Παιχνίδια γύρω από τη σίτιση των φοιτητών του Δημοκρίτειου
Η ιστορία ξεκίνησε κάπου το καλοκαίρι, όταν στον νεοεκλεγέντα πρύτανη φτάνει φιρμάνι από την πάρεδρο, στο οποίο του αναφέρεται πως η συνέχιση της σίτισης των φοιτητών από το Εθνικό Ίδρυμα Νεότητας (ΕΙΝ) είναι παράνομη και πως θα πρέπει να προκηρύξει δημόσιο διεθνή διαγωνισμό, σύμφωνα με τους όρους και τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αυτόν τον διαγωνισμό εννοείται πως έχει δικαίωμα συμμετοχής το ΕΙΝ που μπορεί να ανταγωνιστεί με τους ιδιώτες για να πάρει τη δουλειά.
Πειθαρχώντας στη σύσταση της παρέδρου, η πρυτανεία προκηρύσσει τον διαγωνισμό. Βλέποντας, ωστόσο, πως τα απαιτούμενα χρονικά περιθώρια έως το τέλος της υπόθεσης θα φτάσουν μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου (52 ημέρες υποχρεωτικά για την προετοιμασία των ενδιαφερομένων και όσες ακόμη χρειάζονται μέχρι την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, την ανακήρυξη του μειοδότη, την υπογραφή της σύμβασης και την έναρξη της ισχύος της) και προκειμένου να μη μείνουν νηστικοί οι φοιτητές, ζήτησε από το ΕΙΝ να συνεχίσει να λειτουργεί τα φοιτητικά εστιατόρια για δύο μήνες από την έναρξη της νέας ακαδημαϊκής χρονιάς (αρχές Σεπτεμβρίου).
Το ΕΙΝ επέλεξε να προστατέψει τα συμφέροντά του, λειτουργώντας εκβιαστικά προς την πρυτανεία. «Ή υπογράφουμε σύμβαση για όλο τον χρόνο ή δεν δεχόμαστε ούτε το δίμηνο», ήταν η επίσημη απάντηση.
Τι να κάνει ο πρύτανης, ενώ οι προθεσμίες για τον μεγάλο διαγωνισμό έτρεχαν, προκήρυξε και έναν πρόχειρο διαγωνισμό για να καλυφθεί η κατεπείγουσα ανάγκη σίτισης των φοιτητών μέχρι το τέλος του Οκτωβρίου.
Τον πρόχειρο διαγωνισμό κέρδισε μία εταιρεία της Θεσσαλονίκης (έχει τη σίτιση του ΤΕΙΘ, της Αλεξανδρούπολης, της Ορεστιάδας, των Πανεπιστημίων Μακεδονίας και Θεσσαλίας, καθώς και πολλών ακόμη άλλων ιδρυμάτων) που ζήτησε να παραλάβει τον πανεπιστημιακό χώρο του εστιατορίου για να σιτίζει τους φοιτητές.
Το ΕΙΝ αρνήθηκε να τον παραχωρήσει και οι εργαζόμενοι σε αυτό δημόσιοι υπάλληλοι ξεσήκωσαν τους Κνίτες και τους αντιεξουσιαστές φοιτητές, που αποφάσισαν να αγωνιστούν, διεκδικώντας να μη χαθεί ο δημόσιος χαρακτήρας της… σίτισης!!!
Λίγες δεκάδες φοιτητές προσπάθησαν να παρεμποδίσουν την τέλεση του διεθνούς διαγωνισμού, κυνηγώντας από κτίριο σε κτίριο τα μέλη της επιτροπής, τον πρύτανη και τους αντιπρυτάνεις, ενώ παράλληλα οι υπάλληλοι του ΕΙΝ απευθύνθηκαν στους τοπικούς φορείς, ζητώντας συμπαράσταση, με το επιχείρημα πως αν πάρει τη δουλειά εταιρεία της Θεσσαλονίκης, θα χαθεί ένας καλός πελάτης από την τοπική αγορά και αρκετές θέσεις εργασίας. (Θαρρείς και η οποιαδήποτε εταιρεία, παίρνοντας τέτοια δουλειά, θα επιδιώξει να μεταφέρει προμήθειες και εργαζόμενους καθημερινά, αυξάνοντας το λειτουργικό της κόστος.)
Στον κίνδυνο να μείνουν οι φοιτητές χωρίς σίτιση και η εταιρεία να εκτεθεί πως δεν εφαρμόζει τη συμβατική της υποχρέωση για δίμηνη παροχή τροφής, ο ιδιώτης αποφάσισε να νοικιάσει χώρους μέσα στην πόλη, όπου θα λειτουργήσει μέχρι να τελειώσει η υπόθεση. Παράλληλα, στέλνει επιστολή στην αρμόδια γενική διεύθυνση της ΕΕ, ενημερώνοντάς την για τα τεκταινόμενα και ζητώντας παρέμβασή της για την εφαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας.
Θορυβημένες οι πρυτανικές αρχές, απευθύνονται στο υπουργείο Παιδείας, ζητώντας την παρέμβασή του, ώστε ο εποπτευόμενος από αυτό οργανισμός -το ΕΙΝ- να συμμορφωθεί με τις νόμιμες διαδικασίες.
Έκπληκτος ο πρύτανης, εισπράττει από το γραφείο της υπουργού την προφορική σύσταση να ξεχάσει τον διεθνή διαγωνισμό και να αναθέσει απευθείας τη δουλειά στο ΕΙΝ. Την ίδια στιγμή, το ΕΙΝ με δική του πρωτοβουλία λειτουργεί (χωρίς σύμβαση) το δικό του εστιατόριο στη φοιτητική λέσχη, διευκρινίζοντας πως θα ζητήσει από την πρυτανεία να το πληρώσει εκ των υστέρων για τις υπηρεσίες που προσφέρει.
Ο πρύτανης ζητά να του διαβιβαστεί εγγράφως η συμβουλή ή να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση που του επιτρέπει να κάνει κάτι τέτοιο, απαλλάσσοντάς τον από προσωπικές ευθύνες.
Αντ’ αυτής φτάνει στο γραφείο του έγγραφο της Μαριέττας Γιαννάκου, με το οποίο ενημερώνεται πως η υπουργός διέταξε διαχειριστικό έλεγχο για όλες τις δαπάνες του Πανεπιστημίου Θράκης τα τελευταία χρόνια.
Και να σκεφτεί κανείς πως ο πρύτανης κ. Καραμπίνης δεν είναι κανένας της αντιπολίτευσης, αλλά υποδείχθηκε από το κυβερνών κόμμα και υποστηρίχθηκε κυρίως από τη ΔΑΠ.
Το αλαλούμ συνεχίζεται, ο τοπικός Τύπος γράφει κατά το δοκούν τεράστια δημοσιεύματα, οι φοιτητές έχουν δύο επιλογές -να φάνε ή στη λέσχη ή στο εστιατόριο του ιδιώτη- και η ζωή συνεχίζεται μέσα στο απίστευτο τρελοκομείο, όπως θα έλεγε και ο αείμνηστος θείος του σημερινού πρωθυπουργού…