«Πήραμε την κάτω βόλτα»
«Τι έχει το κόμμα σου, Γιωργάκη;». -«Όσο πάει και μαυρίζει»…
Πράγματι, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε μια πρωτοφανή, ιστορικά, κρίση, που με την πάροδο του χρόνου επιτείνεται. Σε μια περίοδο εφαρμογής σκληρής νεοφιλελεύθερης πολιτικής, που προκαλεί φθορά στην κυβέρνηση της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν εισπράττει τη φθορά, αλλά φθείρεται το ίδιο, με την αξιοπιστία του να οδηγείται στο ναδίρ.
Οι σφυγμομετρήσεις απλώς πιστοποιούν το μέγεθος και το βάθος της κρίσης αυτής. Μόλις το 21% των ίδιων των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ είναι ικανοποιημένο από την αντιπολιτευτική στάση του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του. Μόνο το 52% των ψηφοφόρων αυτών θεωρούν ικανότερο για πρωθυπουργό τον Γ. Παπανδρέου έναντι ενός 20% που θεωρεί ικανότερο τον Καραμανλή (!). Όσο για την περίφημη «παράσταση νίκης», μόλις το 14% του εκλογικού σώματος πιστεύει σε νίκη του ΠΑΣΟΚ.
Η κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ αποδιαρθρώνεται, αποσυντίθεται μήνα με τον μήνα… Και οι αιτίες έχουν πολλές φορές αναλυθεί.
Το κεντρικό ερώτημα που προκύπτει είναι η αντικατάσταση ή μη του Γ. Παπανδρέου, σενάριο που άρχισε να συζητείται από τους κύκλους των οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.
«Μα τι θέλετε;», θα πουν πολλοί. Θέλετε να έρθει ο Βενιζέλος ή κάποιος άλλος «σωτήρας». Άλλοι πάλι, υπολογίζουν -και προσδοκούν- στην επόμενη εκλογική ήττα, οπότε διευκολύνονται οι διαδικασίες αλλαγής αρχηγού. Όλα όμως αυτά τα σενάρια στηρίζονται στην ήττα και στην καθήλωση του ΠΑΣΟΚ.
Το βασικό όμως πρόβλημα αφορά στο ερώτημα: «Τι είναι και τι θέλει το ΠΑΣΟΚ;». Και σε αυτό το ερώτημα δεν μπορεί να απαντήσει παρά η βάση του ΠΑΣΟΚ, μέσα από συντεταγμένες συνεδριακές διαδικασίες. Μόνο μέσα από παρόμοιου τύπου διαδικασίες, που θα αναδείξουν και θα νομιμοποιήσουν τις πολιτικοϊδεολογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να αναδειχθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί τότε θα δεσμεύεται από συγκεκριμένες αποφάσεις και θέσεις που θα εκφράζουν την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ και όχι από απόψεις προσώπων του «περιβάλλοντος» και πολιτικών που βαρύνονται από το παρελθόν.
Άλλως, ας περιμένουμε μοιρολατρικά ποιον θα διορίσουν στο μέλλον οι «διαπλεκόμενοι», προκειμένου να ελέγχουν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
ΟΦΙΣ