Ανάλεκτα…
Ελπιδοφόρο το μήνυμα από τις γερμανικές εκλογές. Εννοώ αυτό που έρχεται από την άνοδο της εκλογικής δύναμης των μικρών κομμάτων. Ας το πάρουν οι εδώ μικροί όσο είναι καιρός και ας φροντίσουν να συσπειρώσουν τις δυνάμεις τους για να δώσουν ένα καλό μάθημα στον δικομματισμό. Δεν βλέπουν ότι ο λαός θέλει κάτι άλλο, κάτι διαφορετικό, αλλά αξιόπιστο; Δεν βλέπουν ότι το εκλογικό σύστημα ευνοεί τον συνασπισμό κομμάτων; Δεν βλέπουν ότι η επόμενη Βουλή θα είναι Αναθεωρητική και θέλει αντίρροπες δυνάμεις να αντιμετωπίσουν μεταρρυθμίσεις θεμελιωτικών αρχών και αξιών; Τίποτε δεν βλέπουν.
• Κάτι φαίνεται ότι βλέπει η Αλέκα Παπαρήγα. Ρεαλιστικός, μεστός και ενθαρρυντικός ο λόγος της στο φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ειδικότερα η αναφορά της σε μια ευρύτερη πατριωτική και αγωνιστική συμμαχία με ριζοσπαστικές και δημοκρατικές δυνάμεις και προσωπικότητες ήταν το ευοίωνο μήνυμα. Δίνει πλαίσιο για συζήτηση.
• Και αυτή την εβδομάδα λειτούργησε το ικρίωμα, δηλαδή η λαιμητόμος, για όσους τόλμησαν να καταγγείλουν διαφθορά, αδιαφάνεια, διασπάθιση δημοσίου χρήματος. Επαναλήφθηκε το φαινόμενο Πολύζου αυτή τη φορά στην Πάτρα. Το θλιβερό συμπέρασμα: Όποιος καταγγέλλει διαφθορά, κλοπή δημοσίου χρήματος, όποιος επισημαίνει αδικήματα περί την υπηρεσίαν διαγράφεται. Εισαγγελείς, τ’ ακούσατε; Έτσι όπως πάνε τα πράγματα, απειλείσθε κι εσείς με κατάργηση, γιατί σε λίγο δεν θα χρειάζεστε. Κρίμα. Παλαιότερα, τουλάχιστον οι καταγγέλλοντες μένανε ατιμώρητοι. Και υπήρχε και κανένας εισαγγελέας που διέτασσε και καμία έρευνα.
Κύριε πρόεδρε της κυβερνήσεως, τόσο γρήγορα σκούριασε η «ρομφαία» της κάθαρσης; Και πάλι κρίμα!
• Ένας ακόμα άθλος της κυβέρνησης -τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου εννοώ, κατά την οποία αποφασίστηκε ότι η Ολυμπιακή δεν θα κλείσει και ορθώς. Αναιρέθηκε δηλαδή η άλλη απόφαση του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη, κατά την οποία, η Ολυμπιακή έχει τελειώσει. (Ως προς τα άλλα, το κομματικό κράτος συνεχίζεται, η διαφθορά ανθεί, η ανεργία καλπάζει, η ακρίβεια αφηνιάζει και ένας λαός που εναπόθεσε κάποιες ελπίδες για καλύτερες μέρες απογοητεύεται, νοσταλγεί τις παλιές καλύτερες μέρες, τις οποίες, όμως, φαίνεται πως ακόμη δεν εμπιστεύεται στο ΠΑΣΟΚ.
• Αλλά να έρθουμε και στα του ΠΑΣΟΚ. Καταρχήν όταν λέω ότι «συλλογάμαι ελεύθερα» το εννοώ!
Πώς να εμπιστευθεί σε μας ο λαός τις καλύτερες μέρες, όταν ο πράγματι καλός πολιτικός λόγος του προέδρου στη Θεσσαλονίκη δεν έδωσε πειστικές απαντήσεις στις καθημερινές αγωνίες και ανάγκες του πολίτη. Σωστές οι γενικές κατευθύνσεις, οι νέες αποκεντρωτικές διαδικασίες, αλλά απομένει να δούμε το πώς, από ποιους, από πότε και μέχρι πότε θα αισθανθεί ο λαός στοιχειώδη ανακούφιση. Πώς θα εμπεδωθεί το κράτος πρόνοιας και η σκανδιναβική κοινωνία της αλληλεγγύης, με ποιο πρόγραμμα, με ποιες κοινωνικές δομές, με ποιες συντεταγμένες δυνάμεις και με πόσο καθαρές δυνάμεις και με ποιους μηχανισμούς εποπτείας για να παραμένουν καθαρές και έντιμες, αλλά και αποτελεσματικές;
Αλλά πέρα και εκτός από όλα αυτά, ήλθε και η περηφάνια για τη σημαία όταν την υψώνει το αλβανάκι. Μια περηφάνια την οποία αισθάνονται ελάχιστοι οπαδοί του κινήματος, ελάχιστοι Έλληνες και για να το διαπιστώσει κανείς αυτό δεν έχει παρά να κάνει μια δημοσκόπηση. Με λίγα λόγια αυτή η περηφάνια ήταν η κύρια είδηση, η οποία α) επικοινωνιακά τουλάχιστον αποδυνάμωσε σημαντικά όλες τις άλλες πτυχές του ωραίου λόγου και β) «εξέλεξε» από τώρα νομάρχη Θεσσαλονίκης τον κ. Ψωμιάδη.