Μάνατζερ λοστρόμοι και… «νταβατζήδες δημοσιογράφοι»
Ξέχωρα από το γεγονός ότι είναι το ίδιο απεχθές και άδικο να μένουν συνάδελφοι στον δρόμο, όπως επίσης απαράδεκτο και το γεγονός να μην μπορούν ιδιοκτήτες μέσων ενημέρωσης να χειρίζονται τα του οίκου τους (όταν υπάρχει γενικότερη κρίση, οι συνδικαλιστές στην Ευρώπη κατανοούν ότι η κρίση αυτή θα χτυπήσει και τα μίντια και γι’ αυτό κάθονται και συζητούν), αναρωτιέται κανείς:
• Κατά πόσο μπορεί μια συνδικαλιστική οργάνωση να αποτελεί… «ουρά» της ΠΟΕΣΥ; Κάθε φορά που η πανελλήνια ομοσπονδία θα βγάζει ανακοίνωση θα βγαίνει η Κίνηση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων για να… «συμπληρώνει» την ανακοίνωση της πρώτης;
• Κατά ποια λογική και δημοσιογραφική δεοντολογία η «Κίνηση» (μάλλον για… ακινησία πρόκειται) κοινοποιεί σε δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ και της εφημερίδας «ΠΑΡΟΝ» την ανακοίνωση, κατονομάζοντάς τον και παρατηρώντας τον γιατί δεν είχε δημοσιεύσει άλλες ανακοινώσεις της ΕΣΗΕΑ; Αυτή η εντολή θυμίζει τις εντολές που έδινε η δικτατορία για το ποιες ανακοινώσεις έπρεπε να δημοσιευθούν και προφανώς ο συντάκτης της ανακοίνωσης δεν μπορεί να ξεχάσει εκείνες τις εποχές.
Και τι θα γίνει, εάν αρχίσουν όλοι οι δημοσιογράφοι να δημοσιοποιούν ονόματα συναδέλφων τους, επειδή πιστεύουν ότι βρίσκονται πίσω από την άλφα ή βήτα στήλη; Φαντάζεται η «Κίνηση» τι θα γινόταν, εάν συνέβαινε αυτό και… για ορισμένα μέλη της, που δεν ξέρουν πόσα γραφεία Τύπου και εταιρείες έχουν;
• Το να καταγγέλλουν οι της «Κίνησης» τις απολύσεις είναι απόλυτα ορθό. Το να προχωρούν όμως (ιδίως όταν προέρχονται από ένα συγκεκριμένο συγκρότημα Τύπου, στο οποίο ποτέ δεν έχουν κάνει σε ανάλογες περιπτώσεις τέτοιες επιθέσεις) σε «τσαμπουκαλίδικες αντιδράσεις», με φωνές, απειλές και άλλα τινά εναντίον συναδέλφων, αυτό είναι απαράδεκτο.
Πόσο μάλλον όταν μέλος τους θα έπρεπε ήδη να βρίσκεται εκτός της Ενώσεως Συντακτών, γιατί χειροδίκησε εναντίον άλλου συναδέλφου (αλήθεια, το περιστατικό το… διηγήθηκε ο χειροδικήσας στη Διεθνή Ένωση Δημοσιογράφων που επικαλείται συνεχώς ηλεκτρονικώς και εντύπως; Και η Διεθνής Ένωση, που… σχεδόν αυτεπαγγέλτως παρεμβαίνει, γιατί δέχεται όσα της υπαγορεύει σχεδόν ο χειροδικήσας συνάδελφος και δεν τον ελέγχει επειδή έδειρε δημοσιογράφο;). Θα έπρεπε, λοιπόν, να δείξουν καλή διαγωγή… Εκτός από την ουσία της υπόθεσης υπάρχει και η… γραφικότητα που αποδυναμώνει τον συνδικαλιστικό λόγο…
• Η επίθεση εναντίον ενός εκδοτικού συγκροτήματος από μια «Κίνηση» δεν μπορεί να είναι τουλάχιστον αληθοφανής -όπως θα έπρεπε και αρμόζει σε κίνηση επαγγελματιών- εάν προέρχεται από στελέχη… άλλου ανταγωνιστικού συγκροτήματος. Η ιδιότητα του συνδικαλιστή, ο οποίος έχει εκλεγεί, δεν θέτει στο περιθώριο την ιδιότητα του οποιουδήποτε συναδέλφου που εργάζεται σε συγκεκριμένα συγκροτήματα. Υπό την έννοια αυτή, καλό θα ήταν να αντιμετωπίζονται αυτά τα θέματα με περισσότερη λεπτότητα, αφού οι δημοσιογράφοι δεν επιθυμούν να είναι ούτε λοστρόμοι ούτε νταβατζήδες ούτε τίποτε άλλο παρά μόνο δημοσιογράφοι.
Η αστεία και γραφική, όμως, αυτή επίθεση αναδεικνύει για άλλη μια φορά το μέγεθος των προβλημάτων στον συνδικαλιστικό χώρο.
Φέρουν τεράστια ευθύνη τόσο η πρώτη συνδικαλιστική παράταξη του κ. Τρίμη όσο και εκείνη του κ. Σόμπολου που συνεφώνησαν με τον κ. Τσαλαπάτη να αναλάβει ο τελευταίος πρόεδρος της ΠΟΕΣΥ, όταν δεν είχαν εξασφαλίσει ο εις εκ των δύο για την παράταξη και για τον εαυτό τους τη θέση του προέδρου στην ΕΣΗΕΑ. Το μόνο που μένει τώρα είναι να επαναληφθούν οι εκλογές και αυτή είναι η μοναδική καθαρή λύση. Σε διαφορετική περίπτωση θα γίνουν περίγελος ενός αστείου «πηγαινέλα» ανθρώπων που οι εκρήξεις τους έχουν ξεφύγει από τα όρια του δημοσιογραφικού επαγγέλματος… Το θέμα δεν είναι να μη δοκιμασθούν ξανά σε εκλογές οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στα διάφορα μαγαζιά και οι εκλεγμένοι στα διάφορα συμβούλια. Το θέμα είναι να βγει ένα νέο προεδρείο δυνατό. Και αυτό το εξασφαλίζουν μόνον οι εκλογές. Τεράστια, πάντως, ευθύνη φέρουν και εκείνοι από τους πολιτικούς παράγοντες που τορπίλισαν ή δεν βοήθησαν όσο θα έπρεπε ορισμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις, υποδαυλίζοντας ανοήτως τις διαφορές μεταξύ υποψηφίων και δημιουργώντας διασπαστικούς μηχανισμούς. Τώρα βλέπουν τι έκαναν και φυσικά θα εισπράξουν και την ανοησία και απειρία τους…