Τι έγραφε στον Ανδρέα ο Γιαννόπουλος
Για περίπου είκοσι χρόνια εξ απορρήτων, «σκιά» του Ευ. Γιαννόπουλου, ο Αργ. Σιδέρης έζησε πολλά και γνωρίζει πολλά για γεγονότα και για πρόσωπα, που σημάδεψαν τη νεότερη ελληνική Ιστορία και άφησαν τη σφραγίδα τους στην πολιτική ζωή του τόπου. Στα 4.000 χιλιόμετρα που ταξίδεψαν με το αυτοκίνητο σε πολλά σημεία της χώρας, αλλά τις νύχτες κατά τη διαδρομή από το υπουργείο στο σπίτι, ήταν στιγμές που ο Βαγγέλης ήθελε να πει πολλά, αυτά που με δυσκολία κρατούσε μέσα του… Ήθελε να τα εμπιστευθεί σε κάποιον, να μείνουν στην Ιστορία, κάποια στιγμή να μαθευτούν. Και τα έλεγε συνειδητά, δεν του ξέφευγαν, γι’ αυτό και πολλές φορές, όπως λέει ο Αργύρης, του έλεγε «ελπίζω να τα γράφεις, να κρατάς σημειώσεις…».
Μην ξεχνάμε ότι ο αείμνηστος Γιαννόπουλος συμμετείχε στα πολιτικά πράγματα όσο λίγοι. Τόσο στο προσκήνιο, όσο και στο παρασκήνιο. Και δημιουργούσε πολύ συχνά γεγονότα με τις παρεμβάσεις του.
Και είναι βέβαιο πως στο υπό έκδοση βιβλίο θα υπάρχουν πολλές αποκαλύψεις. Και ενδιαφέρουσες. Όπως είναι αυτή που σήμερα ο Αργύρης Σιδέρης δίνει ως μια μικρή… πρόγευση.
Την συζήτηση του Ευ. Γιαννόπουλου με τη Δήμητρα Παπανδρέου, στις 19.4.1997, από την οποία αποδεικνύεται ότι ο Ευ. Γιαννόπουλος ήταν εξ αυτών που επέμεναν να μην παραστεί ο Ανδρέας ως κατηγορούμενος στην περιβόητη δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο. Σε αντίθεση με τον Β. Βενιζέλο, ο οποίος επέμενε ότι έπρεπε ο Ανδρέας να ήταν στο… σκαμνί. Επίσης «απομυθοποιούνται» βασικά σημεία και στοιχεία του βιβλίου του Γ. Λιάνη για τον Ανδρέα.
Σημειώνεται, πως και η Δήμητρα Παπανδρέου στο βιβλίο της «10 χρόνια και 54 ημέρες» επιβεβαιώνει τα παραπάνω.
Συνομιλία με τη Δήμητρα
Μεταξύ άλλων της θύμισα την επίσκεψή μου σπίτι τους στην οδό Μυρτιάς λίγες μέρες γύρω στις 10-12 προτού αρχίσει η Δίκη του Ειδικού Δικαστηρίου του άρθρου 86 του συντάγματος (11/3/91).
Η συνομιλία τότε ήταν η ακόλουθη:
Β.Γ.: Ήρθα κ. Πρόεδρε να κουβεντιάσουμε για τη Δίκη.
Α.Π.: Θα είσαι Δικηγόρος μου Βαγγέλη, δεν είναι έτσι;
Β.Γ.: Όχι, κ. Πρόεδρε. Δεν θα είμαι Δικηγόρος σου, δεν θα πας στη Δίκη.
Α.Π.: Κοινός μας φίλος με τον Μητσοτάκη, μου είπε Βαγγέλη να πάω, να ορίσω τρεις δικηγόρους και να φύγω.
Β.Γ.: Και πιστεύεις εσύ τον Μητσοτάκη, που σε θέλει ψητό; Το λέει να σ’ εξοντώσει.
Και του εξήγησα τότε τη σκηνή της έναρξης της διαδικασίας μπροστά σε 100 κάμερες της Τηλεόρασης απ’ όλον τον κόσμο να παρουσιάζουν τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας «Κλέφτη του δημοσίου χρήματος». Ήθελαν τότε μια φωτογραφία με τον Παπανδρέου στο σκαμνί του κατηγορούμενου να τη δείχνουν σ’ όλον τον κόσμο. Κι αν αθωωθεί ο Πρόεδρος, η φωτογραφία να μένει.
Β.Γ.: Θυμάσαι τότε;
Δ.Λ.Π.: Ναι.
