Υψηλού πολιτικού ρίσκου η εμφάνιση Καραμανλή στη ΔΕΘ
Αυτή η εικόνα του (πολιτικού) «μάγκα» ή «τσαμπουκά», η οποία φαίνεται -αυτό πρέπει να αναγνωριστεί- να του βγαίνει έως αυτήν τη στιγμή, στην πραγματικότητα είναι δίκοπο μαχαίρι. Μπορεί τώρα να οικοδομεί ένα προφίλ «ειλικρινούς», «μεταρρυθμιστή» και αποφασισμένου, αλλά τι θα γίνει αν σε έναν χρόνο εμφανιστεί ξανά στη ΔΕΘ με άδεια χέρια, επικαλούμενος για άλλη μια φορά την κακή κατάσταση της οικονομίας; Τότε αυτό που θα περάσει στην κοινή γνώμη θα είναι η προσωπική του αποτυχία. Και θα ξεκινήσει η αποδόμηση του προφίλ του, δίχως ορίζοντα επιστροφής…
Προφανώς, πρώτος αυτός έχει αντιληφθεί το κρίσιμο στοίχημα του 2006. Μπορεί να πει κανείς πως αυτή η χρονιά θα καθορίσει εν πολλοίς και οριακά τις πολιτικές εξελίξεις των επόμενων χρόνων και ειδικότερα των επόμενων εθνικών εκλογών. Η φράση που χρησιμοποίησε ο Καραμανλής σε συζήτηση με στενό του συνεργάτη είναι ενδεικτική ότι βλέπει το μεγάλο ρίσκο που ανέλαβε:
– Η επόμενη χρονιά είναι το μεγάλο μας στοίχημα, υπογράμμισε σε κουβέντα σχετική με τη συνολική του εμφάνιση στη Θεσσαλονίκη.
Στην πραγματικότητα, βέβαια, ο Καραμανλής πήγε στη Θεσσαλονίκη εφοδιασμένος με τα ισχυρότατα ατού της αδιαμφισβήτητης πολιτικής του υπεροχής έως και κυριαρχίας έναντι του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου. Και αυτό το κλίμα προφανώς δεν άλλαξε ούτε μετά και την εμμονή σε μια πολιτική σκληρού μονεταρισμού. Αυτό προκύπτει και από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις, ιδιαίτερα δε από δύο πολύ σημαντικά ποιοτικά τους στοιχεία:
= Ο λαός στην πλειονότητά του συνεχίζει να πιστεύει ότι για την οικτρή κατάσταση της οικονομίας φταίει πρωτίστως το ΠΑΣΟΚ. Και όσο ο Γιώργος θα συνεχίσει να παραπαίει μεταξύ της στήριξης των επιλογών των κυβερνήσεων Σημίτη (προφανώς λόγω του φόβου τού τέως…) και ψηγμάτων αυτοκριτικής, αυτή η πίστη δεν θα αλλάξει. Αλλά τούτο λύνει εν πολλοίς τα χέρια του Καραμανλή…
= Στην πλειονότητά του επίσης ο λαός θεωρεί αναγκαίες ορισμένες τουλάχιστον απ’ τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, τις οποίες έχει κάνει σημαία του ο πρωθυπουργός, όπως την κατάργηση της μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους στις ΔΕΚΟ.
Ο κίνδυνος της αλαζονείας
Αλλά αυτή η αδιαμφισβήτητη πολιτική υπεροχή εμπεριέχει σοβαρότατους κινδύνους. Είναι και γι’ αυτό που κάναμε λόγο για μεγάλο πολιτικό ρίσκο που ανέλαβε ο Καραμανλής.
= Κατ’ αρχάς, η αίσθηση της πολιτικής υπεροχής, η αυτάρκεια, πολύ εύκολα μεταλλάσσονται σε επίδειξη αλαζονείας και αυταρχισμού. Και απ’ τη στιγμή που ο λαός θα πειστεί ότι κάτι τέτοιο έχει συμβεί, τότε ξεκινά η αντίστροφη μέτρηση. Για πρώτη φορά έπειτα από πολύ καιρό το ΠΑΣΟΚ έκανε μια εύστοχη επικοινωνιακή επιλογή, να ασκήσει δηλαδή κριτική στον Καραμανλή για αλαζονεία.
