Περί της σίτισης των φοιτητών της Θράκης
Μας γράφει, λοιπόν, ο κ. Παπαγεωργίου:
«1ον) Το ΕΙΝ, ως μη κερδοσκοπικός οργανισμός, ΔΕΝ είχε δικαίωμα να λάβει μέρος στον προκηρυχθέντα διεθνή διαγωνισμό.
2ον) Δεν υπήρχε καμία συμμαχία αντιεξουσιαστών και φοιτητών της ΚΝΕ. Στις δύο τελευταίες γενικές συνελεύσεις της σχολής η ΠΚΣ και η ΕΠΑΑ (Ενωτική Πρωτοβουλία Ανεξαρτήτων Αριστερών) κατήλθαν με διαφορετικά πλαίσια.
3ον) Ο ξεσηκωμός των φοιτητών δεν αφορά μόνο την προστασία του δικαιώματος της σίτισης. Πρόσφατα με απόφαση της πρυτανείας αποφασίστηκε η περικοπή κατά 25% των δρομολογίων των λεωφορείων από και προς τις εστίες, δυσχεραίνοντας τη μετακίνηση των φοιτητών που κατοικούν σε αυτές (οι εστίες και η λέσχη στην πόλη της Ξάνθης βρίσκονται έξω από την πόλη). Αυτό αποτελεί ευθεία επίθεση εναντίον των οικοτρόφων φοιτητών, οι οποίοι υπήρξαν οι πρώτοι που ανεκίνησαν το εν λόγω ζήτημα της σίτισης.
4ον) Οι φοιτητές του ΔΠΘ δεν περίμεναν την προτροπή των εργαζομένων του ΕΙΝ για να ξεσηκωθούν. Το ΕΙΝ αποτελεί τον μόνο φορέα που εγγυάται τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της σίτισης, ο οποίος έχει παγιωθεί τα τελευταία 30 χρόνια στην πόλη της Ξάνθης και δεν νομίζω ότι κανείς φοιτητής θα αποδεχόταν την αλλαγή του.
5ον) Ο ιδιώτης στην προσπάθειά του να μειώσει το λειτουργικό κόστος (τακτική που παραδέχεστε), μπορεί κάλλιστα να υποβαθμίσει την ποιότητα της παρεχόμενης τροφής. Τόσες και τόσες φορές δεν ακούμε καταγγελίες για αλλοιωμένα τρόφιμα από εταιρείες catering, έτσι δεν είναι;
6ον) Τέλος, αν ο κύριος πρύτανης ζητά νομοθετική ρύθμιση για να αναθέσει απευθείας τη δουλειά στο ΕΙΝ, γιατί δεν το έκανε νωρίτερα ώστε να επιτραπεί στο ΕΙΝ να λάβει μέρος στον διαγωνισμό;
7ον) Αναφορικά με τον διαχειριστικό έλεγχο που γράφετε ότι διέταξε η υπουργός Παιδείας, πιστεύω ότι αποτελεί απλά απόπειρα εκβιασμού του πρύτανη. Το προηγούμενο πρυτανικό σχήμα παραιτήθηκε τον Ιούνιο ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο. Αλλιώς είμαι σίγουρος ότι θα αποκαλύπτονταν οικονομικής φύσεως σκάνδαλα σε όλα σχεδόν τα πανεπιστήμια (ήδη στο Πάντειο βγήκαν τ’ άπλυτα στη φόρα)».
Καλά κάνει ο φοιτητής με την περιορισμένη εμπειρία και την αγνότητα της ηλικίας του να θεωρεί πως το ΕΙΝ, απλώς και μόνο επειδή είναι κρατικό, θα παρέχει καλύτερη σίτιση στους φοιτητές. Καλά κάνει, επίσης, να αγωνίζεται για περισσότερες παροχές στους φοιτητές θα ‘λεγα και για καλύτερες σπουδές. Ας μου επιτρέψει, ωστόσο, να επιμένω πως:
α) Το πανεπιστήμιο και ο οποιοσδήποτε δημόσιος φορέας είναι υποχρεωμένοι να εφαρμόζουν τη νομοθεσία, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει.
β) Οι όροι του διαγωνισμού και οι ελεγκτικές αρχές μπορούν να διασφαλίζουν την ποιότητα της σίτισης που παρέχει ο ιδιώτης. (Διαφωνώ, δηλαδή, με το σκεπτικό πως σώνει και καλά ο ιδιώτης είναι κακός και ο δημόσιος υπάλληλος καλός.)
γ) Θεωρώ αδιανόητο ο ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους -η πάρεδρος- να συστήνει στον πρύτανη να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό και το εποπτεύον υπουργείο Παιδείας να τον πιέζει (προφορικά) να αγνοήσει τη σύσταση, χωρίς ωστόσο να τον καλύψει θεσμικά με νομοθετική πρωτοβουλία.
δ) Κρίνω απολύτως απαράδεκτο να χρησιμοποιεί η υπουργός το δικαίωμά της να διατάσσει διαχειριστικό έλεγχο ως απειλή, θέτοντας ουσιαστικά τις πρυτανικές αρχές μπροστά στο δίλημμα: ή παρανομείς ή σε ελέγχω.
ε) Όσο για το ΕΙΝ (πολύπαθο και αντιπαραγωγικό από τα δικά μου φοιτητικά χρόνια), ας κοιτάξει να προσαρμοστεί στη νομοθεσία και να μη ζητά χαριστική αντιμετώπιση στην εποχή της ανοιχτής αγοράς και του ελεύθερου ανταγωνισμού (ιδιαίτερα όταν οι διοικητές του πρεσβεύουν αυτές ακριβώς τις αρχές).