Το ακριβό πετρέλαιο θα ρημάξει την ελληνική οικονομία

Είπε μάλιστα και το ανήκουστο: «Τώρα με το ευρώ, δεν θα ‘χουμε πρόβλημα στο ισοζύγιο πληρωμών όπως παληά» (που όταν το πετρέλαιο ανετιμάτο έπιπτε η δραχμή…)

Βεβαίως, ο λαός μας, που έχει πικράν πείρα των πετρελαϊκών κρίσεων, ακούει αδιάφορα τα… οικονομολογούντα στουρνάρια, που ήδη τον έχουν φέρει εις αδιέξοδον με το ευρώ και τις… σοσιαληστρικές των ιδέες – διά των οποίων ο τόπος συντόμως θα εισάγει ακόμη και το χαλίκι. Επειδή όμως τέτοιες ανοησίες ακούονται με ανακούφισιν, από πλευράς κυβερνήσεως – άν και ορθώς ο κ. Σιούφας ανέβασε τις τιμές του ηλεκτρισμού 6% την περασμένη εβδομάδα (συντόμως θα χρειασθή και ετέρα αύξησις)- χρήσιμη κρίνεται μία… προσγείωσι των «αρμοδίων», μην πέσουν πάλι στο Γραμματικό – γιατί η νέα πετρελαϊκή κρίσι είναι εφάμιλλη εκείνων των ετών 1973/’78-’80 και ’89-’90, – αν όχι χειροτέρα (βλ. «Economist» 27.8.05 σελ.57).

Εν πρώτοις, επειδή το φαινόμενο της ανατιμήσεως του πετρελαίου είναι παγκόσμιο κι οι υψηλές τιμές της ενεργείας θα μείνουν επί πολύ μαζί μας (Σ.Σ.: το κόστος της θερμίδος είναι ενιαίο, είτε προέρχεται από πετρέλαιον είτε από φυσικόν αέριο, άνθρακα ή ηλεκτρισμόν, μ’ εξαίρεσι τις ανανεώσιμες πηγές και την ατομικήν ενέργεια), σκόπιμος είναι ένας «γύρος του ορίζοντος», ως λέγουν οι προνοητικοί Γάλλοι (ΣΣ: με το 70% της ηλεκτροπαραγωγής των από πυρηνική ενέργεια, έναντι μηδέν ΔΕΗ!).

• «Οι διεθνείς κερδοσκόποι στοιχηματίζουν υπέρ των υψηλών τιμών του πετρελαίου», γράφει ο βρεταννικός «Οικόνομιστ» (13.8.05) στηρίζων τις προβλέψεις του όχι τόσον επί της ελλείψεως του αργού (αντιθέτως οι πετρελαιοπαραγωγές χώρες του ΟΠΕΚ προσφέρουν 30 εκατ. βαρέλια ημερησίως στην παγκόσμια αγορά κι’ άλλα 54 εκατ.β. οι ανεξάρτητοι παραγωγοί, καλύπτοντας ούτως τις ανάγκες της παρούσης καταναλώσεως) όσον επί της ανεπαρκείας διυλιστηρίων, νέων κοιτασμάτων και της προσφοράς προϊόντων διυλίσεως (ντήζελ, μαζούτ και βενζινών) λόγω των προηγηθεισών αβελτηριών των πετρελαϊκών εταιριών που παρέλειψαν να κάνουν τις αναγκαίες επενδύσεις. (Εντεύθεν επενδυτική συμβουλή: αγόραζε μετοχές MOTOP ΟΪΛ και ΕΛ.ΠΕ. προτού πλακώσουν οι… Τούρκοι!)-Επίσης τις ανατιμήσεις προκαλούν φόβοι διά πολιτικήν αστάθεια στην Σαουδικήν Αραβία, ο ανταγωνισμός ΗΠΑ και Κίνας δι’ εξασφάλισιν αποθεμάτων αργού στην Αφρική και κεντρικήν Ασία (οι Κινέζοι εξαγόρασαν προσφάτως το… Καζακστάν και υποθήκευσαν τα πετρέλαια του Σουδάν). Τα κερδοσκοπικά Φαντς που στοιχηματίζουν τον υψωμό των προθεσμιακών συμβολαίων πετρελαίου, συμβάλλουν στο ανατιμητικό κλίμα.

