Ο κρυφός κίνδυνος για τον Καραμανλή
Κι αυτό γιατί τα πολιτικά και επικοινωνιακά επιτελεία των δύο κομμάτων έχουν καταλήξει πως προϊόντος του χρόνου προς τις εθνικές εκλογές το δίλημμα που πρέπει να αναδεικνύεται θα αφορά την «ικανότητα διακυβέρνησης» των δύο.
Τα πρώτα δείγματα αυτής της νέας πολιτικής συμπεριφοράς άρχισαν να φαίνονται από τις συνεντεύξεις Τύπου των δύο αρχηγών στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης και κορυφώθηκε κατά τις ομιλίες τους στις κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων τους.
Στη Χαριλάου Τρικούπη έχουν πεισθεί πως «αχίλλειος πτέρνα» της κυβέρνησης είναι «το σύστημα πελατειακών σχέσεων και διαφθοράς που αναπτύσσεται πολύ γρήγορα και σε μεγάλες διαστάσεις», ενώ -όπως έλεγε στο « Παρόν» κορυφαίο στέλεχος και πρώην υπουργός- «οι εξελίξεις στην οικονομία μπορεί να γίνουν δραματικές, μετά και την προκλητική νέα επιτήρηση στην οποία μας έθεσε ο Αλμούνια, οπότε ουδείς μπορεί να προβλέψει εάν ο Καραμανλής επιλέξει ή όχι μια φυγή προς τα εμπρός με πρόωρες εκλογές».
Γι΄ αυτούς τους λόγους, το επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου εισηγείται «συχνότερες και εντονότερες επιθέσεις στον Καραμανλή» και προσπάθεια να απαξιωθεί όσο το δυνατόν περισσότερο η «ικανότητα και ποιότητα διακυβέρνησης» της Νέας Δημοκρατίας.
« Στόχος μας είναι να θιγεί ο σκληρός πυρήνας της κυβέρνησης Καραμανλή, το ”νέο ύφος και ήθος” που επαγγέλθηκε ο Καραμανλής προεκλογικά και μετεκλογικά με το ”σεμνά και ταπεινά”. Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι είναι ”ψεύτες” και έχουν αποκλίνει από κάθε πολιτική δέσμευση είχαν λάβει», μας έλεγε μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ.
Στην αξιωματική αντιπολίτευση εκτιμούν, μάλιστα, πως «η ατμόσφαιρα σήψης, πελατειακών σχέσεων και σκανδάλων πρέπει να εστιασθεί στο ίδιο το πρόσωπο του πρωθυπουργού, να καταδειχθούν οι προσωπικές πολιτικές ευθύνες του και η αδυναμία του να κυβερνήσει».
Βεβαίως, μια τέτοια πρόθεση είναι ιδιαιτέρως… μεγαλεπήβολη (!) -όπως εξήγησαν στο «Παρόν» αρκετοί ειδικοί της επικοινωνίας και αναλυτές εταιρειών δημοσκοπήσεων, διότι η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύεται να διαθέτει ακόμα σημαντικά αποθέματα πειθούς σχετικά με την «ικανότητα διακυβέρνησης» του Καραμανλή, ενώ το επιχείρημα που προβάλλει περί «φαύλου ΠΑΣΟΚ και καθεστωτικού συστήματος που είχε εγκαταστήσει» φαίνεται ακόμα αρκετά ισχυρό.
Το επικοινωνιακό επιτελείο του Μαξίμου, πάντως, έχει προσανατολιστεί στη διατήρηση σε υψηλά επίπεδα της δημοφιλίας και κυρίως του ηγετικού προφίλ του πρωθυπουργού, καθώς και σε ενέργειες προστασίας του από κάθε άμεση ή έμμεση βολή κατά του «σκληρού πυρήνα» της πολιτικής της Ν.Δ για σεμνότητα και ταπεινότητα.
