Καραμανλής, Τάσσος και Γιώργος απέναντι στην Ιστορία…

Εμείς, πάντως, θα φωνάξουμε και πάλι και όποιος θέλει ακούει. Είναι η τελευταία ευκαιρία που έχει η Κύπρος -όλοι γνωρίζουμε τις διεργασίες που μαγειρεύονται στα παρασκήνια για επαναφορά του Σχεδίου Ανάν- να ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ από τον «Αττίλα» και τους εποίκους, να σπάσει τα τουρκικά δεσμά, να καθορίζει ο λαός της τις τύχες του…

Και η Ιστορία θα είναι αμείλικτη για εκείνους που μπορούν να επιβάλουν τη λύση που πρέπει, λύση δίκαιη και αυτονόητη με τα διεθνή δεδομένα.

Θα χρεωθεί ο Καραμανλής την κατηγορία ότι άφησε αβοήθητη την Κύπρο, ενώ μπορούσε να απαιτήσει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας, όχι στη βάση απλώς της προσέγγισης σε τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια πλοίων και αεροπλάνων με κυπριακή σημαία, αλλά βάζοντας στο πακέτο διαπραγμάτευσης και τα θέματα εισβολής, εποικισμού και στρατιωτικής κατοχής.

Έπειτα από εκείνο το βροντερό «ΟΧΙ» που συγκλόνισε τον Ελληνισμό και άφησε άφωνους όλους τους ξένους, ότι τα βάζει με τους μεγάλους, απορρίπτοντας τις εντολές τους, μπορεί ο Τάσσος Παπαδόπουλος να επιτρέψει η Κύπρος, η χώρα του, να θεωρείται δεύτερης κατηγορίας κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Θα γυρίσει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, που με το σύνθημα «Η Ελλάδα στους Έλληνες» δόνησε τις καρδιές του Ελληνισμού και τόνωσε τα πατριωτικά αισθήματα, και πάλι την πλάτη στην Κύπρο; Δεν έφθανε η μαχαιριά του «ναι» στο δημοψήφισμα για το Σχέδιο Ανάν, που αν είχε ψηφισθεί σήμερα δεν θα υπήρχε Κυπριακή Δημοκρατία; Θα αφήσει την Ιστορία να τον καταγράψει σε κείνους που αρνήθηκαν να δώσουν χέρι βοηθείας στην Κύπρο, ένα κομμάτι Ελλάδας;

Δεν ζητάμε σήμερα απάντηση. Ο καθένας ξέρει τι πρέπει να κάνει. Από κει και πέρα έκαστος κατά τα έργα του. Και ο λαός δεν ξεχνά εύκολα. Απόδειξη ότι και κείνοι που δεν έζησαν και δεν ήταν γεννημένοι το 1952, ξέρουν και μιλούν για τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου.