Όλο το κλαμπ των έμπορων όπλων!

Το φαινόμενο της συναλλαγής και της διαφθοράς στους εξοπλισμούς δεν είναι τωρινό. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια. Το μεγάλο της ΜΠΟΥΜ όμως, η έκρηξη, έγινε την 8ετία 1996-2004, την εποχή των λεγομένων εκσυγχρονιστών, δηλαδή τη χρυσή εποχή της αρπαχτής.

Ένα σατανικό μυαλό θα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η υπόθεση της Ύμιας (ο άθλιος χειρισμός της μικροϋπόθεσης, στην ουσία αυτής που αφέθηκε να εξελιχθεί σε κρίση και να καταλήξει σε εθνικό φιάσκο) στήθηκε από κάποιον αόρατο μηχανισμό για να γίνουν τα εξοπλιστικά προγράμματα και να ξοδευθούν 18 τρισ. δρχ. από το αίμα και τον ιδρώτα του φορολογούμενου. Το τεράστιο ποσό που θυσιάστηκε στον βωμό της «αποτροπής» (η οποία τελικά ελάχιστα ενισχύθηκε) όδευσε σε τσέπες εταιρειών, εμπόρων, μεσαζόντων και μιζαδόρων. Θα έλεγε κανείς: Καλά, φάγανε. Ας αγόραζαν τουλάχιστον όπλα σύγχρονα και υψηλής τεχνολογίας. Αμ δε… Λίγα απ’ αυτά είναι κατάλληλα. Γι’ αυτό οι Τούρκοι αισθάνονται ως επιβήτορες και στο Αιγαίο και στις συνδιασκέψεις. Γνωρίζουν καλά τι έγινε εδώ… Έγκυροι αναλυτές επιμένουν ότι από τα 18 τρισ. τουλάχιστον 3 έως 4 τρισ. δρχ. αναλώθηκαν σε προμήθειες, μίζες, λαδώματα δημοσίων λειτουργών. Αλλά αν με το υπόλοιπο (15 τρισ.) αγοράζαμε σύγχρονο υλικό, πάλι θα ήταν καλά. Πήραμε, όμως, ως επί το πλείστον, άχρηστο και ακατάλληλο υλικό, το οποίο όμως άφηνε υψηλά κέρδη στους ενδιαφερόμενους.

Μερικά στατιστικά στοιχεία

Για να πάρει μια εικόνα ο αναγνώστης, πέρα απ’ αυτήν των 18 τρισ. που αναφέρθηκε πιο πάνω, των φανταστικών ποσών που διατίθενται για τους εξοπλισμούς, παραθέτουμε τα παρακάτω στοιχεία:

Ο τζίρος πώλησης όπλων παγκοσμίως, σύμφωνα με το CΟΝVΕΝΤΙΟΝΑL ΑRΜΥ TRANSFERS ΤΟ DEVELOPING ΝΑΤΙΟΝS (έκδοση αμερικανικού Κογκρέσου) ανήλθε το 2004 στα 37 δισ. δολ., αυξημένος σημαντικότατα από το 2003 (28 δισ. δολ.). Η υψηλότερη επίδοση της τελευταίας διετίας σημειώθηκε το 2000 (42,1 δισ. δολ.). Σ’ αυτήν είχαμε μεγάλο μερίδιο και εμείς…

Οι χώρες – πωλητές κατά σειράν είναι:

ΗΠΑ 12,4 δισ. δολ. 33,5%
Ρωσία 6,1 δισ. δολ. 16,5%(Ο Πούτιν δουλεύει καλά…)
Αγγλία 3,2 δισ. δολ.
Ισραήλ 1,2 δισ. δολ.
Γαλλία 1 δισ. δολ.

Ακολουθούν Γερμανία, Ιταλία κ.ά.

