Κριτικές σκέψεις επί της «Βίβλου»
Άκαιρες και εθνικά επικίνδυνες και με απαξιωτικές αναφορές στον θεσμό των Ενόπλων Δυνάμεων οι αναφορές στην κρίση των Υμίων. Ήταν ανάγκη να εκδηλωθεί τόση υποτίμηση στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, να προσφερθεί αφελώς τόση υπηρεσία στην Τουρκία, να διατυπωθούν τόσο αρνητικές σκέψεις εκ χειλέων πρωθυπουργικών, εξ ορισμού υπευθύνων για την Εθνική Άμυνα; Και αυτή η στρέβλωση των γεγονότων γύρω από την περιπέτεια του Οτσαλάν;
Ποιος τον έστειλε στο Ναϊρόμπι;
Στη φωλιά του κούκου; Δηλαδή στη φωλιά της CIA;
Και δεν βαρύνουν τα Ύμια. Βαρύνουν και τα «Ύμνια» προς τους Αμερικανούς. Τι ήθελε να μας τα θυμίσει;
• Οι αυθαίρετοι ισχυρισμοί, η ασθενής επιχειρηματολογία, οι ευτελείς εκτιμήσεις, αλλά και οι πολλές παραλείψεις είναι τα απανθίσματα της «Βίβλου του εκσυγχρονισμού». Όλοι αποδεικνύονται υπεύθυνοι, ενίοτε δε και ένοχοι. Πλην ενός. Του εξ αντικειμένου κυρίως υπευθύνου. Στη διαδρομή μιας οκταετούς διακυβέρνησης δεν αντελήφθη, δεν διεπίστωσε, δεν διαισθάνθηκε ιδίαν ευθύνη, ούτε του διεμήνυσε κανείς τι περί αυτής. Κρίμα που δεν μπορούμε να θαυμάσουμε τη γενναιότητα. Όμως, πρέπει να είμαστε δίκαιοι. Κανείς δεν αγνοεί το θετικό έργο της οκταετίας, κυρίως τα έργα υποδομής και την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας. Αλλά αυτό το έργο το αδικεί η «Βίβλος» με το ύφος, την έπαρση και την έλλειψη αυτοκριτικής. Κανένας λόγος δεν γίνεται για την αρνητική πλευρά, εκείνη που γύρισε την πλάτη στο κοινωνικό κράτος. Ούτε μία συγγνώμη; Στις 740 σελίδες της «Βίβλου» ούτε μία λέξη αυτοκριτικής. Αυτό, το κατ’ εξοχήν εργαλείο του σοσιαλισμού, δηλαδή η αυτοκριτική, είναι πια σκουριασμένο στην «εκσυγχρονιστική αντίληψη». Κρίμα!
Αποπειράται και ιστορικές εκτιμήσεις, καθώς και πολιτικές κρίσεις, η «εκσυγχρονιστική σκέψη» στην εν λόγω «Βίβλο». Και καταλήγει σε ανακριβή και ανιστόρητα συμπεράσματα. Ισχυρίζεται η «σκέψη» ότι οι εκλογές του 2004 χάθηκαν την προεκλογική περίοδο γιατί δεν προβλήθηκε, λέει, το κυβερνητικό έργο. Γνωρίζουν οι πάντες ότι στις εκλογές του Μαρτίου «ηττήθηκε» η πανωλεθρία της παράταξης και «νίκησε» η αξιοπρεπής ήττα. Και αυτό χάρις στην αλλαγή της ηγεσίας. Και για να είμαστε ειλικρινείς, σε αυτό βοήθησε η πρόβλεψη της πανωλεθρίας και ο φόβος να μην ταυτιστεί με τον ίδιο. Έτσι «άνοιξε» τις εξελίξεις.