Παραδίδοντας τα άγια τοις κυσί…

«Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη
δε μας τα ‘γραψες καλά.
Δες ο Έλληνας τι κάνει
για ν’ ανέβει πιο ψηλά.
Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη
πάρε μαύρο γιαταγάνι
κι έλα στη ζωή μας πίσω
το στραβό να κάνεις ίσο…»

Βίοι παράλληλοι ένθεν και ένθεν του Αιγαίου. Εκείθεν της Άσπρης Θάλασσας οι νεότουρκοι της Άγκυρας «πνίγουν» στις τεχνητές λίμνες την αρχαιοελληνική παγκόσμια κληρονομιά. Χθες την αρχαία πόλη Ζεύγμα. Σήμερα τους αρχαίους Αλλιανούς! Άλλωστε οι νεοοθωμανοί, που κρούουν τη θύρα της κλασικοτραφούς Ευρώπης, πάντα δίδαξαν την «πρωτοπορία» είτε στη γενοκτονία (Αδόλφος Χίτλερ στη σύσκεψη για την «Τελική λύση»:

– Και ποιος ενθυμείται σήμερα τη γενοκτονία των Αρμενίων από τους Τούρκους;), είτε στην εκρίζωση και καταστροφή κάθε πολιτιστικού στοιχείου που καταδείκνυε τον κατακτητικό τους ρόλο!

Εντεύθεν στο ήθος του κοσμοπολιτισμού και στο πνεύμα της παγκοσμιοποίησης, ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μανώλης Κεφαλογιάννης με τη συγχορδία του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ, «νομιμοποιεί» την αρχαιοκαπηλία και παραδίδει τον αρχαιολογικό πλούτο που κρύβει το Αιγαίο στη λεηλασία και τον βανδαλισμό!

Και πάλι όμως, όπως «σε χρόνους δίσεκτους και μήνες οργισμένους», υψώθηκε, έστω και σε χαμηλούς τόνους, η πατριωτική φωνή της Αριστεράς, στον αχό της κραυγής του μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη.

-Ωρέ, παραδίδετε τα άγια τοις κυσί…

Τι κι αν ο μπαρμπα-Γιάννης Μακρυγιάννης, μες στη λάβρα του Αγώνα «για να γυρίσει η λευτεριά στη δόλια την Πατρίδα», ορμήνευε τους αγράμματους αγωνιστές με τις «λερές φουστανέλες», που παζάρευαν να πουλήσουν στους Φρατζέζους στην αγορά του Ναυπλίου δύο αρχαία αγαλματίδια:

-Ωρέ, κι όλον τον πλούτο της γης να σας δώσουν, αυτές τις πέτρες να μην τις δώσετε. Αυτές είναι η Πατρίδα μας. Εμείς γι’ αυτές τις πέτρες αγωνιζόμαστε…

Τι κι αν με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας περισσότερα από 10.000 αρχαία ναυάγια έχουν καταγραφεί διασπαρμένα στις ελληνικές θάλασσες!

Τι κι αν τα σημαντικότερα ευρήματα που φιλοξενούν τα αρχαιολογικά μας μουσεία (Έφηβος των Αντικυθήρων, Ποσειδώνας του Αρτεμισίου, Κόρη της Καλύμνου, Αστρολάβος Αντικυθήρων και χιλιάδες άλλα αρχαιολογικά μνημεία) φύλαξε ζηλότυπα για χιλιάδες χρόνια στη ζεστή της αγκάλη η αφρόεσσα ελληνική θάλασσα!

Τι κι αν οι πολεμιστές του Ριάτσε στη γειτονική Ιταλία… υψώνουν απειλητικούς τους γρόνθους των προς όσους (όρα υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας, Εμμανουήλ Κ. Κεφαλογιάννη, γιο του αγωνιστή της κρητικής αντίστασης «Κουντόκωστα», μεθοδεύουν με «νομοθετήματα» να ταράξουν τον αιώνιο, εν βυθώ θαλάσσης, ύπνο των συντρόφων τους!

Ο κ. Κεφαλογιάννης και το «σύντροφο» κόμμα εξουσίας ΠΑΣΟΚ όλα αυτά τα μεταγλωττίζουν σε «μονέδα» και «υψηλής οικονομικής απόδοσης καταδυτικό τουρισμό».

-Ωιμέ τη συμφορά μας, θα ‘σκουζε ο μπαρμπα-Γιάννης Μακρυγιάννης.

Αλλά ποιος να τον ακούσει στην εποχή του φιλελεύθερου ατομισμού και του κ. Κεφαλογιάννη!

Στα ώτα του απόφοιτου της London School of Economics ηχούν και μόνο οι διδαχές του Φιλελεύθερου Ατομισμού σε αυστηρώς ακαδημαϊκό ύφος:

-«Ο Φιλελεύθερος Ατομισμός (νεωστί Νεοφιλελευθερισμός) έχει ως αφετηρίαν του την αντίληψιν περί υπάρξεως μίας ”φυσικής τάξεως” εις την ανθρωπίνην κοινωνίαν.

Η ”φυσική” αύτη τάξις είναι αυτόματον αποτέλεσμα αιωνίων, αναλλοιώτων, καθολικών και απαραβιάστων νόμων υπό του Θεού ή της Φύσεως καθιερωθέντων.

Οι εν λόγω φυσικοί νόμοι, οι οποίοι όταν ελευθέρως και ανεμποδίστως λειτουργούν, εξασφαλίζουν αυτομάτως εις την Κοινωνίαν πρόοδον και ευημερίαν…

Συμφώνως προς τη θεωρίαν του Φιλελεύθερου Ατομισμού, οι άνθρωποι, εφόσον εις την κοινωνικήν των ζωήν διέπονται από αυστηρούς και ακαταλύτους νόμους, αναλόγους προς τους νόμους της φύσεως, πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι και απεριόριστοι εις την δράσιν των και την ενέργειαν, αι πράξεις των και αι προσπάθειαί των θα καταλήγουν τοιουτοτρόπως αυτομάτως χάρις εις την επίδρασιν των ακαταγωνίστων νόμων, εις την ισορροπίαν και την αρμονίαν, εις το καλόν και εις την πρόοδον της κοινωνίας ολοκλήρου…

Η ελευθέρα επιδίωξις των υλικών οικονομικών συμφερόντων αποτελεί τον αναγκαίον όρον της κοινωνικής προόδου και ισορροπίας… Ο Φιλελεύθερος Ατομισμός θέτει ως άρθρα πίστεως αφενός μεν, την εξάρτησιν της κοινωνικής ζωής από την οικονομικήν τοιαύτην, αφετέρου δε την ύπαρξιν μιας αυτομάτου φυσικής τάξεως εις την οικονομικήν και δι’ αυτής εις την κοινωνικήν ζωήν, διεπομένης από ακάμπτους και απαραβιάστους ”φυσικούς νόμους”.

Οι εν λόγω νόμοι είναι αιώνιοι, παγκόσμιοι, αναλλοίωτοι, ακαταγώνιστοι και ευρίσκονται υπεράνω της ανθρωπίνης βουλήσεως παρά της οποίας δεν δύνανται άνευ επιζήμιων συνεπειών να τροποποιηθούν…».

«… Μπαρμπα-Γιάννη Μακρυγιάννη
πάρε μαύρο γιαταγάνι
κι έλα στη ζωή μας πίσω
το στραβό να κάνεις ίσο…»