Β.Γ.: Που ήρθα και του είπα. Και λένε ότι ο Βενιζέλος, τάχα είπε να μην πάει στη Δίκη.
Δ.Λ.Π.: Ψέματα. Ο Βενιζέλος έλεγε να πάει στη Δίκη. Και επέμενε.
Β.Γ.: Με ρώτησε τότε ο Πρόεδρος «αν είναι καλός για τη Δίκη». Εγώ είπα ο ένας πρέπει να είναι ο Σταμούλης. Ένας επιθετικός, σκληρός, καλός στη Δικονομία. Ναι κι ο Βενιζέλος.
Γράφει ο Λιάνης ότι «ο Βενιζέλος με μικρή ομάδα φίλων του Ανδρέα, κατεύθυνε τη δίκη».
Δ.Λ.Π.: Ψέματα. Είναι ψέματα.
Συζήτηση για το βιβλίο του Λιάνη:
Β.Γ.: Ότι το βιβλίο του δεν έχει, μεταξύ άλλων ελλείψεων, και τις δύο καίριες φάσεις του δημόσιου και του πολιτικού βίου της χώρας «το βρώμικο 1989». Και τη διεξαγωγή της Δίκης. Μάρτιος 1991 – Ιανουάριος 1992.
Επίσης και τις δυνάμεις που επενέργησαν στην εκλογική επιτυχία του ΠΑΣΟΚ του Οκτωβρίου 1993 των βουλευτικών Εκλογών, με το 47% του Ελληνικού Λαού να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ.
Δ.Λ.Π.: Ναι, έχει πολλά λάθη.
Μπροστά η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου η οποία το βεβαιώνει στο βιβλίο της.
«Ήταν ο μόνος που του είπε δεν θα ‘μαι στη Δίκη. Δεν θα πας στη Δίκη. Θέλουν μια φωτογραφία σου που θα κυκλοφορήσει σε όλον τον κόσμο στο σκαμνί του κατηγορουμένου και με λεζάντα ο διάσημος καθηγητής της Οικονομίας του Πανεπιστημίου Μπέρκλεϋ Ανδρέας Παπανδρέου ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός έφαγε τα λεφτά του Ελληνικού Λαού. Πρόεδρε, διατέλεσα μέλος της προανακριτικής Επιτροπής της Βουλής και πέρασε όλη η δικογραφία από τα χέρια μου, σε βεβαιώνω πως ό,τι γράφηκε είναι φημολογία, δεν θα σταθεί αυτή η Δίκη στο Ειδικό Δικαστήριο».
Τα γράφει άλλωστε η Δήμητρα Λιάνη-Παπανδρέου στο Βιβλίο της.
Εγώ και ο… συνομιλητής του Ιωαννίδη!
Ένα άλλο σημαντικό ντοκουμέντο που θα υπάρχει στο βιβλίο είναι επιστολή που έστειλε ο Ευ. Γιαννόπουλος στον Α. Παπανδρέου, στις 29 Οκτωβρίου του 1986, όταν τον είχε απομακρύνει από το υπουργείο Εργασίας.
Τότε, με σκληρά λόγια του επεσήμανε τα στραβοπατήματα της «Αλλαγής», τα λάθη που είχαν γίνει από το ’81 και μετά, αλλά και τις ευθύνες του Ανδρέα:
Που το βρήκαμε γραμμένο -και δεν το ξέρω εγώ- ότι για την κακή λειτουργία της κρατικής μηχανής φταιει ο συγκεκριμένος Υπουργός και συλλήβδην Υπουργοί ή όλοι οι Υπουργοί. Όποιος φταιει, όποιος Υπουργός δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα, τότε ο Πρωθυπουργός τον καλεί και τον παύει. Και δεν είναι ανάγκη να κάνουμε οκτώ ανασχηματισμούς μέσα σε 5 χρόνια. Κι ως πότε θα παίζεται αυτό το βιολί. Και δεν πρόκειται για τα οικογενειακά μας, πρόκειται για τα θέματα, τα προβλήματα, τ’ αγωνιώδη ζητήματα της πατρίδας και του έθνους.
Ο Καραμανλής είχε 8 βασικά στελέχη και τα άλλα τα βόλευε πότε από δω και πότε από κει.
Καταλήγουμε δηλαδή στο ότι δεν μπορεί να υπάρξει αντίρρηση για θέμα της ευθύνης καθώς και για την ύπαρξη κεντρικού πυρήνα άσκησης εξουσίας. Εκείνοι οι συχνοί ανασχηματισμοί τραυμάτισαν το γόητρο του ΠΑΣΟΚ. Προπηλακίστηκαν με αυτούς ανεπανόρθωτα πρόσωπα καθώς και το κύρος της εξουσίας.