Στις χώρες – αγοραστές προηγείται η Κίνα, η πάμφτωχη Ινδία, η Σαουδική Αραβία και ακολουθούν άλλες, μεταξύ των οποίων και Ελλάδα, Τουρκία.
Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του σουηδικού ινστιτούτου SIRRI, η Ελλάδα δαπάνησε το 2004 5,2 δισ. δολ. για την άμυνά της. Κάθε Έλληνας πλήρωσε 474 δολ.!

Στο «ΠΑΡΟΝ» (27-2-05) δημοσιεύθηκαν εντυπωσιακά στοιχεία των προμηθειών και συμβάσεων οπλικών συστημάτων προηγουμένων χρόνων (2000-2003). Εκεί παρατηρήσαμε έκπληκτοι το εξής: Η Ελλαδάρα μας καμάρωνε πρώτη (η χρυσή εποχή Γιάννου – Άκη).

Πωλήσεις από ΗΠΑ 2000 – 2003
– Πολωνία 3,7 δισ. δολ.
– Ελλάδα 3,3 δισ. δολ.
Παραδόσεις οπλικών
συστημάτων 1996 – 1999
Πρώτη η Ελλάδα με 1,8 δισ. δολ.
Παραδόσεις 2000 – 2003
Πρώτη η Ελλάδα με 2,9 δισ. δολ.
Παραδόσεις 2003
Πρώτη η Ελλάδα με 1,7 δισ. δολ. κ.λπ. κ.λπ. κ.λπ.

Το 2005 υστερήσαμε λιγάκι, sorry USA, αλλά ο Σπηλιωτόπουλος άρχισε να ρυθμίζει τα θέματα λίγο αργά.
Γεγονός είναι ότι την εποχή 1996 – 2004 κάθε Έλληνας υποχρεώθηκε να πληρώσει 4,8 εκατ. δρχ. για εξοπλισμούς! Κρατήστε καλά στο μυαλό σας αυτό το νούμερο για ν’ αντιληφθείτε το μέγεθος της ληστείας.

Εδώ, όπως είδαμε, αναδύθηκε η παραδείσια εποχή του Σημίτη. Περιττόν βέβαια ν’ αναφέρουμε ότι το 60%- 80% των εταιρειών που στήριζαν με τον οπλισμό τους την αποτροπή είναι συμφερόντων της ΑΧΟΝ του κ. Θ. Λιακουνάκου.

Μικρή αναδρομή

Η Ελλάδα δεν είναι μόνο το λίκνο του πολιτισμού και των νομπελιστών ποιητών αλλά και των μεσαζόντων. Εδώ γεννήθηκε ο υπ’ αρ. 1 μεσάζων όλων των εποχών, ο Sir Basil Zacharof (1849 – 1936). Μη σας ξεγελάει το Sir και το Basil. Για τον κ. Βασίλη Ζαχαρόπουλο πρόκειται. Βέρος και ειλικρινής Έλληνας. Δεν θα αναλωθούμε στα της θρυλικής βιογραφίας του. Σε πολύ νεαρή ηλικία ευρισκόμενος στην Αθήνα πληροφορήθηκε ότι οι διαπραγματεύσεις μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και της αγγλικής εταιρείας VICERS και η πώληση όπλων από τη δεύτερη στην πρώτη έβαιναν προς αποτυχία. Έπραξε τα «δέοντα» και έκλεισε τη συμφωνία, κάτι που του απέφερε ένα τεράστιο κέρδος αλλά και το μίσος των ενταύθα αντιπροσώπων της VICERS.

Οι κεφαλές της τελευταίας εκτίμησαν το ταλέντο του και του εμπιστεύθηκαν μεγάλη θέση στο Λονδίνο. Έκτοτε έγινε ο πρώτος και φοβερός πράκτορας στον κόσμο πώλησης πολεμικού υλικού. Πωλούσε παντού. Το αγγλικό Π.Ν. τον ονόμασε επίσημο σύμβουλό του. Στον Αʼ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν άμεσος συνεργάτης των Λόιντ Τζορτζ, Κλεμανσό, Αριστίν Τ. Μπριάν, Βενιζέλου.

Ήταν ο άρχων των παρασκηνίων στη Διεθνή Διάσκεψη του Παρισίου για την Ειρήνη (1919). Τα προηγούμενα χρόνια διέθετε 2,5 δισ. δολάρια της εποχής, ετησίως, για κάθε χρόνο μάχης της Ελλάδας στους Βαλκανικούς Πολέμους!

Βοήθησε πολύ την αποκατάσταση των προσφύγων της Μ. Ασίας, ίδρυσε το Ινστιτούτο Παστέρ Αθηνών και δώρισε στην Ελλάδα το κτίριο όπου στεγάζεται σήμερα η ελληνική πρεσβεία στο Παρίσι! Ίδρυσε και χρηματοδότησε πανεπιστημιακές έδρες σε διάφορα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Του δόθηκε ο τίτλος του Σερ. (Ήθελα να ξέρω, αυτοί οι αδηφάγοι και παμφάγοι σημερινοί έλληνες έμποροι όπλων δεν θα αξιωθούν να κάνουν κάποια χειρονομία για τη χώρα; Έστω, συμβολικά… ).

Το μεσαζοντιλίκι και το λάδωμα, βέβαια, προϋπήρξε του Ζαχάροφ. Η μίζα ξεκινά με την περίφημη «γραφή δώρων» της αρχαιότητας, σύμφωνα με την οποία εδιώκετο απηνώς κάποιος που ελάμβανε δώρα κατά την άσκηση των δημοσίων καθηκόντων του.

Η πρακτική του λαδώματος και της μίζας αναφέρεται σε πολλά ιστορικά γεγονότα από την κλασική εποχή μέχρι το Βυζάντιο. Κατά την Τουρκοκρατία μετονομάστηκε σε μπαξίσι, όρος που χρησιμοποιείται και σήμερα.

Υπάρχει μια διαφωνία: Η ορθογραφία της λέξης. Μερικοί επιμένουν να τη γράφουνε μύζα (εκ του απομυζώ), οι περισσότεροι όμως τη γράφουν μίζα εκ του γαλλικού mise, δηλαδή δώσʼ μου για να πατήσω μίζα να προχωρήσει η δουλειά!

Αξίζει να παραθέσουμε ένα περιστατικό μίζας από τη Ναπολεόντειο εποχή για να δείξουμε τη διαχρονικότητα της συνήθειας.

Η υποκόμισσα Μαρία-Ρόζα Μπουαρνέ, σύζυγος αριστοκράτη της διεφθαρμένης τότε ελίτ της γαλλικής αυλής, γλίτωσε ως εκ θαύματος την καρμανιόλα στην οποία οδηγήθηκε από τον θηριώδη Ροβεσπιέρο ο σύζυγός της. Η ωραιότατη κρεολή μαντάμ Ρόζα, αντιληφθείσα το πνεύμα της εποχής, φρόντισε να «ερωτευθεί» (μη σπεύδετε σε συνειρμούς) τον πρόεδρο του Διευθυντηρίου (Κυβέρνηση) των επαναστατών, Μπαράς, τον οποίο «μαδούσε» και επηρέαζε τις αποφάσεις του. Τα ‘μαθε ο Ροβεσπιέρος, φοβήθηκε ο Μπαράς και έσπευσε να την πασάρει σε έναν νεαρό και φιλόδοξο στρατηγό, τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη.

Ο Μπαράς απαίτησε από τον Ναπολέοντα, που είχε ήδη ερωτευθεί την Ιωσηφίνα, δηλαδή τη Ρόζα, γάμο στα γρήγορα με αντάλλαγμα την αρχηγία της Στρατιάς της Ιταλίας. Η σύζυγος, ως γνωστόν, του μαχόμενου στρατηγού παραμένει στα σαλόνια και απ’ εκεί η Ιωσηφίνα-Ρόζα απαίτησε, με τη σειρά της, να διορίσει ως προμηθευτή παντός υλικού της στρατιάς κάποιον κ. Ιππόλυτο Σαρλ, εραστή της, που της τον… προώθησε ο Μπαράς. Ε, λοιπόν, από τον Ιππόλυτο έπαιρναν ένα σεβαστό ποσό μίζα η Ιωσηφίνα και ο Μπαράς. (Από το βιβλίο «Άτακτοι Ηγήτορες. Μοιραίες Γυναίκες» της Αλεξ. Στεφανοπούλου).

