Ανύπαρκτο το ελληνικό λόμπι στην Αμερική

Το έγγραφο, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ακόμη και βόμβα για πολλούς αρμόδιους, έχει χαρακτήρα non paper, απευθύνεται προς τον υπουργό των Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη και εστάλη από ανώτατο κομματικό στέλεχος που ζει και εργάζεται στη Νέα Υόρκη. Το έγγραφο, με αριθμό εσωτερικού πρωτόκολλου 129 και ημερομηνία 7 Οκτωβρίου 2005, εστάλη από μια εκ των τριών τοπικών οργανώσεων της Ν.Δ. που εδρεύουν στη Νέα Υόρκη, μάλλον την πιο δραστήρια, αν κρίνει κανείς από το σύνολο των ενεργειών και των παρεμβάσεών της προς το κόμμα και αντίστοιχα προς υπουργούς και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Στην αρχή αναφέρεται με ύφος μάλλον καταγγελτικό στην «αναποτελεσματικότητα του ελληνικού λόμπι στις ΗΠΑ…», ενώ τονίζει με έμφαση ότι αυτή η αναποτελεσματικότητα οφείλεται κυρίως «…στην ανικανότητα των στελεχών του λόμπι να προβάλουν κατά περίπτωση τα κοινά συμφέροντα Ελλάδος και ΗΠΑ». Εν συνεχεία η επιστολή προς τον υπουργό των Εξωτερικών αναφέρεται στη διαδικαστική πλευρά των ενεργειών που οφείλουν -κατά τη γνώμη πάντα του αποστολέα ή μάλλον ολόκληρης της Τ.Ο. της Ν.Δ.- να κάνουν «ως αμερικανοί πολίτες οι ομογενείς (σ.σ.: οι οποίοι) έχουν τη δυνατότητα με κάθε νομιμότητα…» να προσεγγίσουν «…μέλη του Κογκρέσου και των δυο μεγάλων αμερικανικών κομμάτων», αρκεί, όπως τονίζεται, η προσέγγιση να «…συνοδεύεται από αιτιολογημένη πολιτική ανάλυση, που θα επισημαίνει το αμερικανικό συμφέρον για κάθε παρέμβαση σε θέματα ζωτικού ελληνικού ενδιαφέροντος. Τότε θα υπάρξουν και απτά αποτελέσματα».

Εκείνο όμως που πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα είναι η τελευταία παράγραφος με την οποία κλείνει η επιστολή και η οποία δείχνει και το σοβαρότατο πρόβλημα που υπάρχει, αλλά και ενδεχομένως τον πόλεμο συμφερόντων πίσω από αυτούς που για λογαριασμό της χώρας κάνουν -ή δεν κάνουν- λόμπι…

Η επίμαχη παράγραφος αναφέρει: «Σήμερα υπάρχει ομογενειακός πυρήνας ατόμων ικανός να υλοποιήσει τα ανωτέρω. Μένει να δοθεί το έναυσμα από την ελληνική πολιτική βούληση».

Η αποκάλυψη του εγγράφου αυτού έρχεται να καταδείξει μια σκληρή αλλά αληθινή πραγματικότητα, η οποία έχει να κάνει με το λεγόμενο ελληνικό λόμπι στις ΗΠΑ και θέτει εκ των πραγμάτων μια σειρά από καίρια ερωτήματα, τα οποία θα πρέπει να απαντηθούν άμεσα από τους αρμόδιους τουλάχιστον και των δύο μεγάλων κομμάτων που εναλλάσσονται στην εξουσία από το 1974 και εντεύθεν.

