Επικαιρότητα
Το πρώτο «αγκάθι» είναι το άρθρο που προβλέπει τη διανομή των εσόδων από την πώληση του πετρελαίου. Το άρθρο αυτό, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Economist», είναι απολύτως ασαφές. Έτσι οι σιουνίτες, που στη συντριπτική τους πλειονότητα κατοικούν σε περιοχές που δεν παράγουν πετρέλαια, φοβούνται ότι οι σιίτες και οι Κούρδοι, που κατέχουν τις πετρελαιοφόρες περιοχές, θα επωφεληθούν από την ασάφεια του νέου Συντάγματος και θα κρατήσουν τη μερίδα του λέοντος. Αυτό το άρθρο έφερε κοντά στον νέο καταστατικό χάρτη τους Κούρδους, που έτσι και αλλιώς ήταν αναμενόμενο, αλλά και την πλειονότητα των σιιτών και ο θρησκευτικός τους ηγέτης Αλ Σιστάνι τάχθηκε ανοιχτά και χωρίς επιφυλάξεις υπέρ του νέου Συντάγματος. Εκείνο, όμως, που προβληματίζει έντονα πολλούς εχέφρονες Ιρακινούς είναι η ομοσπονδιακή μορφή του νέου μετά Σαντάμ Ιράκ. Πολλοί πιστεύουν, ανεξάρτητα αν ανήκουν στους σιίτες ή τους σουνίτες, ότι η ομοσπονδιακή δομή είναι έμπνευση των Αμερικανών για να ικανοποιήσουν μελλοντικά ευκολότερα το αίτημα των Κούρδων για την ίδρυση του κράτους του Κουρδιστάν. Στην περίπτωση αυτή θα έχουμε «γιουγκοσλαβοποίηση» του Ιράκ. Έτσι οι προβληματισμένοι Ιρακινοί, μεταξύ των οποίων και ο λαοφιλής φλογερός σιίτης κληρικός Μοκτάντα Σαντρ, βλέπουν γρήγορα το Ιράκ να χωρίζεται στα τρία με πρωταγωνιστές τους σιίτες, σουνίτες και τους Κούρδους. Τώρα το νέο Σύνταγμα προκαλεί βαθύτερη διαίρεση μεταξύ των τριών αυτών ομάδων. Συνεπώς εύκολα μπορεί να κατηγορηθεί ότι είναι δομημένο πάνω στην αρχή τού «διαίρει και βασίλευε». Με ένα διηρημένο στα τρία ή και περισσότερα μικρά κρατίδια Ιράκ, ασφαλώς είναι ευκολότερο οι εταιρείες πετρελαιοειδών να βουτήξουν τα πετρέλαια του Ιράκ άνετα και σε τιμή ευκαιρίας. Πάντως, όλοι φοβούνται ότι επιδίωξη των εμπνευστών του Συντάγματος είναι να διαιρεθεί το Ιράκ για να λεηλατηθούν τα πετρέλαιά του. Και τώρα που οι τιμές έχουν πάρει τον ανήφορο, το πετρέλαιο έγινε υπερπολύτιμο, πάνω από όλες τις στρατηγικής σημασίας πρώτες ύλες.
2 Ολοένα και βαθαίνει η κρίση στην περιοχή του Καυκάσου και συγκεκριμένα στις ρωσικές επαρχίες που κατοικούνται από ισλαμιστές στη συντριπτική τους πλειονότητα. Οι ρωσικές επαρχίες που φαίνεται να είναι «καζάνι που βράζει» είναι οι ισλαμικές που βρίσκονται στη λωρίδα της ρωσικής γης που συνδέει τις πετρελαιοπαραγωγικές περιοχές της Κασπίας με τα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, από τα οποία το πετρέλαιο εξάγεται στις διεθνείς αγορές. Αυτήν τη στιγμή ο αγώνας των ισλαμιστών του Καυκάσου για ανεξαρτησία ταυτίζεται με τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Και αυτό είναι που έχει δώσει ιδιαίτερη αξία σε όσα συμβαίνουν και θα συμβούν στη λωρίδα της Κασπίας. Όλοι οι ειδικοί, που παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα δρώμενα στην περιοχή του Καυκάσου, συμφωνούν ότι σύντομα η λωρίδα της Κασπίας θα μετατραπεί σε δεύτερη «λωρίδα της Γάζας». Φλεγόμενη και μη καιόμενη. Για τον λόγο ότι υπάρχει έντονο αμερικανικό ενδιαφέρον για τη δημιουργία εκεί ανεξάρτητου μουσουλμανικού κράτους μέσα στα σπλάχνα της Ρωσίας. Ο πανέξυπνος ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ταυτίζει τη δράση των μουσουλμάνων ανταρτών της Τσετσενίας με την τρομοκρατία, γι’ αυτό και αναγκαστικά ακολουθεί την πολιτική Μπους στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Έτσι νομιμοποιεί τη ρωσική αντίδραση κατά των ανταρτών της Τσετσενίας. Όμως στις 13 Οκτωβρίου στο Νάλτσικ, πρωτεύουσα μίας άλλης επαρχίας της λωρίδας της Κασπίας, της Μπαλκαρία, έγινε μια μάχη μεταξύ ανταρτών και αστυνομικών με αποτέλεσμα 72 αντάρτες νεκρούς και 36 ρώσους αστυνομικούς (χώρια οι τραυματίες). Σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση των ρωσικών αρχών ασφαλείας, οι επιτιθέμενοι ήταν ντόπιοι αντάρτες που είχαν και τη συνδρομή Τσετσένων. Όλα αυτά σημαίνουν ότι οι προσπάθειες των ΗΠΑ και της Τουρκίας για δημιουργία μουσουλμανικού κράτους στη λωρίδα της Κασπίας θα δημιουργήσουν τεράστιο πρόβλημα στη διεθνή κοινότητα, καθώς η Ρωσία δεν δείχνει διατεθειμένη να αποχωρήσει από τα εδάφη του Καυκάσου που πέρα από τη σημαντική γεωστρατηγική σπουδαιότητά τους στερούν και την εκμετάλλευση των πετρελαίων από τη χώρα του Πούτιν. Είναι βέβαια και θέμα γοήτρου αλλά και ασφαλείας για τη Ρωσία. Να δούμε πώς θα παιχθεί το παιχνίδι μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας στην περιοχή. Προς το παρόν φαίνεται ότι η Ρωσία διατηρεί τον έλεγχο στον Καύκασο, έστω και με βιαιότητες. Αυτή, όμως, η ρωσική βίαιη συμπεριφορά είναι που ενισχύει τις προσπάθειες των μουσουλμάνων ανταρτών και φυσικά ευνοεί και τις απόκρυφες ενέργειες των ΗΠΑ. Φωτιές ανάβει το πετρέλαιο στην Ασία.