«ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΘΕΩΡΕΙΟ»

Έπειτα από έντονο παρασκήνιο υπεβλήθησαν μόνο δύο υποψηφιότητες και τις δύο κορυφαίες σε υπηρεσιακό επίπεδο θέσεις στο Κοινοβούλιο θα καταλάβουν δύο γυναίκες: η Ελένη Χλίμιντζα τη Γενική Διεύθυνση Κοινοβουλευτικού Έργου, από την οποία παραιτήθηκε πρόσφατα η Αμαλία Ρούπα και η Ειρήνη Ηλιοπούλου τη Γενική Διεύθυνση Διοικητικής Υποστήριξης, η οποία παρέμενε κενή τα προηγούμενα χρόνια.

Η μοναδικότητα των δύο υποψηφιοτήτων προκάλεσε έκπληξη, καθώς έμπειρα υπηρεσιακά στελέχη της Βουλής, όπως οι προϊστάμενοι στις Διευθύνσεις Οικονομικών Υποθέσεων Χ. Χουντάλας και Νομοθετικού Έργου Α. Θεοδωρόπουλος, που θεωρούνται προσκείμενοι στην κυβερνητική παράταξη, δεν έθεσαν καν υποψηφιότητα, ενώ ήταν ευρύτερα γνωστό ότι είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον.

Φαίνεται, όμως, ότι δεν το απετόλμησαν, αφού οι επιλογές των δύο γυναικών ήταν, όπως κυκλοφορεί στους διαδρόμους, προαποφασισμένες, καθώς οι δύο κυρίες είχαν ισχυρές προσβάσεις, η μία (η Χλίμιντζα) στο γραφείο τής νυν προέδρου της Βουλής Άννας Μπενάκη Ψαρούδα και η άλλη (η Ηλιοπούλου, παλιά συνεργάτις του αείμνηστου προέδρου Γ. Αλευρά, αλλά και του ανιψιού του Νάσου) στον τέως πρόεδρο Α. Κακλαμάνη.

Στη συμφωνία για την κάλυψη των δύο θέσεων λέγεται ότι μέτρησε και κάτι ακόμη: το γεγονός ότι οι κυρίες που έθεσαν υποψηφιότητα ήταν εκείνες που έκαναν την ΕΔΕ που οδήγησε στην απόφαση για απόλυση της υπαλλήλου που κατηγορήθηκε για διοχέτευση στον Τύπο στοιχείων από το «πόθεν έσχες» του Αχ. Καραμανλή.

Βέβαια και ο Χ. Χουντάλας συμμετείχε στην πλειοψηφία του Υπηρεσιακού Συμβουλίου που αποφάσισε την απόλυση, αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν ήταν αρκετό.

Εκείνος και όποιος άλλος μπορούν να περιμένουν, όταν, όπως αφέθηκε να διαρρεύσει, θα δημιουργηθεί και τρίτη γενική διεύθυνση…

================

«Παγωμάρα» και άδεια έδρανα στον αγιασμό

Ο πιο «κρύος» αγιασμός για τη νέα Σύνοδο της Βουλής ήταν αυτός που έγινε την περασμένη Δευτέρα. Το κλίμα που επικράτησε στην τελετή σε τίποτε δεν θύμιζε τον πανηγυρικό χαρακτήρα που είχε άλλοτε η επανάληψη των εργασιών της Ολομέλειας και το τέλος των θερινών τμημάτων, αν και τα τελευταία χρόνια, που οι μεγάλοι έφυγαν, όλο και περισσότερο υποβαθμίζεται αυτή η εκδήλωση. Πού, άλλοτε, να λείψει βουλευτής!

Η ατμόσφαιρα αυτή προφανώς δεν είναι άσχετη με τη γενικότερη κατάσταση που έχει διαμορφωθεί τελευταία στο πολιτικό σκηνικό και τις εξελίξεις που προοιωνίζονται όσα συμβαίνουν στο κοινωνικό επίπεδο, στην οικονομία, αλλά και στις εξωτερικές μας σχέσεις, αφού, την ημέρα του αγιασμού, στο Λουξεμβούργο οι εταίροι μας έδιναν μάχη για να δώσουν με το ζόρι ευρωπαϊκό διαβατήριο στην Τουρκία.

Σε όλη τη διάρκεια της τελετής η «παγωμάρα» ήταν διάχυτη τόσο στα έδρανα, από τα οποία έλειπαν όχι μόνο πολλοί βουλευτές (κυρίως της αντιπολίτευσης), αλλά και αρκετοί υπουργοί, όσο και στον τρόπο με τον οποίο κινήθηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ. Χριστόδουλος που ήταν διακριτικός όσο ποτέ και φρόντισε να μην προκαλέσει το παραμικρό σχόλιο από καμιά πλευρά.