Η Τράπεζα Γκόλντμαν Ζακς προβλέπει τιμές του αργού άνω των 60 δολαρίων το βαρέλι «για 5 χρόνια», ενώ το κόστος εξορύξεως δεν υπερβαίνει τα 25 δολ./β.

• «Οι ανατιμήσεις του αργού κατατρώγουν το εμπορικό πλεόνασμα της ευρωζώνης», μας πληροφορούν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», οι οποίοι στο φύλλο της 18ης Αυγούστου ’05, αναφέρουν ότι «οι (ακριβές )τιμές του πετρελαίου προκάλεσαν ρεκόρ εμπορικού ελλείμματος στην Γαλλία», διαψεύδοντες ούτως τους ημετέρους ευρωλάγνους, ότι «με το ευρώ έπαυσε ο περιοριστικός παράγων του ισοζυγίου πληρωμών».

Πράγματι, η Γαλλία, η 5η μεγαλύτερα οικονομία παγκοσμίως, είδε το εμπορικό της έλλειμμα να εκτοξεύεται στα ύψη, το πρώτον εξάμηνο εφέτος στα 11 δισ. ευρώ, εξ αιτίας πρωτίστως του πετρελαίου και δευτερεύοντος του ευρώ, που προεκάλεσε την πτώσι του γαλλικού μεριδίου στο παγκόσμιο εμπόριο από 5,1% εις 4,9% αντιστοίχως.

• Η οικονομική κατάστασις στην Ιταλία κρίνεται ως «δραματική», κατά την «Μπάνκ οφ Αμέρικα», ενώ στις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, εξαιρέσει της Γερμανίας (που παράγει μονοπωλιακά βιομηχανικά προϊόντα μη υποκείμενα στον διεθνή ανταγωνισμόν), «η άνοδος του πετρελαίου προκαλεί μεγάλες επιπτώσεις». Μόνον στην Γαλλία το ενεργειακό έλλειμμα θα φθάσει εφέτος στα 40 δισ. ευρώ, από 29 πέρυσι. Αν οι τιμές των 65 δολ./β συνεχισθούν, θα σημάνουν απώλεια αγοραστικής δυνάμεως και εθνικού προϊόντος εις μίαν χώρα που ήδη υποφέρει από 6% μείωσι του αριθμού νέων επιχειρήσεων – άρα άνοδο της ανεργίας!

-Τι δηλοί ο μύθος δια την ιδική μας απείρως πλέον ευάλωτην οικονομίαν στην άνοδο των πετρελαιοτιμών;

-Απάντησις: Εάν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, διά την περιστολή των εισαγωγών πετρελαίου και της σπατάλης και την υποκατάστασί του με εγχώριες πηγές ενεργείας (Σ.Σ.: τι γίνεται, κ. Καραμανλή, με τα πετρέλαια της Θάσου; Θα φάει ο Ρουμάνος μαφιόζος το κοίτασμα δυτικώς της νήσου και ο «κουμπάρος» Ερντογκάν ανατολικώς;) ο πληθωρισμός -έστω αυτός ο παραπλανητικός της ενικοσοσιαλιστικής στατιστικής υπηρεσίας – θα καλπάσει, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών θα λυγίσει (ήδη αυξημένον 29% το πρώτο 6μηνο και θα φθάσει στα 15 δισ. ευρώ ή 9% του του Ακ. Εθν. Προϊόντος εφέτος), το εθνικό εισόδημα θα μειωθή δυνητικώς, κατά μία ποσοστιαία μονάδα, ενώ η ανεργία θ’ αρχίσει πάλι την ανιούσα.

