Καραμανλής: Ή τελειώνουμε με τη διαπλοκή ή πάμε σπίτι μας!
Ενδεικτική δε των προθέσεων του Καραμανλή είναι η έκρηξή του πρόσφατα, σε σύσκεψη στο Μαξίμου όπου θέμα συζήτησης ήταν ακριβώς το κλίμα αποσταθεροποίησης που έχουν δημιουργήσει της τελευταία περίοδο συγκεκριμένα ΜΜΕ:
• Ή τελειώνουμε με τη διαπλοκή ή πάμε σπίτι μας, γιατί θα μας τελειώσει και επιπλέον θα δείξουμε ανίκανοι να τα βάλουμε μαζί της!
Γεγονός είναι πως η κυβερνητική αντεπίθεση απέναντι στην οξεία επίθεση των «νταβατζήδων» της τελευταίας περιόδου, με τα πανομοιότυπα ρεπορτάζ ή «ρεπορτάζ» και το συνολικότερο κλίμα που δημιούργησαν, το οποίο, κατά την έκφραση κορυφαίου υπουργού, «θυμίζει ολοκληρωτισμό», δίχως αντίλογο και μέσω καταιγισμού παραπληροφόρησης, τυγχάνει της έγκρισης του Καραμανλή. Ο πρωθυπουργός φαίνεται να πείστηκε ότι οι «ήπιες» και αυστηρά πολιτικές αντιδράσεις δεν αποτελούν κατ’ ανάγκην μονόδρομο, πολλές φορές δείχνουν αδυναμία και εν πάση περιπτώσει αξιοποιούνται απ’ τα ΜΜΕ της διαπλοκής προς συντήρηση και αναπαραγωγή αυτού του κλίματος.
Έτσι έδωσε την έγκρισή του για άμεσες και αυστηρές απαντήσεις, πολιτικές μεν αλλά ταυτόχρονα και αποκαλυπτικές σχεδιασμών και μεθοδεύσεων. Το γεγονός ότι άλλαξε τις τελευταίες ημέρες ο τόνος που χρησιμοποιούν υπουργοί, βουλευτές και στελέχη σε τηλεοπτικές συζητήσεις (χαρακτηριστικές περιπτώσεις ο Μεϊμαράκης, ο Ζαγορίτης, ο Κεφαλογιάννης, οι άμεσες και «αυστηρές» απαντήσεις του Ρουσόπουλου), ότι επίσης βγήκαν σε «παράθυρα» κυβερνητικά στελέχη τα οποία απέφευγαν τις τηλεοπτικές αναμετρήσεις (όπως η Μαριέττα Γιαννάκου), ότι άλλα κυβερνητικά στελέχη (όπως ο Προκόπης Παυλόπουλος) έβγαλαν στη δημοσιότητα έργα και ημέρες των προκατόχων τους (πρόγραμμα ΠΟΛΙΤΕΙΑ), όλα τα παραπάνω δείχνουν πως η κυβέρνηση «αφυπνίστηκε» και αποφάσισε να μην αφήσει τη νοσηρότητα να παράγεται και να αναπαράγεται απ’ το σύστημα της διαπλοκής, το οποίο όχι μόνο ζει, αλλά και απειλεί με αποσταθεροποίηση…
Πώς ξύπνησε η κυβέρνηση…
Υπάρχουν μέσα στην κυβέρνηση λίγοι (αλλά υπάρχουν…) οι οποίοι πιστεύουν πως η μάχη κατά των «νταβατζήδων» είναι δρόμος χωρίς επιστροφή και ή θα δοθεί ως το τέλος ή θα προκύψει παράδοση άνευ όρων, με ό,τι αυτό σημαίνει.