= Ένα δεύτερο σοβαρό πρόβλημα που είναι πιθανό να υπάρξει είναι η αποστασιοποίηση απ’ την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό προσωπικά κοινωνικών ομάδων που τα τελευταία χρόνια του καθεστώτος Σημίτη είχαν εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ και στήριξαν τη Ν.Δ. Είναι για τούτο, κατά την άποψή μας, σοβαρό λάθος ότι τουλάχιστον για το επίδομα θέρμανσης δεν επεδείχθη η στοιχειώδης ευελιξία. Τα χαμηλότερα εισοδηματικά στρώματα, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, θα έπαιρναν μια στοιχειώδη ανάσα με το περιβόητο επίδομα. Και θα κατανοούσαν καλύτερα και περισσότερο την «ειλικρίνεια» και τη «μαγκιά» του Καραμανλή…
Έτσι μπορεί αυτήν τη στιγμή οι επιλογές και η εικόνα του πρωθυπουργού να συναντούν την επιδοκιμασία ακόμα και του ενός τρίτου των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ (όπως προκύπτει απ’ τις δημοσκοπήσεις), όμως αν τον ερχόμενο «σκληρό χειμώνα» αρχίσει η αποστασιοποίηση μέρους έστω όσων στήριξαν στις εκλογές του 2004 τον Καραμανλή και τη Ν.Δ., τότε δεν αποκλείεται η εικόνα του «μεταρρυθμιστή», ο οποίος παραμένει προσηλωμένος σε στόχους και δεν «άρχεται», να αρχίσει να γκριζάρει…
Προς το παρόν δεν φαίνεται ορατός τέτοιος κίνδυνος. Και οι δημοσκοπήσεις που πραγματοποιήθηκαν μετά τη Θεσσαλονίκη δείχνουν σταθερή συνέχιση της υπεροχής έως και κυριαρχίας Καραμανλή. Αλλά σε μια τεταμένη συγκυρία, με πολλές κοινωνικές ομάδες να βρίσκονται κάτω απ’ το όριο της φτώχειας, η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στην αδιαμφισβήτητη υπεροχή και στο ξεκίνημα αποδόμησης ενός θετικού προφίλ είναι δυσδιάκριτη…
Στη μέση της τετραετίας ο ανασχηματισμός
«ΤΟ ΠΑΡΟΝ» έγραψε την περασμένη Κυριακή πως στις προθέσεις του πρωθυπουργού είναι να κάνει έναν ανασχηματισμό ως το τέλος της τετραετίας. Παρά τα μύρια σενάρια που είχαν παραχθεί και αναπαραχθεί πριν από τη Θεσσαλονίκη από συγκεκριμένα ΜΜΕ -τα περισσότερα εκ των οποίων κυρίως εξέφραζαν ευσεβείς πόθους «νταβατζήδων» – ο Καραμανλής έδωσε σαφές στίγμα των προθέσεών του. Ο ανασχηματισμός δεν περιλαμβάνεται στις άμεσες τουλάχιστον προτεραιότητές του.
Αμέσως βέβαια ξεκίνησε η παραγωγή και αναπαραγωγή άλλων σεναρίων, που κάνουν λόγο για κυβερνητικές αλλαγές τον Οκτώβρη, τον Νοέμβρη, στο τέλος του χρόνου και πάει λέγοντας. Σύμφωνα ωστόσο με έγκυρες πληροφορίες μας, στις προθέσεις του πρωθυπουργού είναι πράγματι να κάνει έναν μόνο ανασχηματισμό. Και θα τον κάνει, όπως έχουμε ξαναγράψει, περί τα μέσα της τετραετίας, την άνοιξη και πιθανώς τον Μάρτη.
Σύμφωνα μάλιστα με τις εκτιμήσεις στενών του συνεργατών, ο αποκλεισμός των κυβερνητικών αλλαγών -πέραν φυσικά του ότι αυτή ακριβώς ήταν η θέση του πρωθυπουργού- εντάσσεται και αυτός στην (επικοινωνιακή) επιλογή να βγάλει ένα πρόσωπο σταθερότητας και σιγουριάς. Οι ίδιοι συνεργάτες του τονίζουν πως όποτε κι αν τελικά πραγματοποιηθεί ο ανασχηματισμός, θα είναι «ανασχηματισμός Καραμανλή», που φυσικά δεν θα έχει σχέση με τις προθέσεις και τα διοχετευόμενα σενάρια εξωπολιτικών κέντρων…