Επικαιρότητα
1 Ο βρετανικός «Guardian» δημοσιεύει άρθρο του τακτικού συνεργάτη της εφημερίδας αυτής Timothy Garton Ash, ο οποίος χαρακτηρίζει τις ΗΠΑ μια «εξαντλημένη υπερδύναμη» που διακατέχεται από την υπεροψία της κατάκτησης του πλανήτη μας. Και παρομοιάζει τις ΗΠΑ του 2005 με την (τότε Μεγάλη) Βρετανία του 1905. Που είχε εξαπλωθεί στα πέρατα της Γης, ήταν τότε η μεγαλύτερη στρατιωτική και πολιτική δύναμη και μπορούσε να επεμβαίνει σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη εάν το έκρινε σκόπιμο για την προάσπιση των συμφερόντων της. Η Μεγάλη Βρετανία των αρχών του 20ού αιώνα αντιμετώπισε την εξέγερση των Μπόερς, δύο παγκόσμιους πολέμους (στους οποίους νίκησε μεν στρατιωτικά, ηττήθηκε όμως πολιτικά) και τα έντονα κοινωνικά και οικονομικά της προβλήματα. Επιπλέον η αυξανόμενη οικονομική δύναμη και τεχνολογική υπεροχή καταρχήν της Γερμανίας και στη συνέχεια των ΗΠΑ περιόρισαν και την οικονομική της κυριαρχία. Έτσι εξαντλήθηκε η δύναμη της Βρετανίας. Στη θέση της άλλοτε Μεγάλης Βρετανίας βρίσκονται σήμερα οι ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος Μπους, όπως και όλοι σχεδόν οι προκάτοχοί του (εξαιρουμένου του Κάρτερ), αισθάνεται σαν Μέγας Άρχων του πλανήτη μας που μπορεί να επεμβαίνει σε οποιοδήποτε σημείο της Γης απειλούνται τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Υπεροψία, εγωισμός, αλλά και άγχος. Μια μικρή χώρα, το Ιράκ, τόλμησε να αντιπαραβληθεί με την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη. Ανεπάντεχα ο πόλεμος διαρκεί εκεί με τρομερές απώλειες για τις ΗΠΑ. Σχεδόν ολόκληρη η Ασία αμφισβητεί την ηγεμονία των ΗΠΑ. Τρομερά προβλήματα κοινωνικά αλλά και οικονομικά αντιμετωπίζει η αμερικανική κοινωνία και επιπλέον έχει και το άγχος της αναπτυσσόμενης Κίνας και της γοργά ανασυντασσόμενης Ρωσίας. Οι ΗΠΑ άρχισαν να παρουσιάζουν εμφανή σημεία εξάντλησης. Θα καταντήσει και αυτή ένας ταπεινωμένος γίγαντας, πνιγμένος στην κατακραυγή της διεθνούς κοινής γνώμης για την υπεροπτική συμπεριφορά της; Αυτό είναι βέβαιο, καθώς όλες οι αυτοκρατορίες που έχουν εμφανιστεί αργά ή γρήγορα έχουν καταρρεύσει. Να δούμε ποιος θα διαδεχθεί τις ΗΠΑ στην παγκόσμια ηγεμονία. Και αν η νέα αυτοκρατορία, ή τέλος πάντων η διάδοχος κατάσταση, θα είναι σοφότερη από την αμερικανική υπεροψία. Ο κόσμος κουράστηκε πια με τα καμώματα των αποικιοκρατικών δυνάμεων, με τις διεθνείς κρίσεις που προκαλούν και με τις στρατιωτικές τους επεμβάσεις. Και απαιτεί σύνεση και σοφία από τους ισχυρούς του πλανήτη.
2 Πολλές φορές έχουν επικριθεί οι ΗΠΑ για το κολαστήριο που διατηρούν στο Γκουαντανάμο. Φυλάκιση επ’ αόριστον «υπόπτων» χωρίς στοιχεία εις βάρος τους και φυσικά χωρίς δίκη. Κάτι που είναι αδιανόητο για πολιτισμένα κράτη. Βέβαια του Μπους και της παρέας του δεν ιδρώνουν τα αφτιά τους για κατηγορίες για δολοφονίες ή παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Αυτοί ζουν στον δικό τους μεσαίωνα. Και όλα τα δικαιολογούν ως «μέτρα» πάταξης της τρομοκρατίας. Τώρα και η Ευρώπη και συγκεκριμένα η (τέως Μεγάλη) Βρετανία, με πρωτοβουλία του Τόνι Μπλερ, σύντομα θα αποκτήσει το δικό της Γκουαντανάμο! Με την ευκαιρία της αποκάλυψης της αλήθειας για τις συνθήκες της φρικιαστικής δολοφονίας στο μετρό του Λονδίνου από αστυνομικούς της Σκότλαντ Γιαρντ του νεαρού Βραζιλιάνου Ζαν Σαρλ ντε Μενέζες στις 22 Ιουλίου, η «Γκάρντιαν» αποκαλύπτει το σχέδιο του Τόνι Μπλερ για τη δημιουργία του ευρωπαϊκού (βρετανικού) Γκουαντανάμο. Το «σχέδιο Μπλερ» προβλέπει τη λειτουργία μυστικών δικαστηρίων, έξω από το πλαίσιο του επισήμου συστήματος απονομής της Δικαιοσύνης, τα οποία μυστικά δικαστήρια θα «δικάζουν» υπόπτους για διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών και χωρίς να υπάρχουν στοιχεία ενοχής εναντίον τους. Τα δικαστήρια αυτά θα συγκροτούνται από «ειδικούς δικαστές» που θα προτείνονται από τις Αρχές Ασφαλείας(!), θα συνεδριάζουν μυστικά και θα αποφασίζουν την επ’ αόριστον φυλάκιση των υπόπτων χωρίς να τους απαγγέλλεται καμιά κατηγορία. Και όταν οι Αρχές Ασφαλείας καταφέρουν να βρουν ή να κατασκευάσουν στοιχεία, τότε ενδεχόμενα οι δυστυχείς φυλακισμένοι θα παραπέμπονται σε δίκη ενώπιον τακτικού δικαστηρίου. Ακόμη θα υπάρχουν και «ειδικοί συνήγοροι», επίσης διορισμένοι από τις Αρχές Ασφαλείας, οι οποίοι θα βλέπουν το «επιβαρυντικό υλικό» (τηλεφωνικές συζητήσεις με υπονοούμενα, ύποπτες διασυνδέσεις και συναναστροφές και λοιπά… πείθοντα στοιχεία), αλλά δεν θα έχουν το δικαίωμα να το γνωστοποιούν στους φυλακισμένους πελάτες τους και φυσικά ούτε να το συζητούν μαζί τους. Στον 21ο αιώνα, στον αιώνα του τάχα πολιτισμού, οι δύο ισχυρότερες Δυτικές δυνάμεις (ΗΠΑ, Βρετανία) καταργούν τα υπέροχα διδάγματα του Ποινικού Δικαίου, «μηδένα δικάζειν ανήκουστον» και το περίφημο «Habeas Corpus» που απαιτούσε συγκεκριμένη κατηγορία εις βάρος του κατηγορουμένου. Είπατε τίποτε για σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Η «νέα τάξη» τώρα δείχνει το πραγματικό πρόσωπό της, αφού κατάφερε να μετατρέψει τους ηγέτες των λαών σε βρικόλακες. Ο Τόνι Μπλερ το δήλωσε προ ημερών καθαρά: «Αλλάζουν οι κανόνες του παιχνιδιού». Προφανώς στην συγκρότηση των κοινωνιών.