Τι κάνουν οι ομογενείς που μετέχουν στο λόμπι;

Το πρώτο και βασικό ερώτημα που προκύπτει είναι: Ποιοι είναι όλοι αυτοί -πρόσωπα ή θεσμοί- που συναποτελούν το λεγόμενο ελληνικό λόμπι;

Είναι το ΣΑΕ του κ. Α. Άθενς, το οποίο έχει χάσει κάθε έρεισμα προς τη βάση της ομογένειας;

Είναι οι ΑΧΕΠΑ, που έχουν πάψει -όπως επώνυμα έχει καταγγελθεί- να εκπροσωπούν τον Ελληνισμό, αλλά μόνο τα δικά τους συμφέροντα, τα οποία περιέργως συμπίπτουν με τα αμερικανικά;

Είναι το Ελληνοαμερικανικό Εθνικό Συμβούλιο του κ. Θεόδωρου Σπυρόπουλου, ο οποίος εν πολλοίς απαξιώνει με τα λεφτά του το ελληνικό πολιτικό σύστημα, όπως δηλώνει σε συνέντευξή του στο ηλεκτρονικό περιοδικό Sofia Times Magazine (Δευτέρα 5.9.2005, www.hellenictimes.net), αυτοπροβάλλεται και αυτοπροσδιορίζεται περίπου ως σωτήρας της ομογένειας με τα συνέδρια που διοργανώνει -με τελευταία μόδα την παιδεία- αλλά πέραν τούτων ουδέν;

Είναι ο κ. Alex Spanos, που έδωσε και δίνει εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στον Πρόεδρο Μπους;

Είναι όλοι αυτοί οι δέκα δισεκατομμυριούχοι έλληνες ομογενείς που παρουσίασε το περιοδικό «Forbes» στην ετήσια έκδοσή του προ ημερών;

Είναι ο κ. Ρωσσίδης και το ινστιτούτο στο οποίο προΐσταται, τον οποίο βράβευσε προσφάτως ο τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας;

Είναι οι ακαδημαϊκοί μας που αισθάνονται αναξιοποίητοι;

Είναι η Παμμακεδονική εν προκειμένω που αφορά στην ΠΓΔΜ;

Είναι οι εθνικοτοπικοί σύλλογοι και τα σωματεία;

Είναι η Αρχιεπισκοπή Αμερικής και fr. Alex Karloutsos;

Είναι οι ομοσπονδίες;

Είναι η Ομοσπονδία της Ν.Υ. που αναζητά ουσιαστικό ρόλο στα δρώμενα;

Δρουν μαζί και από κοινού Έλληνες και Κύπριοι, όπως εμφανίζονται, ή ο καθένας για τον εαυτό του;

Είναι οι τοπικές οργανώσεις των κομμάτων -και δη του κυβερνώντος κόμματος- που αλληλοσκοτώνονται μεταξύ τους;

Ποιοι είναι τέλος πάντων αυτοί που λένε ότι ασκούν λόμπι;

Πότε (και αν) συνεννοούνται με την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση για τις ενέργειές τους όλοι αυτοί;

Κάτω από ποιες προϋποθέσεις ασκούν λόμπι όλοι αυτοί οι κύριοι που περιφέρονται στην Ουάσινγκτον και στην Αθήνα και ζητούν χρήματα; Και το κυριότερο, με ποιανού εντολές ενεργούν; Με ποιον σχεδιασμό και ποια στρατηγική ενεργούν; Αυτά είναι μερικά από τα καυτά ερωτήματα που εν ολίγοις απασχολούν τους σοβαρά σκεπτόμενους ομογενείς που πονούν για την πατρίδα.

Μήπως, όπως λένε όλοι οι ομογενείς απ’ άκρη σ’ άκρη στην Αμερική, εξυπηρετούν ιδιοτελείς σκοπούς και δικές τους προσωπικές μπίζνες, όπως συχνά πυκνά καταγγέλλεται στα συνέδρια και της συνάξεις ανά την Αμερική;

Τι κάνουν οι κύριοι «Mannatos & Mannatos» και σε ποια επίπεδα; Υφίστανται;

Γιατί βοά όλη η ομογένεια ότι «στην Ελλάδα δεν έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα ότι δεν υπάρχει ελληνικό λόμπι»; Μήπως κάποιοι εδώ στην Αθήνα πρέπει να πάρουν σοβαρότερα το θέμα και να συγκαλέσουν μια πανεθνική συνδιάσκεψη για το θέμα αυτό; Με τη συμμετοχή όλων των εμφανιζόμενων φορέων από Αμερική που διεκδικούν ρόλο, αλλά και όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας;