Πρωτοφανής επίθεση κατά Λαμπράκη
Η υψίφωνος Βάσω Παπαντωνίου, η οποία είναι και σύζυγος του συγγραφέα Βασίλη Βασιλικού, γνωστή για την πρωτοβουλία της σχετικά με τη δημιουργία νέας Λυρικής στο Γκάζι, με επιστολή της που δημοσιεύεται στη σελίδα του Αντώνη Καρκαγιάννη «ΓΝΩΜΕΣ» καταλογίζει ευθύνες στον Χρήστο Λαμπράκη για την πολιτική που ακολουθεί στα θέματα του Πολιτισμού.
ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ, μάλιστα, να επισημάνουμε ότι η δημοσίευση αυτή στις σελίδες της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» προκαλεί εντύπωση αλλά και ερωτήματα για τις σχέσεις μεταξύ Αλαφούζου και Λαμπράκη, γιατί είναι βέβαιο ότι θα διαταράξει τις σχέσεις μεταξύ των δύο εκδοτών.
«Εκείνο που πυροδότησε την οργή και την αγανάκτησή μου -σημειώνει στην επιστολή της η Βάσω Παπαντωνίου- είναι η αναγγελία για την έναρξη της υπόγειας υπερσύγχρονης, όπως αναφέρεται, Όπερας του κυρίου Λαμπράκη».
Αναφέρεται στον κύριο Λαμπράκη ως «τον άνθρωπο τον οποίο θεωρώ -όχι μόνο εγώ- την αιτία του φοβερού αδιεξόδου για το κτίριο και την τύχη της Εθνικής Λυρικής Σκηνής -του θεσμού και της λειτουργίας του όχι στην πολυκατοικία της Ακαδημίας, αλλά σε ένα αξιοπρεπές και σύγχρονο κτιριακό συγκρότημα, όπως ισχύει σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή πόλη».
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ επισημαίνοντας, μάλιστα, ότι τον θεωρεί «την αιτία του φοβερού αδιεξόδου για το νέο κτίριο και την τύχη της Λυρικής», τον χαρακτηρίζει «τον άνθρωπο που με την αλαζονεία του θέλει να είναι ο μοναδικός και απόλυτος ρυθμιστής των μουσικών και πολιτιστικών πεπραγμένων στην Ελλάδα, τον άνθρωπο που κάνει τους μουσικούς επαίτες, που προωθεί και προβάλλει ό,τι εκείνος και η συντροφιά του επιλέγουν, αφού κατά κανόνα οι δικοί του άνθρωποι καταλαμβάνουν τις θέσεις-κλειδιά στον πολιτισμό. Εκείνον που σε περίοδο δημοκρατίας εγκαθιστά μια κατάσταση που ανήκει σε εποχές φεουδαρχών, κτίζοντας το φέουδό του στην καρδιά της πόλης με χρήματα -επιμένω- του κράτους και με την ανοχή των πολιτικών στους οποίους ασκεί εξουσία».
«Ο ΚΥΡΙΟΣ ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ μάς κάνει σαν πολίτες αυτής της χώρας να νιώθουμε ότι όλοι είναι ύποπτοι, αφού φοβούνται τον ʽʽΤύπο του συγκροτήματος”», γράφει η κυρία Παπαντωνίου και συνεχίζει αναφερόμενη στον πρόεδρο του Μεγάρου ότι «καλλιεργεί ένα γενικότερο κλίμα απαξίωσης προς τα κοινά με το απίστευτο σχήμα της ”ιδιωτικής πρωτοβουλίας”, που χρηματοδοτήθηκε με χρήματα του κράτους και που το κράτος εξακολουθεί να το συνδράμει».
«Τον κύριο Λαμπράκη -γράφει- ο οποίος ασελγεί κυριολεκτικά επί του δημοσίου χρήματος τον συναντούσα φραγμό στις παρεμβάσεις μου στο ΥΠΠΟ και στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, όπου και είχε την απόλυτη προτεραιότητα παροχών και πρόσβασης στα κονδύλια, κρατικά και κοινοτικά. Ο κύριος Χρήστος Λαμπράκης θα περάσει στην ιστορία της έρημης αυτής χώρας ως ”ευεργέτης” έχοντας απορροφήσει το δημόσιο χρήμα που ανήκει σε όλους»…
ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΗ, μάλιστα, στη γενικότερη πολιτική του Μεγάρου, σημειώνει με νόημα ότι «έχω περάσει νύκτες εφιάλτη βλέποντας το φως να θαμπώνει και το κάλλος να παραφθείρεται από την ηθελημένη πολιτική του Μεγάρου να αποπροσανατολίζει, να στοιχειώνει τους χώρους που είναι ταγμένοι για τη λειτουργία της μουσικής με τις δικές του φαντασιώσεις», ενώ αναλογιζόμενη τι είναι για τον τόπο ο Χρήστος Λαμπράκης επισημαίνει ότι «είδα μπροστά μου μια φωσφορίζουσα κηλίδα σκότους να καταβροχθίζει σιγά σιγά ό,τι γύρω εξέπεμπε φως».