Το σήμερα

Τους ορισμούς «μεσάζων», «μιζαδόρος», «μιζολήπτης», «λάδωμα» κ.λπ. τους ξέρετε και ας μην τους επαναλάβουμε. Παγκοσμίως κυριαρχεί, στον χώρο αυτόν, το εξ Αμερικής δόγμα «Εach person has his price» (κάθε άτομο έχει την τιμή του), δηλαδή πιέστε, προσπαθήστε, αυξήστε το λάδωμα και θα βρείτε, τελικά, ανταπόκριση. Εξαιρέσεις; Ελαχιστότατες.

Οι λαβόντες, φυσικά, είναι γνωστοί καίτοι κυριαρχεί η ομερτά (νόμος της σιωπής). Η Ελλάδα όμως είναι μικρή και όλα μαθεύονται. Οι λαδωνόμενοι εξαντλούν όλη την ιεραρχία: από πρωθυπουργούς μέχρι κλητήρες, από στρατηγούς μέχρι δεκανείς.

Χαμογελάστε όταν μερικοί κλειδοκράτορες κραυγάζουν ότι είναι άψογοι. Ο μέγας αρχιγκάνγκστερ Αλ Καπόνε είπε: «Η ευκαιρία κάνει τον κλέφτη. Ο ανθρωπάκος που δεν βρήκε κατάλληλη ευκαιρία να κλέψει θεωρεί τον εαυτό του τίμιο άνθρωπο…».

Ο δε «ημέτερος» μεγάλος απατεώνας Κοσκωτάς δήλωσε ευθαρσώς και με παρρησία: «Απατεών συμφερόμενος με πολιτικό διαβρώνεται…»!

Γεγονός είναι ότι διεφθαρμένοι πολιτικοί, ελαστικής συνείδησης στρατιωτικοί και κερδοσκόποι μεσάζοντες αποτελούν το κλαμπ των εξοπλισμών επικαλούμενοι, για τη λεηλασία, τη σωτηρία της πατρίδας! Και ως γνωστόν, κατά Samuel Johnson, «η εθνικοφροσύνη αποτελεί το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων».

Οι αντιπρόσωποι και οι σύμβουλοι

Το 1978 ο αείμνηστος, τότε, υπουργός Εργασίας Λάσκαρης δήλωσε ότι θα καταργήσει την πάλη των τάξεων! Δεν τα κατάφερε, όπως ήταν επόμενο. Το 1978 ο Α. Παπανδρέου δήλωσε ότι όταν το ΠΑΣΟΚ θα ανέλθει στην εξουσία θα καταργήσει τους αντιπροσώπους και θα συζητεί απευθείας με τις εταιρείες για να εξαλείψει τη διαφθορά. Το είπε και τo ‘κανε το 1981! Επέτυχε, όντως, την εικονική κατάργησή τους (στην ουσία ποτέ δεν καταργήθηκαν, γιατί έτσι λειτουργεί παγκοσμίως το σύστημα, αλλά και γιατί υπήρχαν πολυετή συμβόλαια), αλλά παράλληλα προκάλεσε την άνθηση της άλλης γενιάς των «λεηλατών», των μεσαζόντων. Οι αντιπρόσωποι συνέχισαν να δρουν, ονομάστηκαν σύμβουλοι και εισέπρατταν τις αμοιβές τους εκτός, χωρίς να πληρώνουν φόρο! Τότε άρχισαν ν’ ανθούν και οι off shore εταιρείες για να εξυπηρετούν το σύστημα.

