Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
Να σημειώσουμε ότι σύμφωνα με τη σχετική ετήσια έκθεση των αρμόδιων υπηρεσιών του ΟΗΕ μέσα στο 2004 ο αριθμός των ατόμων που ζουν σε κατάσταση φτώχειας αυξήθηκε στις ΗΠΑ κατά 1,1 εκατ. άτομα. Εννοείται ότι ο αριθμός των φτωχών Αμερικανών είναι συγκριτικά κατώτερος ακόμη από τους αντίστοιχους αριθμούς άλλων επίσης ανεπτυγμένων χωρών. Στις ΗΠΑ όμως όλο και περισσότερα κομμάτια του πληθυσμού σπρώχνονται στη φτώχεια. Και αυτό βέβαια είναι φαινόμενο που παρατηρείται σε όλα τα «παγκοσμιοποιημένα» κράτη, παρά την αφθονία της παραγωγής και τους ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ. Έτσι η παγκοσμιοποίηση και οι θαυμαστές της θα πρέπει γρήγορα να κληθούν να δικαιολογήσουν πού πηγαίνει η συνεχής αύξηση του παγκοσμίου εισοδήματος και πώς συμβιβάζεται η αύξηση της φτώχειας σε μια εποχή που ανθεί η υπερπαραγωγή αγαθών και το παγκόσμιο ΑΕΠ μεγαλώνει συνεχώς. Το ερώτημα απευθύνεται σε κάθε πολιτικό, οικονομολόγο ή οικονομικό παράγοντα, που θαυμάζει τα… κατορθώματα της παγκοσμιοποιημένης αγοραίας οικονομίας. Η εξήγηση βέβαια υπάρχει. Τα υπερκέρδη ολίγων «επενδυτών» προέρχονται από τις ζημιές των οικονομικά ασθενών. Η ευημερία του κεφαλαίου είναι «από τα κόκαλα βγαλμένη των φτωχών τα ιερά».
2
Κινεζική εισβολή και στην αγορά γεωργικών προϊόντων προς βιομηχανοποίηση. Κινέζικα αχλάδια εισάγονται σε μεγάλες ποσότητες στις κοινοτικές χώρες (κυρίως σε Ιταλία και Ελλάδα) που ασχολούνται με την παραγωγή φρουτοσαλάτας. Τα αποτελέσματα της κινέζικης «εισβολής» είναι τα γνωστά. Συμπίεση τιμών, υποβάθμιση της ποιότητας του παραγόμενου προϊόντος και κυκλοφορία στη διεθνή αγορά φρουτοσαλάτας με κοινοτική ετικέτα και με κινέζικες πρώτες ύλες. Στην ελληνική αγορά φέτος παρατηρήθηκε μεγάλη πτώση της τιμής του βιομηχανικού αχλαδιού, συνεπεία αθρόων εισαγωγών από την Κίνα. Φυσικά τα ίδια παρατηρούνται και στην ιταλική αγορά (η Ιταλία κυριαρχεί στην κοινοτική αγορά στην παραγωγή φρουτοσαλάτας). Την περσινή χρονιά η τιμή του βιομηχανικού αχλαδιού στην Ιταλία και στην Ελλάδα ήταν 0,38 ευρώ και φέτος έφτασε 0,20 ευρώ. Το χειρότερο όμως είναι ότι πολλές βιομηχανίες παραγωγής φρουτοσαλάτας αντιμετωπίζουν το πρόβλημα μεταφοράς της παραγωγικής τους δραστηριότητας στην Κίνα, αφού εκεί βρίσκουν άφθονη και φτηνή πρώτη ύλη, αλλά και φτηνό εργατικό δυναμικό. Ήδη μεγάλη ιταλική βιομηχανία παραγωγής φρουτοσαλάτας μετέφερε τη βιομηχανοποίηση στην Κίνα. Σύντομα προβλέπουμε οξύ πρόβλημα από τον κινεζικό ανταγωνισμό και στον πρωτογενή τομέα. Η Κίνα χτυπάει έναν έναν τους κλάδους της ελαφράς βιομηχανίας.
3
Χαμηλό βαρομετρικό στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον και ειδικότερα στις ανεπτυγμένες χώρες. Το διεθνές εμπόριο παρουσιάζει για το 2005 μειωμένο ρυθμό αύξησης. Από αύξηση 10,7% που παρουσίασαν οι παγκόσμιες εισαγωγές το 2004, για το 2005 ο ρυθμός αύξησης προβλέπεται να πέσει στο 8,2% και για τον επόμενο χρόνο οι προβλέψεις είναι ακόμα δυσμενέστερες, καθώς οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο ρυθμός αύξησης θα περιοριστεί στο 7,4%. Στην ευρωζώνη το ΑΕΠ προβλέπεται ότι το 2005 θα αυξηθεί μόνο κατά 1,6% ίσως και λιγότερο. Η Κίνα παρουσιάζει το υψηλότερο ποσοστό αύξησης του ΑΕΠ σε παγκόσμιο επίπεδο (8,6% για το 2005 και 8,4% για το 2006). Οι λόγοι συρρίκνωσης των ρυθμών αύξησης του ΑΕΠ και του διεθνούς εμπορίου πρέπει να αναζητηθούν στη μείωση της κατανάλωσης, η οποία οφείλεται στη μείωση των εισοδημάτων των εργαζομένων και των μικρών επιτηδευματιών, που αποτελούν τη μεγάλη πλειονότητα της κοινωνίας. Η οικονομική δραστηριότητα είναι φυσικό να συρρικνώνεται όταν τα εισοδήματα των πολλών φαλκιδεύονται. Αυτό πότε άραγε θα το κατανοήσουν αυτοί που σχεδιάζουν την οικονομική πολιτική των ανεπτυγμένων χωρών;