Ζυμώσεις για τις δημοτικές εκλογές
Χθες, σε πανελλαδική σύσκεψη στελεχών, παρουσιάστηκε το «πολιτικό πλαίσιο» του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και προσδιορίστηκαν οι διαδικασίες που θα ακολουθηθούν για την επιλογή των «κατάλληλων προσώπων» που θα δώσουν τη μάχη.
Ο έχων το γενικό πρόσταγμα Αλέκος Παπαδόπουλος ξεκινά επισήμως πλέον κύκλο επαφών στις κρίσιμες για το ΠΑΣΟΚ περιοχές της χώρας. Μαζί του θα δραστηριοποιηθεί ο Πέτρος Ευθυμίου που, ως μέλος της επιτροπής προετοιμασίας για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, έχει την ειδική ευθύνη να συντονίσει τις διεργασίες στην περιοχή της Θεσσαλονίκης.
Στο μεταξύ, αναπάντητο παραμένει το ερώτημα του χαρακτήρα που θα δώσει το ΠΑΣΟΚ στην εκλογική αναμέτρηση του φθινοπώρου του 2006 σε όλη τη χώρα και ειδικότερα στη Θεσσαλονίκη, όπου τόσο ο κεντρικός δήμος όσο και η νομαρχία φαντάζουν χαμένες εκ των προτέρων για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα αργήσει, μια και θα δοθεί αφού προηγουμένως συνεκτιμηθούν τα δεδομένα που θα έχουν δημιουργηθεί στην πορεία προς τις εκλογές και που θα καθορίζουν τα διλήμματα της προεκλογικής περιόδου. Και βεβαίως την απάντηση δεν θα τη δώσει άλλος εκτός του Γιώργου Παπανδρέου που ως αρχηγός -όπως αρέσκεται να υπενθυμίζει διαρκώς- έχει τον πρώτο λόγο για τις αποφάσεις και το μεγαλύτερο μερίδιο της ευθύνης για τις ενδεχόμενες αποτυχίες των επιλογών.
Κάποια στιγμή ο Γιώργος Παπανδρέου θα ακούσει, θα ζυγίσει και θα αποφασίσει, αφού προηγουμένως έχει καταλήξει στο αν θα επιδιώξει να προσδώσει στην αναμέτρηση έντονο πολιτικό χρώμα ή θα παραμείνει σε μια αντιπαράθεση για την αυτοδιοίκηση. Αυτοί που γνωρίζουν καλύτερα τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ εκτιμούν ότι θα καταλήξει στην επιλογή της πολιτικής αντιπαράθεσης με τους εκλεκτούς της Ρηγίλλης, καθότι ξέρει πως δεν μπορεί το κόμμα του να διεκδικήσει τις επόμενες εθνικές εκλογές, αν στις δημοτικές που θα προηγηθούν δεν καταγράψει καλύτερα αποτελέσματα από αυτά των εκλογών του 1998.
Οι Αλέκος Παπαδόπουλος και Πέτρος Ευθυμίου ξεκινούν, λοιπόν, να προετοιμάζονται για όλα τα πιθανά σενάρια.
Μαθαίνω πως στην αρχή θα συναντηθούν σε τετ α τετ ραντεβού με τους βουλευτές, ακολούθως θα προκαλέσουν συσκέψεις των κορυφαίων στελεχών (βουλευτές, μέλη του Εθνικού Συμβουλίου, γραμματείς Νομαρχιακής και Περιφερειακής Επιτροπής) και, τέλος, θα φτάσουν σε πιο «ανοιχτά» σχήματα, όπως θεωρούνται οι ολομέλειες Νομαρχιακής και Περιφερειακής, η συνάντηση με τους σημερινούς δημοτικούς και νομαρχιακούς συμβούλους κ.λπ.
Παράλληλα, θα συναντηθούν με γνωστές προσωπικότητες του λεγόμενου «κοινωνικού ΠΑΣΟΚ» για να διερευνήσουν πιθανές προθέσεις ανάμειξης εξωκομματικών προσωπικοτήτων στην εκλογική μάχη, ενώ δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο διαβουλεύσεων με τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης στο πλαίσιο μιας κοινής αντιπαράθεσης με τους «γαλάζιους» υποψήφιους.
