Τούτες τις ώρες μετράμε τους φίλους μας…

Αν αυτό δεν ξεπερνά το απίστευτο και δεν αποτελεί χαστούκι για την Ελλάδα από έναν φίλο, σύμμαχο και εταίρο, όπως ο αξιότιμος κ. Μπους μάς αποκάλεσε στην τελευταία συνάντηση στον Λευκό Οίκο, χαρακτηρίζοντας τις σχέσεις μας, τότε τι είναι;

Τους κάναμε όλα τα χατίρια, γίναμε καλά και αφοσιωμένα παιδιά, χάσαμε τη φωνή μας, τους τα δώσαμε όλα, μέχρι και την τελευταία μας δεκάρα, βάλαμε χρέη μέχρι τον λαιμό, πουλήσαμε τους Ευρωπαίους, δεθήκαμε χειροπόδαρα στο αμερικάνικο άρμα, μας βάλανε όλοι στο μικροσκόπιο, με αντάλλαγμα τι, κύριοι της Ουάσινγκτον; Τι άλλο επιτέλους θέλετε;

Πού μας στηρίξατε εσείς; Τριάντα χρόνια πρόσφυγες στον τόπο τους οι Κύπριοι, τα συρματοπλέγματα και ο «Αττίλας» στην πράσινη γραμμή για να θυμίζουν σε κάθε στιγμή την απειλή, κάθε μέρα στο Αιγαίο μάς κάνουν γυμνάσια οι Τούρκοι, διεκδικούν τη γη μας, τα νησιά μας, τον αέρα που αναπνέουμε, και εσείς, κύριοι Αμερικανοί, ΑΝ ΘΕΛΑΤΕ, αν κουνούσατε το δαχτυλάκι σας, όλα τα σύννεφα θα έφευγαν. Γιατί δεν το κάνετε; Απλούστατη η απάντηση. Γιατί μας θέλετε όμηρους, αιχμάλωτους, δούλους να σας παρακαλάμε, να μην τολμάμε να κοιτάζουμε… αριστερά!

Εκτελέσαμε, χωρίς ίχνος αντίδρασης, την εντολή σας να σφραγίσουμε το ευρωπαϊκό διαβατήριο της Άγκυρας και στο πρόσωπο του Γιάννη Βαρβιτσιώτη, γευθήκαμε το «ευχαριστώ» της, ο δε Πατριάρχης, το σύμβολο της Ορθοδοξίας, είναι γι’ αυτούς ένας… παπάς.

Όμως βλέπουμε ότι υπάρχει και συνέχεια. Με τάση ολοκληρωτικού διασυρμού μας. Μεθοδεύετε και άλλο πικρό ποτήρι για μας. Την αναγνώριση του ψευδοκράτους… Θα το αντέξουμε και αυτό; Θα ανεχθούμε και αυτήν την καρπαζιά; Και μετά τι μένει γι’ αυτό τον λαό; Τι άλλο, από αντίσταση;

Είναι η ώρα να μετρήσουμε τους φίλους μας, αφού προηγουμένως τους πει η ηγεσία μας, διά στόματος Καραμανλή, ότι άλλο βήμα πίσω δεν υπάρχει. Τα όρια ξεπεράστηκαν. Η ανοχή στο εξευτελισμό εξαντλήθηκε. Από εδώ και πέρα, ή είστε σύμμαχοι, έτεροι, φίλοι με δικαίωμα και σχέσεις αλληλοσεβασμού ή ψυχροί έμποροι, επαγγελματίες. Τι μου δίνεις, τι σου δίνω. Με αντιπαροχές και ενοίκια. Και έχουμε τον τρόπο να απαιτήσουμε. Εδώ δίνετε στα Σκόπια ό,τι θέλουν και εμάς μας γράφετε…, όταν δωρεάν χρησιμοποιείτε χρόνια την πανάκριβη Σούδα, που χωρίς αυτή ούτε Αφρική, ούτε Μέση Ανατολή, ούτε Περσικό Κόλπο και Ιράκ, ούτε Μεσόγειο, θα μπορούσατε να ελέγξετε… Θέλετε πόδι στη Θεσσαλονίκη, στο Αιγαίο, πληρώστε… Και βέβαια, δεχόμαστε και αντιπροσφορές…

Εδώ μας φέρατε «φίλοι» (σε εισαγωγικά πλέον) Αμερικάνοι. Είναι σίγουρο ότι αυτή τη γλώσσα θα την καταλάβετε. Από σας εξαρτάται, η επιλογή μας. Μετράμε τους φίλους μας τούτες τις ώρες. Μπορείτε να μετρηθείτε και εσείς, αρκεί να το αποδείξετε στην πράξη.


Σχολιάστε εδώ