«Η ΣΑΤΙΡΑ ΩΣ ΕΞΥΓΙΑΝΤΙΚΟΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑΣ» ΣΤΗΝ ΑΦΟΡΗΤΗ ΠΛΗΞΗ ΟΛΑ ΠΑΣΑΡΟΝΤΑΙ ΤΟΣΟ ΘΛΙΒΕΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΤΑ ΕΧΟΥΝΕ ΠΟΛΥ ΠΡΗΞΕΙ
Στήν θάλασσα τών οιμωγών
-γράψτε κλαυσομανία-
συχνάκις ταξιδεύουμε
ως θλιβερή ταινία.
Τό πλοίο λέγεται «ΕΛΛΑΣ»
καί πλέει μέ τυφώνες
σ’ ένα ταξίδι πένθιμο
πού διαρκεί αιώνες.
Ετούτο τό φαινόμενο
τής έλλειψης λιμένος
θραύει τό κάλλος τής ζωής.
Έτσι καί επομένως…
…πάσα χαρά βυθίζεται
σ’ άρρωστα λασπονέρια
μέ τήν ψυχή ξυλάρμενη
καί μέ δεμένα χέρια.
Τί νά σού πώ ταλαίπωρε
πολίτη μιάς πατρίδας
πού πότε λέγεσαι Μισέλ
κι άλλοτε Πελοπίδας.
Σού πήραν τήν ταυτότητα
καί σού ‘δωσαν τόν θρήνο
αλλάζοντας τήν φύση σου
ποιώντας σέ γυρίνο.
Έτσι παντού τσαλαβουτάς
ως άκακο ζουλάπι
μέ μόνη σωτηρία σου
τής λησμονιάς τό χάπι.
Τό «τί νά γίνει…» έγινε
στό στόμα καραμέλα
πού δείχνει ότι πέρασες
απ’ τόν χαβά στήν τρέλα.
Σιγά σιγά καί μουλωχτά
παίζοντας κομπολόι
σέ κάναν σάν μανιάτικο
πένθιμο μοιρολόι.
Και προχωράς ως βούβαλος
μέ τό κεφάλι κάτω
υψώνοντας τά κέρατα
ως τρόπαιο βαρβάτο.
Μεμψιμοιρείς αφόρητα
καί βρίζεις καί ουρλιάζεις
σ’ ένα αλώνι μέ οχιές.
(Δέν βλέπεις, μά κοιτάζεις.)
Κακόμοιρους καί δυστυχείς
-σημαίες πού υποστέλλουν-
άοπλους καί ασήμαντους
μάς πάνε όπου θέλουν.
Μέ πρώτο όπλο τήν Τι-βί
-εντέχνως οπλισμένη-
σέ δέρνουν απ’ τό χάραμα
οι βλάκες κι οι βλαμμένοι.
Φόνοι, ανεργία, δράματα
ακρίβεια καί βενζίνη
σού τάζουν τόν Παράδεισο
όμως κανείς δέν δίνει.
Μετά τά ραδιόφωνα
Τύπος καί συνεντεύξεις
καί τά μεσάνυχτα πορνό
κι άντε εσύ ν’ αντέξεις.
Είδηση είναι τό κακό
κι εσύ κακό φουμάρεις
ώσπου νά γίνεις σάν φυτό
γουστάρεις δέν γουστάρεις.
Η δυστυχία απλώνεται
γίνεται επιδημία
καί ζούμε όλοι στό πλαγκτόν
ψάρια στήν τρικυμία.
Αυτά δέν σʼ τά προσφέρουνε
τυχαίως καί γιά πλάκα
σκοπό τους έχουν νά φθαρείς
καί νά σέ δούν μαλάκα.
Φαίνεται τά κατάφεραν
ποτίζοντάς σε θλίψη.
(Το Σύστημα έχει σκοπό
κι αρχή νά σέ συντρίψει.)
Όπου σταθείς καί όπου πάς
πάντα ακολουθείσαι
απ’ τόν δικό τους έλεγχο
καί σύ παρηγορείσαι…
…ότι σέ προστατεύουνε
μήπως καί πάθεις κάτι.
Αυτοί σκοπό τους έχουνε
πώς νά σού βγεί τό μάτι.
Κουφός κι αόμματος μαζί
μέ ειδικές ανάγκες
εσύ είσαι τό παίγνιο
κι αυτοί είναι οι μάγκες.
Δέν έχω άλλα νά σάς πώ
λόγο άλλο κανένα
πηδήξτε τους τούς άθλιους
καί χέστε με καί μένα.
ΣΠΑΣΤΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
ΣΧΙΣΤΕ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
ΠΙΝΕΤΕ ΤΟΝ ΑΓΛΕΟΥΡΑ
ΚΑΙ ΒΓΕΙΤΕ ΑΠ’ ΤΙΣ ΠΑΓΙΔΕΣ.
………………………………………..
………………………………………..
………………………………………..
………………………………………..
«Μήν έχεις νύχια νά ξυστείς καί θά σέ ξύσουν άλλοι».
Ο λαός ξέρει τί λέει αλλά δέν ξέρει τί τού γίνεται.