Τυπικώς, ο γνωστός «ευρωπασόκος» έχει δίκηο όταν λέγει ότι η Ελλάς μέσα στην ευρωζώνη δεν αντιμετωπίζει κίνδυνο υποτιμήσεως του νομίσματος , όπως κατά τις πετρελαϊκές κρίσεις του 1973, 1979 και 1990. Τούτο όμως πέραν του ότι αποτελεί ταυτολογίαν, ημπορεί ν’ αντισταθμίζεται από την υποτίμησι του ευρώ έναντι του δολαρίου (ήδη 10% από 1.1.05). Όπερ σημαίνει διπλή πίεσιν επί της ελληνικής οικονομίας (διπλάσια δολάρια για την αγορά 15 εκατομ. τόνων αργού και 10% περισσότερα ευρώ για την πληρωμή του συναλλάγματος, δοθέντος ότι το πετρέλαιο εξακολουθεί να πληρώνεται εις αμερικανικό νόμισμα – όχι εις ευρώ!).

Με την κατάργησι του κρατικού λογαριασμού πετρελαϊκών προϊόντων, κάθε αύξησι του αργού μεταφέρεται στα εγχώρια προϊόντα πολλαπαλασίως, λόγω του αναλογικού φόρου, και εκείθεν στην κατάναλωσι, μ’ αποτέλεσμα:
1. Την μείωσι του εισοδήματος και της αγοραστικής δυνάμεως του κοινού (κάθε 10% αύξησι των τιμών του πετρελαίου προστίθεται στον κάλπη τιμάριθμο 0,2% και μειώνει κατά 0,1% το εθνικό εισόδημα υπέρ των… Αράβων (που όμως αγοράζουν αμερικανικά όπλα και γερμανικά αυτοκίνητα κατά την ανακύκλωσι των πετροδολλαρίων κι όχι τα ταγαράκια στην οδό Πανδρόσου).
2. Το ισοζύγιο πληρωμών υποφέρει (με συναλλαγματικά αποθέματα μόλις 400 εκατ. δολλαρίων) κι η ελληνική οικονομία πρέπει να δανεισθή πέραν των 40 δισ. ευρώ που εδανείσθη εφέτος ο κ. Πέτρος Δούκας στη διεθνή χρηματαγορά για την εξυπηρέτησι του δημοσίου χρέους (224 δις. ευρώ) το οποίον μας άφησε το ΠΑΣΟΚ βαρειά κληρονομιά.
3. Δια τους γνωρίζοντες εθνικολογιστικήν άλγεβρα, όσον το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών υπερβαίνει τον ρυθμό αναπτύξεως των εξαγωγών, τόσον το πετρελαϊκό έλλειμμα θ’ αυξάνει περαιτέρω το δημόσιον χρέος (βλ. «The Debt Trap», υπό Tim Gongton.)
4. Εντεύθεν κι ο κίνδυνος υποβαθμίσεως του ελληνικού χρέους υπό της Μούντιζ, που ενδέχεται να εξαφανίσει και το μοναδικό πλεονέκτημα του ευρώ: τα χαμηλά επιτόκια δανεισμού του Δημοσίου.

Τούτων ούτως εχόντων, δεν αποκλείεται η παρούσα ανατίμησι του πετρελαίου ν’ αποδειχθή καταστρεπτικωτέρα των τριών προηγουμένων, όχι τόσον διότι είναι εντονωτέρα, όσον επειδή η οικονομία μας είναι περισσότερον εξασθενημένη και εκτεθειμένη εις κινδύνους μικροτέρας διαταραχής – κι ας λέγουν ό,τι θέλουν οι ευρωπασόκοι.

Ένα άμεσο μέτρο θα ήταν η επαναφορά του ορίου ταχύτητος των 100 χλμ. ωριαίως στους αυτοκινητοδρόμους μας, που εξοικονομεί πετρέλαιο και ανθρώπινες ζωές.