Το τελευταίο ενδεχόμενο (κοινός υποψήφιος των δυνάμεων της αντιπολίτευσης) αποτελεί τη βασική επιδίωξη του ΠΑΣΟΚ. Ωστόσο, αυτήν τουλάχιστον τη στιγμή φαίνεται εντελώς απίθανο να ευοδωθεί.
Στις σημειώσεις των Παπαδόπουλου και Ευθυμίου υπάρχουν σήμερα αρκετά πρόσωπα που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν σε κάθε ένα από τα πιθανά σενάρια.
• Σενάριο πρώτο, η αναζήτηση συνεννόησης όλων των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται έτοιμο να υποστηρίξει ακόμη και υποψήφιους προερχόμενους από άλλους χώρους, στην περίπτωση που επιτευχθεί κάποια συμφωνία που θα επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της χώρας. Σήμερα το σενάριο αυτό φαίνεται τελείως εξωπραγματικό, οπότε και δεν απασχολεί τους επιτελείς του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
• Σενάριο δεύτερο, η επιλογή του ΠΑΣΟΚ για πολιτικοποίηση των δημοτικών εκλογών. Σε αυτήν την περίπτωση τους πρώτους σε ψήφους πρώην βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας (Παπαγεωργόπουλο, Ψωμιάδη) θα κληθούν να κοντράρουν οι πρώτοι σε ψήφους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, Καστανίδης και Βενιζέλος. Και οι δύο απορρίπτουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο, δηλώνοντας πως δεν τους ενδιαφέρει η αυτοδιοίκηση, αλλά η κεντρική πολιτική σκηνή. Για να αποτρέψουν την πιθανότητα να «στρατευτούν» τάσσονται αναφανδόν κατά της πολιτικοποίησης της εκλογικής αναμέτρησης και κινητοποιούνται να βρουν υποψηφιότητες που θα εξασφαλίζουν τουλάχιστον ευπρόσωπη παρουσία στη μάχη. Ως τέτοια πρόσωπα ο Χάρης Καστανίδης προτείνει (ανεπισήμως προς το παρόν τον επί σειρά ετών γενικό γραμματέα του υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης Γιώργο Λυσαρίδη), ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιμένει σθεναρά στην ανάγκη εξεύρεσης κάποιου με τα χαρακτηριστικά του Φατούρου το 1990 (είχε την ευρεία στήριξη της Αριστεράς και έχασε στο νήμα τη μάχη από τον Κοσμόπουλο). Στο ίδιο σενάριο αναφέρονται οι υποψηφιότητες των «μικρότερης επικοινωνιακής ισχύος» βουλευτών Χρύσας Αράπογλου και Γιάννη Μαγκριώτη, που θα προκύψουν ως ενδιάμεσες επιλογές ανάμεσα στη «σκληρή πολιτική αντιπαράθεση και την αντιπαράθεση πόλης», δεδομένου πως και οι δύο είχαν θητεύσει σε αυτοδιοικητικούς οργανισμούς.
• Σενάριο τρίτο, η επιλογή για τη δημιουργία «μετώπου πόλης», με την υποστήριξη υποψηφιότητας υπερκομματικής προσωπικότητας που μπορεί να διεμβολίσει περισσότερους χώρους. Ως πιθανά ονόματα αυτής της κατηγορίας προβάλλονται (προτείνονται από το περιβάλλον του Βενιζέλου) η Βούλα Πατουλίδου και ο σημερινός πρόεδρος της ΔΕΘ, Δημήτρης Μπακατσέλος (που τοποθετήθηκε στην περίβλεπτη θέση από τον πρωθυπουργό, αλλά νιώθει να υποφέρει από την εχθρική εις βάρος του συμπεριφορά των «κομματικών» Θωμόπουλου, Παπαγεωργόπουλου, Φρατζή κ.λπ.).
Επίσης, προτάθηκαν οι εν Αθήναις Θεσσαλονικείς, που ως πετυχημένοι πρωτευουσιάνοι έχουν εξασφαλισμένη αναγνωρισιμότητα, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Διονύσης Σαββόπουλος, αλλά και ο βραβευμένος συγγραφέας Γιώργος Σκαμπαρδώνης, όπως και ο Γιάννης Μπουτάρης που πρωταγωνιστεί στην πρωτοβουλία των δημοτικών συμβούλων της αντιπολίτευσης για την αλλαγή στη διοίκηση του δήμου.