————-*————-

Παραλίγο ρεζίλι για το «υπερεπαναστατικό» ΠΑΣΟΚ

Μπαίνοντας και βγαίνοντας ο Αρχιεπίσκοπος έδωσε το χέρι του στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, τον οποίο έρανε με αγιασμό, όπως και την πρόεδρο της Βουλής, Άννα Μπενάκη Ψαρούδα, αλλά και τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος την τελευταία στιγμή αποφάσισε να δώσει το σύνθημα για να σηκωθούν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατά την είσοδο του κ. Χριστόδουλου και των μελών της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου που τον συνόδευαν.

Κάποιοι (αν)εγκέφαλοι από την «πράσινη» Κοινοβουλευτική Ομάδα είχαν τη «φαεινή» ιδέα να παραμείνουν καθιστοί οι βουλευτές την ώρα του αγιασμού, γεγονός που αν τελικώς γινόταν, το ρεζίλι θα ήταν όλο δικό τους. Την αρχική απόφαση λέγεται ότι ανέτρεψε ο Απ. Κακλαμάνης, ενώ ρόλο μάλλον έπαιξε και το ότι η Αλέκα Παπαρήγα και οι βουλευτές του ΚΚΕ τήρησαν τους τύπους.

Ακόμη και η στάση του Συνασπισμού, οι βουλευτές του οποίου απείχαν από την τελετή, διαμαρτυρόμενοι, όπως ανέφεραν, για τον μη χωρισμό κράτους και Εκκλησίας, ήταν λιγότερο απαξιωτική από αυτήν που ήθελαν κάποιοι όψιμοι… υπερεπαναστάτες του ΠΑΣΟΚ.

————-*————-

Ο φόβος του ανασχηματισμού και ο προϋπολογισμός (προ Αλμούνια)

Πριν μας φέρει τα «μαντάτα» για τον νέο κρατικό προϋπολογισμό ο ισπανός Επίτροπος Χοακίμ Αλμούνια, ο υπουργός Οικονομίας Γιώργος Αλογοσκούφης «έβλεπε» ότι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης δεν μπορεί να γίνει πριν από την ψήφιση του προϋπολογισμού.

Αυτό τουλάχιστον υποστήριζε ο ίδιος τις προηγούμενες ημέρες στους διαδρόμους της Βουλής και το επιχείρημά του ήταν βάσιμο. Έλεγε ότι «χρειάζεται να υπάρχει συνοχή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας μέχρι να ψηφιστεί ο προϋπολογισμός».

Και παραδεχόταν ότι ο ανασχηματισμός θα φέρει γκρίνιες και διαμαρτυρίες τόσο από αυτούς που θα φύγουν από την κυβέρνηση όσο και από εκείνους που δεν θα μπουν στο νέο σχήμα.

Αυτονόητα πράγματα ίσως, αλλά το γεγονός ότι ο αρμόδιος για τον προϋπολογισμό υπουργός εκφράζει, έστω και εμμέσως, φόβους για τη συνοχή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κυβερνώντος κόμματος εν όψει του προϋπολογισμού λέει πολλά.

————-*————-

Οι ηλεκτρονικές «προβοκάτσιες» και η αγριότητα των «εμφυλίων»

Την παραμονή των εκλογών του 1981 ο βουλευτής του υπολοίπου Αττικής Μ. Παπαγιάννης με τη ΝΔ είχε έρθει αντιμέτωπος με μια μακάβρια «προβοκάτσια» που του είχαν στήσει (εσωκομματικοί προφανώς) αντίπαλοί του.

Άγνωστοι είχαν τυπώσει αγγελτήρια θανάτου του βουλευτή, τα οποία είχαν τοιχοκολληθεί κοντά στα εκλογικά τμήματα και έτσι οι εκλογείς που πήγαιναν να ψηφίσουν μάθαιναν ότι ο υποψήφιος δεν ζούσε πλέον.

Η «είδηση», με τα επικοινωνιακά δεδομένα της εποχής, ήταν αδύνατο να διαψευστεί. Και φυσικά ο βουλευτής δεν επανεξελέγη, γιατί ποιος θα ψήφιζε έναν… πεθαμένο;

Θυμηθήκαμε αυτήν την παλιά ιστορία με αφορμή την καταγγελία του βουλευτή Πειραιά της ΝΔ Παναγιώτη Μελά ότι ένα γραπτό μήνυμα που έστειλε σε περιορισμένο αριθμό πολιτικών του φίλων στην Ύδρα -για να τους πληροφορήσει ότι «κατόπιν ενεργειών του» εξασφαλίστηκε η ατμοπλοϊκή σύνδεση του νησιού τον χειμώνα- εξετράπη από κάποιους στα τηλέφωνα δημοσιογράφων.