«Είναι αλήθεια πως το τελευταίο χρονικό διάστημα, με τις αποκαλύψεις περί ”γαλάζιων παιδιών”, την υπόθεση Ρεγκούζα, τις διαμάχες υπουργών, βουλευτών και στελεχών για τη νομή εξουσίας και άλλα, η μέχρι πρότινος αδιαμφισβήτητη ”ηθική υπεροχή” της Ν.Δ υφίσταται σοβαρά πλήγματα. Κάτι τέτοιο δεν αναιρεί τους συσχετισμούς, δεν αναμένουμε, δηλαδή, να μετρήσουμε κάποια μεγάλη μείωση της διαφοράς στην ”πρόθεση ψήφου”. Κατά την εκτίμησή μου θα παραμείνει σε ποσοστά μεταξύ 2,5 και 3,5%. Εφόσον, όμως, υποθέσεις όπως αυτή με τον υφυπουργό Οικονομίας έρχονται και επανέρχονται συχνά, τότε ενδέχεται να εγκατασταθεί στο πολιτικό σκηνικό μια νέα αντίληψη για το ύφος και το ήθος της διακυβέρνησης Καραμανλή. Τότε θα υποστεί μεγάλη ζημία η ”ηθική επαγγελία” της κυβέρνησης και θα αναιρεθεί ένα μεγάλο πλεονέκτημά της», λέει στο «Παρόν» περιγράφοντας την κατάσταση γνωστός δημοσκόπος που έχει εργαστεί με πολιτικά κόμματα και μέσα ενημέρωσης.
Αυτή την επισήμανση έλαβαν προφανώς υπόψη τους οι συνεργάτες του πρωθυπουργού και του πρότειναν να επιδείξει αρχηγική πυγμή «θυσιάζοντας» τον «αδύναμο κρίκο» της κυβέρνησης, τον υφυπουργό Οικονομικών κ. Αδάμ Ρεγκούζα.
Ένας άλλος, που διαθέτει ένα από τα πλέον αξιόπιστα «εργαλεία» καταγραφής των τάσεων της κοινής γνώμης, επισημαίνει:
«Πρόβλημα υπάρχει. Και μάλιστα πρόβλημα στο DNA της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Δεν εκτιμώ, όμως, πως αυτό το πρόβλημα έχει έστω και μικρή επίδραση στον Καραμανλή. Ούτε, βεβαίως, στην πρόθεση ψήφου. Κι αυτό διότι η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται ακόμα ότι τούτη η κυβέρνηση διαθέτει επιχειρήματα έναντι των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Γυρίζει πίσω και διαπιστώνει πως έχουν περάσει μόλις 19 μήνες. Σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα δεν θα αναιρέσει την πράξη της και δεν θα αποενοχοποιήσει το ΠΑΣΟΚ».
Όλοι οι ειδικοί συμφωνούν πως το μεγαλύτερο πρόβλημα της κυβέρνησης Καραμανλή είναι η «παραγωγή έργου».
Σε μία εκ των τελευταίων δημοσκοπήσεων μετρήθηκε ότι το 9% της κοινής γνώμης εκτιμά πως έχει γίνει έργο, το 42% περίπου ότι έχει γίνει έργο αλλά δεν φαίνεται και το 45% ότι δεν έχει γίνει έργο.
Εις εκ των ειδικών πιστεύει πως το ποσοστό του περίπου 50% (42 συν 9%), που λένε πως έχει γίνει έργο… αλλά δεν φαίνεται, είναι αρκετά μεγάλο και δημιουργεί μια «πίστωση» για την κυβέρνηση.
«Βεβαίως από ορισμένους είναι σίγουρο πως το γεγονός ότι το 42% των πολιτών λένε πως το έργο που παράγεται δεν φαίνεται, συνιστά μομφή στην επικοινωνιακή πολιτική των Ρουσσόπουλου και Λούλη», μας είπε.
Πάντως, στην προσωπική αντιπαράθεση Καραμανλή – Παπανδρέου, ενώ ο πρωθυπουργός παραμένει αδιαμφισβήτητος («ικανότερος πρωθυπουργός», «παράσταση νίκης»), ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει, ωστόσο, ενδιαφέροντα σημάδια ανάκαμψης.
