Μεγάλες ευθύνες χρεώνεστε, κύριε Καραμανλή…

Γιατί από δω και πέρα ποιος, κύριε Καραμανλή, θα την υπολογίζει, αφού θα θεωρείται δεύτερης κατηγορίας μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε σκαμνάκι θα κάθεται και όλοι θα λένε την βάλαμε για λόγους… ελεημοσύνης, σαν… αποπαίδι…

Φαίνεται ο κ. Καραμανλής να μην ανησυχεί για τα ερχόμενα… Ότι η Τουρκία κατάφερε να περάσει το σατανικό της σχέδιο, που ΑΚΥΡΩΝΕΙ, κύριε πρωθυπουργέ, όλη εκείνη τη θαρραλέα αντίστασή σας, που έπαιξε μεγάλο ρόλο για εκείνο το βροντερό «όχι» του 76% του κυρίαρχου λαού στο ανθελληνικό Σχέδιο Ανάν. Μόνο που σήμερα, με τη στροφή που επιχειρείτε, ποιος θα θυμάται πλέον εκείνη την στάση σας, που κέρδισε καρδιές και ψυχές; Αντίθετα, θα χρεωθείτε νέα δεινά για τον Ελληνισμό της Μεγαλονήσου. Κι αυτά είναι ορατά.

Δεν νομίζουμε να παίρνετε στα σοβαρά ότι η Τουρκία μετά από 15 χρόνια -τόσο υπολογίζεται να κρατήσουν οι προενταξιακές διαπραγματεύσεις- θα αναγνωρίσει την Κύπρο. Χρόνος τής χρειάζεται, κύριε πρωθυπουργέ. Χρόνος που χρειάζεται μέχρι να ξαναέρθει από άλλη πόρτα το Σχέδιο Ανάν -την επαναφορά του οποίου ούτε εσείς αποκλείετε, αντίθετα πρέπει να τη βλέπετε ήδη- ώστε με παροχές και δώρα το 76% να υποχωρήσει και ενδεχομένως να επιχειρηθεί και ανατροπή του… ΔΥΣΤΡΟΠΟΥ και… ΞΕΡΟΚΕΦΑΛΟΥ Τάσσου Παπαδόπουλου, ίσως και μέσω των επικείμενων προεδρικών εκλογών, με την εκλογή του συμβιβασμένου Αναστασιάδη ή του πρόθυμου Χριστόφια…

Και τη συνέχεια την ξέρετε, την ξέρουμε. Τέλος η Κυπριακή Δημοκρατία, ένα κράτος που λειτουργεί και θαυματουργεί σήμερα, που οικονομικά είναι παράδειγμα προς μίμηση, διαλύεται και στη θέση του δύο κρατίδια που δεν θα προσφέρουν καμία εγγύηση, με ξένους αρμοστές, με ξένους δικαστές με έναν λαό οριστικά χωρισμένο, με τον Ελληνισμό συρρικνωμένο και κείνους τους Ελληνοκύπριους, που έχουν τα οικονομικά μέσα να πάρουν των ομματιών τους, γιατί δεν θα αισθάνονται ασφαλείς… Και για την Τουρκία ο δρόμος ελεύθερος, ανοιχτός για πλήρη κυριαρχία, γιατί ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΧΕΙ, κύριε Καραμανλή, πόσοι θα μπαίνουν στο τουρκικό κρατίδιο από απέναντι; Ίσως για κάποιους στο υπουργείο Εξωτερικών, για κάποιους συμβούλους σας, για κάποιους ψοφοδεείς, να είναι καλύτερα έτσι… Εμείς θα ‘χουμε την ησυχία μας, τι μας νοιάζει για την Κύπρο. Μήπως η πρώτη φορά θα ‘ναι… Ποιος ξεχνά ότι για να μη μπλεχθούμε στον δεύτερο «Αττίλα» ανακαλύψαμε ότι είναι «μακράν η Κύπρος»;

Γιατί κάπου εκεί οσφραινόμαστε ότι είναι η ουσία της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης… Συμβιβασμός, χαμηλοί τόνοι, υποχωρήσεις, για να πάει όσο πιο μακριά το ενδεχόμενο κρίσης με την Τουρκία… Αυτό το έχουν καταλάβει οι γείτονές μας, μας βλέπουν σαν φοβισμένους ανθρώπους και μας σέρνουν όμηρους από το «όχι» στο «ναι», μέχρι να μη μας μείνει όπλο… Και να σκεφθεί κανείς ότι για πρώτη φορά στην ιστορία η Τουρκία είχε ανάγκη την Ελλάδα…

Αλλά αυτά θα σκεφτόμαστε… Σήμερα το μόνο που μετράει είναι η καλοπέραση. Και από κει και πέρα «τσιγάρο, πρέφα και καφέ, ρε δεν βαριέσαι αδελφέ…».

Μόνο που εσείς, κύριε Καραμανλή, θα έχετε χάσει το τρένο της Ιστορίας. Με αποκλειστική ευθύνη δική σας… Είναι κάποια στιγμή που το «όχι» δεν ανταλλάσσεται με τίποτε…

Υ.Γ.: Ίσως στενοχωρηθείτε με τον τίτλο μας «Πουλάμε την Κύπρο». Καλύτερα. Γιατί τότε ίσως αναθεωρήσετε κάποιες αποφάσεις. Και μην ξεχνάτε, κύριε πρωθυπουργέ, ότι την εκλογή σας οφείλετε και σ’ έναν κόσμο που είχε γαλουχηθεί με το «Η Ελλάδα στους Έλληνες» του Ανδρέα Παπανδρέου, χάρη στο οποίο τα πατριωτικά αισθήματα αναγεννήθηκαν… και σας ψήφισε, οργισμένος και αγανακτισμένος από τα ζεϊμπέκικα του Γιώργου και τον ελληνικό διασυρμό στα Ύμια. Σήμερα αυτός ο κόσμος νιώθει απογοητευμένος… και δικαιώνεται ο εθνικός μας ποιητής με εκείνο τον στόχο «Πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος»…