Από το 1981 μέχρι το 1996 ο ρυθμός αγορών όπλων προχωρούσε με συνηθισμένη συχνότητα. Μεταξύ των ενδιαφερομένων κυκλοφορούσαν κάτι μελαψοί τύποι που άκουγαν στα ονόματα Κασόγκι, Χάλακ, Φουάντ. Θα σημειώσουμε εδώ τις συμβάσεις που έγιναν, λίγο πριν από τις εκλογές του ’81, από τον αείμνηστο Αβέρωφ:

= 10 ελικοπτέρων CΗΙΝΟΟΚ CΗ-47 από Ιταλία (Δαλέζιος)
= 150 αρμάτων LΕΟ (από Λιακουνάκο, η πρώτη μεγάλη δουλειά!)
= Αντιαεροπορικό ΑΡΤΕΜΙΣ (η μεγάλη σύναξη τρωκτικών που άρπαξε 80 δισ. δρχ. της εποχής και παρέδωσε αέρα κοπανιστό. Ατιμώρητοι, φυσικά…).

Ουδέποτε στη σύγχρονη ελληνική ιστορία έχει τιμωρηθεί κάποιος για ληστεία του δημοσίου χρήματος, ιδιαίτερα πολιτικός.

Σημειώνουμε επίσης δύο μεγάλες χοντρές αγορές της χούντας, τα ΜΙRΑGΕ F-1 (Χαρλαύτης) και τα τεθωρακισμένα ΑΜΧ-30, ΑΜΧ-10 (Μπόικος).

Δεν μπορούμε να παραλείψουμε όμως την αγορά του αιώνα (ΜΙRΑGΕ 2000, F-16) του ’85 στην οποία, όπως λέγεται, είχε βάλει την ουρά του και ο θρυλικός Κασόγκι. Ακολούθησαν τα ελικόπτερα ΑΠΑΤΣΙ και ο εκσυγχρονισμός των CΗ-47 (και τα δύo σε Λιακουνάκο) από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όπως είπαμε πιο πάνω, το θείο δώρο, εξ ουρανού, για τον κόσμο των εξοπλισμών υπήρξε το δράμα της Ύμιας. Η ταπείνωση, το αίσχος, η κυβερνητική ανικανότητα εξαργυρώθηκε γερά χωρίς, λόγω κακής διαχείρισης και αρπαχτής, να καλυφθεί το κενό, το έλλειμμα της αποτροπής.

Όταν ο Σημίτης το βράδυ της 30.1.96, πελιδνός, ωχριών και περίλυπος ομολόγησε ότι «διεπιστώθη έλλειμμα δυνάμεως», φρόντισε, αμέσως μετά, να βάλει εμπρός ένα κολοσσιαίο πρόγραμμα εξοπλισμών για να το καλύψει. Μόνο που το ανέθεσε σε ανθρώπους που άλλα είχαν κατά νου, που τους ήξερε καλά και δεν είχε το σθένος και το θάρρος να τους ελέγξει.

Προήδρευσε απλώς ενός οργάνου, θιάσου ποικιλιών, που το έλεγαν ΚΥΣΕΑ και ενέκρινε ό,τι προσκομιζόταν εντός 5 λεπτών. Και το χειρότερο: Πριν μπει στην αίθουσα ενημερωνόταν πάντοτε τι είδους «πατάτες» θα του παρουσίαζαν. Και έγινε αυτό που έγινε. Η διαφθορά και το λάδωμα δεν άφησαν όρθιο τίποτα. Έπρεπε οι δουλειές να τελειώνουν γρήγορα. Αλλά αρκετά φιλολογήσαμε, είναι ώρα να σας παρουσιάσουμε το πάνθεον των ελλήνων προμηθευτών. Ας μην τους ρίξουμε το ανάθεμα.

