Ο φορολογούμενος πληρώνει για… επιστροφές!
Σοβαρό μέρος του κρατικού χρήματος χάνεται σε επιτήδειους και διαμεσολαβητές, οι οποίοι μέσω τρίτων προσώπων έστησαν αυτοκρατορίες, την ίδια ώρα που ο χώρος των media δονείται από την οικονομική κρίση. Ταυτόχρονα η «Καθημερινή» επιτίθεται στην κυβέρνηση για το νέο σύστημα διανομής της κρατικής διαφήμισης. Μήπως ήρθε η ώρα για κυβερνητικές αποφάσεις…
Εκδότες αλλά και πολιτικοί πήγαν στον Κ. Καραμανλή πολύ πριν το σκάνδαλο Ρεγκούζα και του αποκάλυψαν το παιχνίδι με την κρατική διαφήμιση. Αν και πρόκειται για χρήματα του κόσμου, με έμμεσο τρόπο παρακρατείται από διαφημιστές που λαμβάνουν προμήθεια μεγαλύτερη από τη νόμιμη, ζητώντας εκπτώσεις από 25-50%, ενώ η νόμιμη φτάνει το 9%! Η υπόθεση έχει ξεφύγει από τα ελληνικά σύνορα και δεν είναι απίθανο να αποτελέσει αντικείμενο μεγάλης έρευνας, καθώς υπάρχει έντονο ενδιαφέρον ακόμη και στις ΗΠΑ. Στη νέα κρίση που ξέσπασε παρενέβη και η «Καθημερινή» και με κύριο άρθρο την περασμένη Κυριακή έγραφε πως «στην πράξη η διαφήμιση των κρατικών υπηρεσιών λειτουργεί συχνότατα ως έμμεση επιδότηση σε κομματικούς ”φίλους”». Στη συνέχεια έκανε ανοικτή επίθεση εναντίον του Θ. Ρουσόπουλου, να προβεί σε αλλαγή του τρόπου κατανομής της, ύστερα από συμφωνία με την ΕΙΗΕΑ, αν και για το τελευταίο δεν υπήρχε καμία αναφορά από την εφημερίδα. Κατέληγε γράφοντας πως «εν αγνοία» των φορολογουμένων, «η κυβέρνηση έχει επιβάλει την παροχή κρατικού συσσιτίου στον εκδοτικό παρασιτισμό, διασπαθίζοντας το δημόσιο χρήμα και συντηρώντας τον κιτρινισμό εντύπων, που δεν υπηρετούν παρά την ευτέλεια».
Η διαφημιστική αγορά δεν αρκείται βέβαια στην υπερεκμετάλλευση της κρατικής δαπάνης. Κινείται και για την κατάργηση του αγγελιοσήμου, ενώ ακόμη αιωρούνται και καταγγελίες για «ανεπίτρεπτα δώρα» από εταιρείες του χώρου. Ήδη έχει ξεκινήσει δικαστικός πόλεμος, ενώ και η κυβέρνηση φέρεται να κινείται εμμέσως προς την κατάργησή τους. Η Συσπείρωση σε ανακοίνωσή της σημειώνει πως «η “Ελληνική Έκθεση Στρατηγικής για τις Συντάξεις” που ετοίμασαν τα υπουργεία Απασχόλησης και Οικονομίας» κάνει λόγο «για “εκμηδένιση της επιβάρυνσης τρίτων με κοινωνικούς πόρους”, που «με απλά λόγια, αυτό σημαίνει “εκμηδένιση” του αγγελιόσημου που στηρίζει τα ασφαλιστικά Ταμεία του κλάδου μας, αλλά και άλλων “πόρων” (π.χ. Ταμείο Νομικών κ.ά.)». Ο Χ. Παναγιωτόπουλος, σε μια προσπάθεια να μειώσει τον θόρυβο, είπε πως το αγγελιόσημο είναι μια εισφορά όλων όσοι χρησιμοποιούν τα ΜΜΕ, η οποία βεβαίως μόνο φόρος υπέρ τρίτων δεν μπορεί να θεωρηθεί, αφού αφορά την ψυχή των μέσων, δηλαδή τους ανθρώπους που τα παράγουν.