Επικαιρότητα

Και σε τούτη την περίπτωση, οι ΗΠΑ απέδειξαν ότι είναι μια ευάλωτη και ανοργάνωτη χώρα, τουλάχιστον στην αντιμετώπιση εκτάκτων γεγονότων. Μπορεί ο πρόεδρος Μπους να διέκοψε τις «αδιάκοπες διακοπές» του εξαιτίας των καταστροφών που προξένησε ο τυφώνας, όμως τα αμερικανικά ΜΜΕ και οι εχέφρονες αμερικανοί πολίτες, που αφθονούν σ’ αυτήν τη χώρα, καταλογίζουν στην κυβέρνηση Μπους ολιγωρία στην αντιμετώπιση της κατάστασης. Και αυτή η καθυστέρηση στην κρατική επέμβαση από πολλούς αποδίδεται και σε ρατσιστικές καταβολές. Προσωπικά δεν συμμεριζόμαστε αυτήν την άποψη. Μπροστά στον πόνο και στην καταστροφή οι όποιες ρατσιστικές αντιλήψεις υποχωρούν. Και δεν είναι μόνον η ολιγωρία, η καθυστερημένη αντίδραση με την οποία χρεώνεται η Ουάσινγκτον. Εάν αποδειχθεί ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα, που έχουν πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια, οφείλονται και στη μόλυνση του περιβάλλοντος, όπως πολλοί ισχυρίζονται, τότε η αμερικανική ηγεσία χρεώνεται και με την ευθύνη της συχνής εμφάνισης των ακραίων φαινομένων. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής και όμως δεν εννοεί να κυρώσει το Πρωτόκολλο του Κιότο και να περιορίσει τους ρύπους. Και να ήταν μόνον η ρύπανση της ατμόσφαιρας! Η ηγεσία των ΗΠΑ (τωρινή και προηγούμενες και όχι φυσικά οι αμερικανοί πολίτες) φέρει ένα μεγάλο ποσοστό ευθύνης για τη ρύπανση των ιδεών, των ιδεολογιών, της ιστορίας των λαών, της πολιτισμικής κληρονομιάς, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας των λαών και γενικά για τη ρύπανση όλων εκείνων των στοιχείων που συναπαρτίζουν τον ανθρώπινο πολιτισμό. Για τον σημερινό ξεπεσμό της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής ζωής, την απαξίωση των αξιών και την απορύθμιση της υγιούς εξέλιξης της διεθνούς κοινωνίας, φέρει ακέραια την ευθύνη η «νέα τάξη πραγμάτων», της οποίας προστάτης και υπέρμαχος χωρίς αμφιβολία είναι η ηγέτιδα τάξη της υπερδύναμης.

2. Με αφορμή τη συνάντηση του προέδρου Μπους με τον κινέζο ομόλογό του Χου Ζιν Τάο για να εξετάσουν τα προβλήματα που απασχολούν τις σχέσεις των δύο αυτών ισχυρότερων δυνάμεων, στον οικονομικό τομέα κυρίως, τα «γεράκια» και των δύο χωρών ξεσπάθωσαν. Ο «Economist» μας πληροφορεί ότι στις ΗΠΑ οι ασχολούμενοι με τα αμυντικά θέματα θεωρούν ότι το καθεστώς της Κίνας είναι αυταρχικό και εκσυγχρονίζει τον τεράστιο στρατό του, που υπερκαλύπτει τις αμυντικές ανάγκες της αχανούς Κίνας. Και υποστηρίζουν ότι καθώς η οικονομία της χώρας αυτής ενισχύεται θεαματικά, είναι ήδη σε θέση να εξοπλίσει τον στρατό της με όπλα τελευταίας τεχνολογίας. Αυτά ισχυρίζονται τα «γεράκια» των ΗΠΑ. Στην αντίπερα όχθη, τα «γεράκια» της Κίνας απειλούν χωρίς περιστροφές. Συγκεκριμένα πριν από μερικές μέρες, ο κινέζος στρατηγός Ζον Τσενγκού απείλησε ότι η χώρα του μπορεί να εξαπολύσει εκατοντάδες πυρηνικά όπλα εναντίον αμερικανικών πόλεων στην περίπτωση που η Κίνα και οι ΗΠΑ εμπλακούν στρατιωτικά με αφορμή την Ταϊβάν. Προς το παρόν όμως και οι δύο χώρες προσπαθούν να «χτίσουν» συμμαχίες μέσα στον χώρο της Ασίας. Οι ΗΠΑ για να δημιουργήσουν έναν κλοιό περικύκλωσης της Κίνας και γρήγορες προσβάσεις προς τα κινεζικά εδάφη. Και επιπλέον η αμερικανική ηγεσία προσπαθεί να αναζωπυρώσει τις παλιές διαφορές μεταξύ Ιαπωνίας και Κίνας, έτσι ώστε να αναβιώσει η παλιά τους έχθρα και να γίνουν επιθετικότερες στις μεταξύ τους σχέσεις. Στην αντίπερα όχθη, η Κίνα προσπαθεί να συνάψει συμμαχίες με γειτονικές χώρες για να εξασφαλίσει τα νώτα της και να πυκνώσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία και την Ινδία. Ένας οξύτατος υπόγειος ανταγωνισμός αναπτύσσεται μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων σε πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό επίπεδο. Εάν οι σχέσεις ΗΠΑ και Κίνας δεν εξομαλυνθούν, σίγουρα αυτά τα προβλήματα θα έρθουν στην επιφάνεια, αργά ή γρήγορα. Και κανείς δεν μπορεί να διαβεβαιώσει τη διεθνή κοινότητα πού θα καταλήξει αυτός ο ανταγωνισμός των δύο υπερδυνάμεων.