Είναι εκείνα τα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία, μαζί με τον Κώστα Καραμανλή, όταν μέσα στο καλοκαίρι ορισμένοι (όχι λίγοι…) υπουργοί περίπου θριαμβολογούσαν ότι βρέθηκε modus vivendi με τους «βαρόνους» των ΜΜΕ, επεσήμαιναν το αυτονόητο:
· Είναι αυταπάτη να περάσει η άποψη της συμβίωσης με τη διαπλοκή. Χαμένη θα είναι η κυβέρνηση, αν πιστέψει πως οι «νταβατζήδες» παρέδωσαν τα όπλα και συμβιβάστηκαν. Πρόσκαιρη μόνο θα είναι η «εκεχειρία» και στην πρώτη ευκαιρία οι «βαρόνοι» των μίντια θα επιστρέψουν στους «φυσικούς» τους συμμάχους, η δε κυβέρνηση θα έχει οριστικά απολέσει ένα σοβαρό πολιτικό πλεονέκτημα που είχε επί χρόνια έναντι του ΠΑΣΟΚ.
Αυτή η άποψη δικαιώθηκε πολύ συντομότερα απ’ όσο πίστευαν ακόμα και οι πλέον… απαισιόδοξοι ως προς τον «αρραβώνα» κυβέρνησης-«βαρόνων».
Έπεσαν απ’ τα σύννεφα μόνον οι αιθεροβάμονες, όσοι πίστεψαν πως η διαπλοκή θα τους χαριστεί ή -πολύ περισσότερο- θα στηρίξει την κυβέρνηση. Υπάρχουν βέβαια και εκείνα τα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία αρκούνται στο να κάνουν προσωπικές «διευθετήσεις» με τους «νταβατζήδες» με αντάλλαγμα να μείνουν οι ίδιοι στο απυρόβλητο, αγνοώντας (;) ότι όταν πέσουν, θα πέσουν όλοι μαζί…
Γνωστά λίγο-πολύ αυτά τα κυβερνητικά στελέχη, τα οποία «χαϊδεύονται» απ’ τον εσμό της διαπλοκής, κάνουν παιχνίδι με τους «βαρόνους» των ΜΜΕ και γενικά έχουν ενταχθεί στο ευρύτερο διαπλεκόμενο σύστημα.
Αλλά για την κυβέρνηση και προσωπικά τον Καραμανλή ήρθε η ώρα του λογαριασμού. Με την έναρξη της πολιτικής περιόδου, το φθινόπωρο, η επίθεση των «νταβατζήδων» πήρε τέτοιες διαστάσεις ώστε θύμισαν τις… καλύτερες ημέρες των αλήστου μνήμης επιδόσεών τους. Τότε που όλα σχεδόν τα ΜΜΕ, με ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις, χόρευαν στη μουσική που τους έπαιζε το καθεστώς του επίσης αλήστου μνήμης τέως «καταλληλότερου». Πατώντας σε υπαρκτά ή κατασκευασμένα γεγονότα «νταβατζήδες» και νοικιασμένα δημοσιογραφικά τους γιουσουφάκια απείλησαν ευθέως με υπονόμευση και αποσταθεροποίηση όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά τις πολιτικές εξελίξεις γενικότερα. Παραπληροφόρηση και κατευθυνόμενη «ενημέρωση» ξαναγνωρίζουν μέρες δόξας λαμπρές.
Βασικώς… και ο βασικός μέτοχος…
Ο Καραμανλής δεν εξεπλάγη μεν απ’ τη (νέα) επίθεση. Περίπου την ανέμενε. Εντυπωσιάστηκε ωστόσο απ’ την ένταση και έκτασή της. Όπως γνωρίζουμε, στο Μαξίμου επανειλημμένα το τελευταίο διάστημα συζητήθηκε αυτό το θέμα και οι τρόποι αντιμετώπισής του.