Φέρουν το μικρότερο ποσοστό της ευθύνης για τον βόρβορο και την αρπαχτή. Το μεγαλύτερο φορτώνονται οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και υπουργοί. Αν ένας πρωθυπουργός δεν ανέχεται «δωράκια» και αδιαφάνεια, ουδείς υπουργός τολμά να κινηθεί. Εάν είναι άβουλος και ενδιαφέρεται μόνο για τον θώκο του, όλα γίνονται. Αν ένας υπουργός θελήσει να φυλάξει Θερμοπύλες, δεν κουνιέται φύλλο. Όταν όμως, όπως συμβαίνει με όλους τους τελευταίους, κουβαλάει ομάδα αμφιλεγόμενων, με παρελθόν, και δίνει το παράδειγμα, τι να σου κάνουν οι προμηθευτές; Δεν τους βάλαμε, όμως, όλους στο ίδιο τσουβάλι. Υπάρχουν λίγοι που σέβονται τον εαυτό τους.

Το 2001 η κατάσταση είχε ξεφύγει τόσο πολύ από τον έλεγχο του Σημίτη, που η ναυαρχίδα του φιλοκυβερνητκού τύπου, «ΤΑ ΝΕΑ», έγραφαν διά του «Νεόκοπου» (1/3/01): «Μου είπαν ότι ο κ. Σημίτης είναι έξαλλος με υπουργεία, ΙΚΑ, ΔΕΗ… Ε, ρε και να γινόταν μια μέρα πρωθυπουργός!». Η «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» στις 12/10/2003 δημοσίευσε εντός πλαισίου φωτογραφία υπουργού Άμυνας και σημείωνε με σαφή υπονοούμενα ότι είναι ο πλουσιότερος. Ο υπουργός κάνει το παπί, ο δε Σημίτης, λέγεται, «αγριεύοντας» είπε: «Το παράκανε αυτός ο…». Και ουδέν έτερον!

Όταν δε του ανέφεραν ότι ο προϊστάμενος της ΓΔΕ αρνούνταν να εκτελέσει τη διαταγή του Αρχηγού του ΓΕΣ για μετάθεση δύο κατακραγμένων αξιωματικών-λαμόγιων (που τον βοηθούσαν στο «παιχνίδι»), ο Σημίτης ανεφώνησε τσατισμένος: «Με μεταθέσεις αντισυνταγματαρχών θα ασχολούμαι;».

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει σήμερα. Πολλά ακούγονται ότι συμβαίνουν εκεί πάνω στον Χολαργό. Εξάλλου μόλις πρόσφατα («ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ» 11/9/05) ο Γιωργάκης δήλωσε: «Τέλος οι μεσάζοντες». Θα του λέγαμε να καταργήσει πρώτα τα πασίγνωστα συνεταιράκια των μεσαζόντων που ζεσταίνει στο κόμμα του και μετά να τα βάλει με τους αξιότιμους μεσάζοντες…

