διοίκηση με σημαντικές αρμοδιότητες και ο επικεφαλής της να μην εκλέγεται; Με ποια λογική, δηλαδή, θα ψηφίζουν μητροπολίτη δήμαρχο μόνο οι δημότες του κεντρικού δήμου, ενώ οι περισσότεροι των άλλων δώδεκα δήμων του πολεοδομικού συγκροτήματος θα στερηθούν αυτού του δικαιώματος; Παρ’ όλα αυτά, το Μέγαρο Μαξίμου δεν είπε «όχι» στον Παπαγεωργόπουλο. Ακριβώς γιατί γνωρίζει πως το «όχι» του από τη μια θα πρέπει να συνοδευτεί με υπουργοποίηση του Παπαγεωργόπουλου (δεν μπορεί να τον στείλει σπίτι του) και από την άλλη θα του ανοίξει μεγάλη πληγή στη Θεσσαλονίκη, καθώς ο Ψωμιάδης δηλώνει αποφασισμένος να θέσει ο ίδιος υποψηφιότητα για δήμαρχος, στην περίπτωση που αποχωρήσει ο άσπονδος φίλος του.

Πληροφορούμαι πως ο Προκόπης Παυλόπουλος δήλωσε αδυναμία να χειριστεί το θέμα, του οποίου η αντιμετώπιση παραπέμφθηκε για το μετά τον ανασχηματισμό διάστημα.