Ο «γαλάζιος» βουλευτής υποστηρίζει ότι κάποιοι τού έστησαν προβοκάτσια, αφήνοντας υπονοούμενα για εσωκομματικούς του αντιπάλους στον Πειραιά, οι οποίοι ήθελαν με τον τρόπο αυτόν να τον εκθέσουν στα μέσα ενημέρωσης.

Αν και οι δύο ιστορίες μπορεί να πει κανείς ότι είναι διαφορετικές, αφού στη μία περίπτωση (την παλιά) το «θύμα» ήταν άμοιρο ευθυνών, ενώ στην άλλη (την πρόσφατη) είχε μια κάποια συμμετοχή (καθώς παραδέχεται ότι έστειλε το επίμαχο μήνυμα), έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Αποδεικνύουν ότι οι εμφύλιοι είναι οι αγριότεροι πόλεμοι, είτε γίνονται με παραδοσιακά μέσα (όπως το αγγελτήριο του θανάτου) είτε με σύγχρονα (όπως τα SMS).

————-*————-

Ηλεκτρονικές «γκάφες» και… όνειρα αποδόμησης

Αν όμως ορισμένοι «γαλάζιοι» επιδίδονται σε ηλεκτρονικές προβοκάτσιες, στο «πράσινο στρατόπεδο» δεν φαίνεται να τα πάνε και πολύ καλύτερα με τις νέες τεχνολογίες, αν κρίνουμε από τα δύο ηλεκτρονικά μηνύματα που έφθασαν -και πάλι- σε δημοσιογράφους και που μόνον ως «γκάφες» μπορεί να θεωρηθούν.

Το ένα μήνυμα περιείχε καταγγελία που απευθυνόταν στον βουλευτή Μιχάλη Καρχιμάκη για να συντάξει ερώτηση και το γραφείο Τύπου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ αντί να στείλει την ερώτηση στα μέσα ενημέρωσης έστειλε την ίδια την καταγγελία, στην οποία φαινόταν το όνομα του συντάκτη της (που εκ των υστέρων είπαν ότι ήταν ψευδώνυμο).

Το δεύτερο μήνυμα με τίτλο «Πλαίσιο αποδόμησης ΝΔ για εξωτερικά» ήταν από το γραφείο του τομεάρχη Εξωτερικών Μιχάλη Χρυσοχοΐδη και απευθυνόταν στα μέλη του αρμοδίου ΚΤΕ.

Αν και στο περιεχόμενο δεν υπάρχουν παρά κοινοτοπίες, στο διαβιβαστικό μήνυμα διαβάζουμε τα εξής βαρύγδουπα: «Συνημμένο θα βρείτε ένα πλαίσιο αποδόμησης της ΝΔ σε σχέση με τους χειρισμούς της στο θέμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση».

Αν ονειρεύονται στο ΠΑΣΟΚ ότι με τέτοιες «γκάφες» θα… αποδομηθεί η κυβέρνηση, μάλλον θα πρέπει να αλλάξουν πλευρό.

————-*————-

«Κατά μάνα, κατά κύρη…» στις διαρροές των «πράσινων»

Δεν έχουν μόνον οι πρωτοκλασάτοι του ΠΑΣΟΚ το προνόμιο των διαρροών από τις συνεδριάσεις των οργάνων του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Το φαινόμενο έχει επεκταθεί και στις συνεδριάσεις της Επιτροπής Εκλογών, στην οποία καλούνται τοπικά στελέχη του κόμματος για να εκφράσουν τις απόψεις τους για τις υποψηφιότητες νομαρχών και δημάρχων. Με το που τελειώνουν οι συνεδριάσεις, τοπικά ραδιόφωνα και τηλεοράσεις μεταφέρουν στους ακροατές και θεατές τους τους διαλόγους που έγιναν στην επιτροπή και ποιος πρότεινε ποιον, εξοργίζοντας τον Αλέκο Παπαδόπουλο και τα άλλα κεντρικά στελέχη που μιλούν για «τοπικές διαπλοκές» που κρύβονται πίσω από τις διαρροές.

Τελευταίο κρούσμα ήταν η προ ημερών συνεδρίαση για τη Μεσσηνία, όπου το ίδιο βράδυ που έγινε η συνεδρίαση κυκλοφόρησε το όνομα του πρώην βουλευτή Γιάννη Γιαννακόπουλου ως υποψήφιου νομάρχη με το χρίσμα του ΠΑΣΟΚ.

Τα στελέχη της επιτροπής, θέλοντας να προλάβουν την επανάληψη τέτοιων κρουσμάτων, απειλούν με μέτρα, αλλά μάλλον το αφτί των τοπικών στελεχών του κόμματος δεν ιδρώνει. Βλέπετε, εδώ ισχύει το «κατά μάνα, κατά κύρη, κατά γιο και θυγατέρα». Όταν δεν τηρούνται κανόνες της εχεμύθειας στο Πολιτικό Συμβούλιο, γιατί να τηρηθούν στα άλλα όργανα;