«Ο Καραμανλής εξακολουθεί να υπερισχύει σε όλα, πλην της εξωτερικής πολιτικής, όπου ο Παπανδρέου είναι πολύ ισχυρός. Βεβαίως, όσο περνάει ο καιρός κλονίζεται σημαντικά το πλαίσιο κοινωνικών χαρακτηριστικών που ήταν πλεονέκτημα του Καραμανλή. Λόγω της ”υψηλής ατζέντας διακυβέρνησης” με την οποία ασχολείται ως πρωθυπουργός της χώρας, απομακρύνεται από το λαϊκό, κοινωνικό προφίλ που είχε προεκλογικά. Εάν, λοιπόν, ο Παπανδρέου πυκνώσει τις περιοδείες του στην επαρχία και έρθει πιο κοντά στον κόσμο, ασχολούμενος περισσότερο με κοινωνικά θέματα, τότε σταδιακά θα αμφισβητήσει αυτά τα ”κοινωνικά χαρακτηριστικά” του Καραμανλή», μας είπε άλλος γνωστός επικοινωνιολόγος.
Όλοι πάντως οι ειδικοί συμφωνούν στο γεγονός ότι οι επόμενες εκλογές (και η πολιτική αντιπαράθεση που θα προηγηθεί) θα κριθούν από τρεις βασικές παραμέτρους:
· Την οικονομία και τα μέτρα υπέρ των χαμηλόμισθων. Εφόσον η κυβέρνηση επιτύχει συνθήκες οικονομικής ανάκαμψης μέχρι τις αρχές του 2007 και οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές με ένα «απόθεμα» φιλολαϊκών παροχών και με υψηλή προσδοκία περί συνολικής οικονομικής ανάκαμψης στην επόμενη τετραετία, τότε το έργο της θα είναι ευκολότερο. Εάν οι συνθήκες οικονομικής κρίσης, υψηλής ανεργίας και πίεσης των ασθενέστερων κοινωνικών τάξεων διατηρηθούν, τότε ουδείς μπορεί να προβλέψει τις εξελίξεις.
· Την «ηθική υπεροχή» της Ν.Δ. Το ερώτημα, δηλαδή, είναι εάν η κυβέρνηση κατορθώσει να αποφύγει κρούσματα σκανδάλων, διαπλοκής και διαφθοράς (γι’ αυτό δεν είναι τυχαία η πρόσφατη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ να συνδέσει το σχέδιο κλεισίματος στον ραδιοσταθμό Flash με τη νέα διαπλοκή του Σωκράτη Κόκκαλη με τη Νέα Δημοκρατία…) και διατηρήσει το ατού «πολιτικής εντιμότητας» που καλλιέργησε προεκλογικά και μετεκλογικά. Εάν όχι, τότε θα έχουμε μία πολιτική εξομοίωση του ΠΑΣΟΚ με τη Ν.Δ. (το γνωστό επιχείρημα… «όλοι ίδιοι είναι»), κάτι που ωφελεί τα μικρότερα κόμματα, δημιουργεί, όμως, συνθήκες ανάκαμψης του ΠΑΣΟΚ.
· Στην αξιολόγηση- σύγκριση της «ικανότητας διακυβέρνησης» των δύο ηγετικών ομάδων. Η κυβέρνηση θα παρουσιάσει, όπως είναι αυτονόητο, την κυβερνητική της ομάδα. Το ερώτημα είναι εάν το ΠΑΣΟΚ θα κατορθώσει να σχηματίσει μια νέα μεικτή ηγετική ομάδα με έ3μπειρα στελέχη του παρελθόντος που, όμως, δεν έχουν κηλίδες στην πολιτική και κυβερνητική τους διαδρομή και σε νέα στελέχη της «συμμετοχικής δημοκρατίας».
Στο πλαίσιο αυτό και λαμβάνοντας υπόψη τους όλες τις παραπάνω παραμέτρους, οι ειδικοί εκτιμούν πως οι επόμενες εκλογές -υπό προϋποθέσεις και εφόσον οι εξελίξεις στην οικονομία παραμείνουν δυσμενείς- μπορεί να προσλάβουν τα χαρακτηριστικά θρίλερ που είχαν οι εκλογές του 2000!