Λύση βασισμένη στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο

Η λύση του Κυπριακού πρέπει να γίνει πάνω σε βάση θεμελιωδών αρχών, που συνιστούν σήμερα αναγκαστικό δίκαιο και κανόνα στην ΕΕ, της οποίας η Κύπρος είναι μέλος. Η ένταξη της Κύπρου αντιπροσωπεύει μια νέα πραγματικότητα και διανοίγει προοπτικές για μια ευρωπαϊκή λύση του Κυπριακού, λύση δηλαδή που να είναι σύμφωνη με τις αρχές πάνω στις οποίες είναι θεμελιωμένη η ΕΕ και με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και κοινοτικό κεκτημένο.

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα του εγγράφου, πραγματικού καταπέλτη, που επέδωσε την περασμένη Πέμπτη στον Πρόεδρο της Κύπρου, Τάσσο Παπαδόπουλο, Διεθνής Ομάδα Εμπειρογνωμόνων, διακεκριμένων διεθνολόγων, πολιτικών επιστημόνων και συνταγματολόγων. Επίσης, το έγγραφο επεδόθη επισήμως στον τουρκοκύπριο ηγέτη Ταλάτ, ως εκπρόσωπο των Τουρκοκυπρίων, στις άλλες μικρότερες κοινότητες της Κύπρου (Λατίνοι, Μαρωνίτες, Αρμένιοι) και βεβαίως στους αρχηγούς των πολιτικών κομμάτων. Επεδόθη επίσης στην ελληνική κυβέρνηση και στους αρχηγούς των κομμάτων.

Η Διεθνής Ομάδα Εμπειρογνωμόνων συνεστήθη πριν από λίγους μήνες από την Επιτροπή για Ευρωπαϊκή Λύση στην Κύπρο. Η τελευταία ιδρύθηκε με την πρωτοβουλία και συμμετοχή σημαντικών προσωπικοτήτων, με στόχο να εργασθεί και να συμβάλει σε μια ευρωπαϊκή λύση του Κυπριακού. Μεταξύ των συμμετεχόντων περιλαμβάνονται ο Μιχάλης Κακογιάννης, σκηνοθέτης, ο Νικόλαος Κονομής, πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών, ο Γιώργος Κασιμάτης, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, συνταγματολόγος, ο Περικλής Νεάρχου, πολιτικός επιστήμων, πρώην σύμβουλος του Ανδρέα Παπανδρέου για θέματα εξωτερικής πολιτικής, ο Άρης Δωρίτης, επιχειρηματίας, ο Στέλιος Περράκης, πρόεδρος του τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Δημήτριος Αλευρομάγειρος, στρατηγός, ο Λάκης Γιαλλουρίδης, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Δ. Δήμου, στρατηγός, ο Παναγιώτης Ήφαιστος, καθηγητής Διεθνών Σχέσεων του Παντείου Πανεπιστημίου, ο Νίκος Καραΐνδρος, τραπεζίτης κ.ά. Ειδικότερα, η Διεθνής Ομάδα Εμπειρογνωμόνων περιλαμβάνει τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου της Γενεύης Andreas Auer, τον καθηγητή Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου της Αμβέρσας Mark Bossuyt, τον καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και πρώην πρύτανη της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Βανγκούβερ του Καναδά (University of British Columbia) Peter Burns, τον καθηγητή του Πανεπιστημίου της Γενεύης, Dr. Alfred De Zayas, τον ομότιμο καθηγητή του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Καθολικού Πανεπιστημίου της Λουβέν του Βελγίου Silvio Marci Helmons, τον ομότιμο καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών και επίτιμο πρόεδρο της Διεθνούς Ενώσεως Συνταγματικού Δικαίου, Γιώργο Κασιμάτη, τον ομότιμο καθηγητή Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ, Γερμανίας, Dr. M.C. Dieter Oberndoerfer και τον καθηγητή Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου του Λέστερ Αγγλίας, Malcolm N. Shaw Qc. Το κείμενο θέτει ως πλαίσιο αναφοράς το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και ασκεί καταλυτική επιστημονική κριτική στο Σχέδιο Ανάν, που προβλήθηκε και διατυμπανίσθηκε ως δήθεν σχέδιο για τη «λύση» του Κυπριακού και την επανένωση της Κύπρου. Οι διαφημιστές και προαγωγοί του σχεδίου αυτού και κυρίως τα κόμματα που επιμένουν να το παρουσιάζουν, ακόμη και μετά το ΟΧΙ του κυπριακού λαού στο δημοψήφισμα, ως δήθεν αποδεκτό πλαίσιο «λύσεως», θα αισθανθούν πολύ άβολα διαβάζοντας το κείμενο αυτό.

Δεν προέρχεται από πολιτικά πρόσωπα που υπηρετούν οποιαδήποτε πολιτική σκοπιμότητα. Προέρχεται από ανεξάρτητους ειδικούς επιστήμονες, που αναλύουν με ακαταμάχητη λογική και επιστημονική τεκμηρίωση πόσο το ολέθριο αυτό σχέδιο είναι αντίθετο με κάθε βασική έννοια που διέπει το Διεθνές και το Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Πρόκειται για ένα τερατούργημα, που επιχειρήθηκε να επιβληθεί εξ υφαρπαγής με ασύστολη προπαγάνδα και πολιτικό εκβιασμό.

Ειδικότερη σημασία έχουν οι αναφορές του κειμένου στην πρωτοφανή πρόνοια του Σχεδίου Ανάν για ξένους δικαστές που θα καταργούσε για την Κύπρο τον χωρισμό των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική), που δίδαξε στον σύγχρονο κόσμο ο Μοντεσκιέ. Στις πρόνοιες επίσης για μετατροπή του Σχεδίου Ανάν σε «πρωτογενές δίκαιο» της ΕΕ, για την πληρωμή των αποζημιώσεων των κατεχομένων περιουσιών από τα ίδια τα θύματα, για την κατάργηση του δικαιώματος προσφυγής των θυμάτων στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Πρόκειται για ανήκουστες πρόνοιες, που προσβάλλουν κάθε έννοια δικαιοσύνης, νομιμότητας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Το έγγραφο υπογραμμίζει επίσης με έμφαση ότι, μετά την ένταξη, η ΕΕ λειτουργεί εκ των πραγμάτων ως νομική ασπίδα της Κύπρου. Υπογραμμίζει επίσης ότι νομικά είναι αδιανόητη η ιδέα της δήθεν «παρθενογένεσης» για τη συνταγματική τάξη της Κύπρου, της δημιουργίας δηλαδή εξ υπαρχής ενός νέου συντάγματος. Αφετηρία για κάθε συνταγματική συζήτηση ή μετεξέλιξη είναι το ισχύον Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας και η συνέχεια του κράτους. Στο ίδιο πνεύμα, τονίζει ότι η λεγόμενη «ισότητα» δεν μπορεί να λαμβάνει υπ’ όψιν το άνισο μέγεθος των κοινοτήτων και να οδηγεί σε κατάλυση της δημοκρατικής αρχής.