Από λόγους ευπρεπείας δεν ρώτησα γιατί στις 5 Ιουνίου αποκλείστηκα από την ΚΕ, ενώ παρέμειναν «ο συνομιλητής» του Ιωαννίδη και άλλοι.
Γιατί έπρεπε να γίνει Υπουργός ο Πετσάλνικος, π.χ. και ο Ρουσόπουλος Υφυπουργός κ.λπ. και όχι βουλευτές αγωνιστές και με κύρος όπως ο Μπασαγιάννης, ο Ριζόγιαννης και δεκάδες άλλοι.
Γιατί στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξεως να πάει ένα παιδί άβγαλτο, άπειρο, άσχετο από εμπειρία σε κρατική λειτουργία και υπηρεσία. Για να υποστούμε τη συμφορά της σύλληψης του πράκτορα Κρυστάλλη που ‘φριξε ο κόσμος;
Δεν συλλαμβάνονται οι πράκτορες Πρόεδρε, το είπα και στο Υπουργικό Συμβούλιο. Αυτό είναι πρωτάκουστο. Άμα μια υπηρεσία συλλαμβάνει τους πράκτορές της δεν βρίσκει άλλους πια. Και ο πράκτορας αυτός έχει για ψωμί του την πηγή των πληροφοριών, γιατί θα σου παραδώσει την πηγή του για να του κοπεί το εισόδημά του; Το ψωμί του;
Και έτσι παραπαίουμε σε πολλά ζητήματα. Έτσι «στα κουτουρού» νομίζω «βαδίζει η οικονομία» γιατί δεν υπάρχει κεντρική άσκηση εξουσίας. «Στα κουτουρού» η παραγωγή και η παραγωγική διαδικασία.
Δεν υπάρχει δηλαδή χάραξη κεντρικής οικονομικής πολιτικής.
Το ΔΕΥΤΕΡΟ Γράμμα μετά την ορκωμοσία του νέου Υπουργικού Συμβουλίου.
Με χαιρετισμούς
ΕΥΑΓΓ. ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τα… φτερά της κυβέρνησης
Άλλη επιστολή του Ευ. Γιαννόπουλου προς τον Ανδρέα, που επίσης θα υπάρχει στο βιβλίο, είναι αυτή της 7ης Ιουλίου 1994, όταν και πάλι είχε απομακρυνθεί από την κυβέρνηση:
«Αγαπητέ Πρόεδρε,
Πήρα το ευγενικό γράμμα σου σχετικά με τον αποκλεισμό μου από την Κυβέρνηση «με τα φτερά» που σκοπεύεις να της δώσεις, που προφανώς λόγω ηλικίας δεν θα μπορούσα να πετάξω και μαζί της και μαζί σου. Και σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, ευχόμενος για την επιτυχία της, την οποία και θα στηρίξω, όπως αγωνίστηκα σκληρά αλλά και τιμημένα 4 1/2 χρόνια, νυχθημερόν ν’ ανεβεί και πάλι στην αρχή από την οποία μας είχαν ρίξει για τους γνωστούς λόγους, με τις εκλογές της 13/10/1993 ασκώντας βέβαια την προσήκουσα εποικοδομητική κριτική σαν ιδρυτικό μέλος από το 1974 και κοντά σου από το 1964 σαν μέλος της ΚΕ του Κινήματος και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Προϋπόθεση βέβαια παραμένει όπως έχω τονίσει το ν’ αποδυναμωθεί ο παρακυβερνητικός περίγυρος, που τόσα δεινά έχει επισωρεύσει στη λειτουργία της Κυβέρνησης.
Τα ίδια καλά λόγια, θυμάμαι Πρόεδρε, έλαβα και την 29/10/1986 όταν και τότε ύστερα από 4 1/2 χρόνια επιτυχή υπουργία στο Εργασίας απηλλάγην των καθηκόντων μου χάριν του ΚΚΕ που μας πολεμούσε και τότε σκληρά και που επιχείρησε το 1989 να σε βάλει και φυλακή μ’ εκείνη τη δολοφονική πρόταση κατηγορίας σε συνεργασία με τον Κ. Μητσοτάκη και να μας διαλύσει κομματικά.
Στάθηκαν όμως ορισμένοι κοντά σου μαζί μ’ εμένα και σήκωσαν τον αγώνα άμυνας της αντεπίθεσης να αποκρούσουν την απόπειρα εκείνης της πολιτικής».