---

Εταιρείες – αντιπροσωπείες οπλικών συστημάτων στην Ελλάδα

1. ΑΧΟΝ (Θωμάς Λιακουνάκος)
BOEING, πολεμικά σκάφη, RAYTHEON
(γερμανικό, αγγλικό και αμερικανικό υλικό).
Ο «τσάρος» των προμηθευτών. Έλαβε το μεγαλύτερο ποσοστό συμβάσεων την τελευταία εικοσαετία.
Επιτελείς: Αποστόλου – Αρκουμανέας – Σκορτσανίτης – Μαμαλάκης
2. KESTREL (Τσάτσος – Κομνόπουλος)
Γαλλικά, κυρίως, υλικά, βλήματα ναυτικού
EXOCET, CANADAIR, ελικόπτερα έρευνας-διάσωσης
PUMA – πολεμικά πλοία.
Επιτελείς: Πασχαλίδης – Αβέρωφ – Σταύρου
3. SPACE ΕΛΛΑΣ (Μανωλόπουλος – Δροσινός)
Πυρομαχικά, εξοπλισμοί πλοίων – ηλεκτρονικό υλικό
Επιτελείς: Πανταζής – Αναστασόπουλος – Ηλιόπουλος – Δραμιτινός
4. SCORPION (Δαφέρμος)
Ρωσικό υλικό – αντιαρματικά – ελικόπτερα
Επιτελής: Παπαμάρκου
5. EADS (Σκαρλάτος)
Γαλλικό – γερμανικό υλικό EUROFIGHTER
Επιτελείς: Ervin Obermejer, Γ. Χριστοφορίδης
6. Δ. ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ
Ελικόπτερα SIKORSKY
7. Μ. ΔΑΛΕΖΙΟΣ
OERLICON (Α/Α Σύστημα ΒΕΛΟΣ), ρωσικά ZUBR, ηλεκτρονικά.
Επιτελείς: Αλεξίου, Γρηγοριάδης
8. ΔΑΦΝΗΣ
Ελικόπτερα EUROCOPTER
9. ΑΧ. ΚΟΥΡΕΠΗΣ – ΚΡΑΜΑ S.A.
Ελικόπτερα BELL – άλλες αμερικανικές εταιρείες
10. VELOS CART (Καλλιακμάνης, Ρέγκλης, Τσιλινίκος)
Πυροβόλα SUZANA – DRS – STEYR – αντισταθμιστικά.
Επιτελής: Γ. Γιαννόπουλος
11. ΧΑΤΖΗΜΗΝΑΣ – ALBION
Μέρος RAYTHEON αεροσκάφη – αντισταθμιστικά κ.ά. Επιτελείς: Παπατσάς, Ντάκος
12. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ
Διάφορα οπλικά συστήματα, BOEING (πολιτικά)
13. ΣΠΑΝΑΚΟΣ
HELFIRE, διάφορα
14. ΧΟΥΜΠΑΥΛΗΣ
DASSAULT – MBDA – αντισταθμιστικά
Επιτελής: Τ. Κοτρώνης
15. MODIANO
Ναυπηγικά – OTO MELARA
16. ΑΥΓΕΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Augusta – Bell
Επιτελής: Γαβαθάς
17. LOCKHEED – MARTIN (Ντ. Πλέσσας)
Επιτελής: Κ. Παπαδόπουλος
18. Γ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ
Πυρομαχικά – πυροσωλήνες
19. ΜΑΝΤΑΤΟΣ
Εξοπλισμοί πλοίων – HDW – G. ELECTRIC (κινητήρες F-16)
20. ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΣ
WEGMAN – PZH – Πυροβόλα PZH
21. ΛΑΪΝΟΠΟΥΛΟΣ
MERCEDES – UNIMOG
Επιτελής: Ν. Παπαγιάννης
22. ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ
STN ATLAS – οπτικά αρμάτων – STENGER
Επιτελής: Κανέλος
23. HITECH (Καμπούρογλου)
Αντισταθμιστικά TOR-M1 – ηλεκτρονικά – πυροσωλήνες. Επιτελής: Χατζηγιαννίδης
24. ΒΑΛΑΣΑΚΗΣ – DEFENGO
SAGEM – γαλλικό υλικό – UAV
25. ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ
PRATT – WHITNEY (κινητήρες F-16)
Επιτελής: Φώτος
26. ΣΥΓΓΕΛΙΔΗΣ
Οχήματα AM GENERAL – CITROEN – OSCOSH
27. INTRACOM (Κόκκαλης)
Ηλεκτρονικά – ασύρματοι. Επιτελής: Τρουλινός
28. ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ – THEMA
Alenia
29. ΑΛΕΞΙΟΥ
Ισραηλινό υλικό ΙΜΙ
30. ΑΛΑΒΕ (Αγγελιδάκης)
Reinmental – TOMA MARDER
31. ΑΚΜΩΝ (Ροζολής)
Κινητά νοσοκομεία – αρματοδιάδρομος – TOW – εγχώριες κατασκευές
32. ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΑΛΑΣ – ΕΚΤΕ
Ελικόπτερα
33. Γ. ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ – ΕΡΑ Ο.Ε.
DETO – STOP, κινέζικα φορτηγά, τεθωρακισμένα

Σημ.: Αν παραλείψαμε κάποιον, ας μας συγχωρέσει… Πίσω από μερικούς από τους παραπάνω κινούνται μεγαλοδικηγόροι και πολιτικοί και μεγαλοδημοσιογράφοι (θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου…).