Η επιλογή της «σκληρής» γραμμής υποστηρίχτηκε και απ’ τον Β. Μεϊμαράκη και από υπουργούς-στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού. Πρόκειται ουσιαστικά, όπως έχει γράψει «ΤΟ ΠΑΡΟΝ», για την αναβίωση του πνεύματος και κλίματος του «Μπαϊρακτάρη», που πριν ένα χρόνο περίπου σηματοδότησε την έναρξη της οξύτατης αντιπαράθεσης με τους «νταβατζήδες», με κορύφωση την περιπέτεια με τον «βασικό μέτοχο».
Ίσως μάλιστα δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι το επόμενο διάστημα αναμένονται εξελίξεις και σε αυτό το θέμα, εξελίξεις που καθόλου δεν θα ικανοποιούν τη διαπλοκή. Θα δικαιώνουν, αντίθετα, τους (ελάχιστους) υπουργούς που επέμεναν ότι η μάχη δεν είναι χαμένη, αρκεί να δοθεί με επιμονή και χωρίς εκπτώσεις.
Το πρόβλημα βέβαια που έχουν να αντιμετωπίσουν η κυβέρνηση και ο Καραμανλής είναι πρωτίστως αξιοπιστίας. Όταν η μάχη κατά της διαπλοκής έχει επί μήνες ανασταλεί, όταν υπουργοί χαριεντίζονται με τους «βαρόνους» των μίντια, όταν η κυβέρνηση έδειχνε να αναζητά τρόπους συμβίωσης με τους «νταβατζήδες», πόσο και πώς μπορεί να πειστεί ο λαός ότι η νέα μάχη που ξεκίνησε είναι ανιδιοτελής και δεν γίνεται για λόγους συμψηφισμού;
Επιπλέον, πώς η κυβέρνηση μπορεί να είναι πειστική ότι η μάχη θα έχει συνέχεια και δεν θα σταματήσει «ξαφνικά» όπως και η προηγούμενη;
Πάντως και μέχρι να αξιολογηθεί επί της ουσίας το νέο επεισόδιο στο σίριαλ των σχέσεων κυβέρνησης-διαπλοκής, αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κυβερνητική αντεπίθεση απέναντι σε ΜΜΕ και δημοσιογράφους που, κατά την εκτίμηση του επικοινωνιακού επιτελείου της κυβέρνησης, δρουν με βάση σκοπιμότητες και κατευθύνονται από συγκεκριμένα κέντρα διαπλοκής. Ενώ πήραν «ελεύθερο» όσοι υπουργοί και κομματικά στελέχη θεωρούν ότι δέχονται άδικες προσωπικές επιθέσεις κατευθυνόμενες επίσης, να απαντούν αναλόγως.
Φυσικά και δεν υπάρχουν απ’ την άλλη μεριά αυταπάτες πως το πολυπλόκαμο διαπλεκόμενο σύστημα θα αναδιπλωθεί και θα αναθεωρήσει στόχους μόνο ένεκα της αλλαγής στάσης της κυβέρνησης. Θεωρείται σίγουρο ότι θα συνεχίσει τις κατευθυνόμενες επιθέσεις. Δεν θα καταθέσει τα όπλα. Και οι έως σήμερα αντιδράσεις των μπουκωμένων ΜΜΕ της διαπλοκής και των νοικιασμένων δημοσιογραφικών τους γιουσουφακίων αυτό ακριβώς δείχνουν.
Ωστόσο προφανώς εν δυνάμει διαμορφώνεται ένα νέο τοπίο. Και αν η κυβερνητική αντεπίθεση έχει συνέχεια και προπαντός συνέπεια και πείσει (αυτό είναι δύσκολο) ότι δεν στοχεύει σε λογικές συμψηφισμού, τότε τα πράγματα δείχνουν δύσκολα για τους διαπλεκόμενους «βαρόνους»…
Και με την sine qua non φυσικά προϋπόθεση ότι θα αποκλειστούν οι επικίνδυνες για τη δημοκρατία γενικεύσεις και η μάχη θα είναι θεσμικών παρεμβάσεων και όχι κυνηγιού μαγισσών!