«Παράδεισος» θα ήταν η Ελλάδα χωρίς παραοικονομία!

Σχεδόν. Έτσι, επιβεβαιώνεται η επίμονη διαπίστωσή μας ότι η ελληνική οικονομία θα ήταν σήμερα η ισχυρότερη και οι κάτοικοί της οι πλουσιότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αν είχε περιορισθεί η παραοικονομία στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (15%), αν είχαν περιορισθεί οι σπατάλες εθνικών και κοινοτικών πόρων, αν είχαν προωθηθεί οι αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις μετά το 1981 και δεν εφαρμοζόταν από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 έως σήμερα μια οικονομική πολιτική την οποία σκιαγράφησε σε δηλώσεις στο «Βήμα» το 2001 ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας κ. Γιάννος Παπαντωνίου: «Ξοδεύει, τόνισε, όσα θέλει αυτός που έχει ελλείμματα, όπως το ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1980, και, αντιθέτως, μαζεύεται και συγκρατείται αυτός που πρέπει να διαφυλάξει τα πλεονάσματά του».

Η ανικανότητα του κράτους να περιορίσει την παραοικονομία τουλάχιστον στα ευρωπαϊκά επίπεδα οδήγησε την ελληνική οικονομία στην υπερχρέωση και στην επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων Στις αρχές του 1990 η Επιτροπή Αγγελόπουλου, την οποία είχε συστήσει ο τότε πρωθυπουργός αείμνηστος Ξεν. Ζολώτας, εκτιμούσε ότι η παραοικονομία στη χώρα μας ανερχόταν περίπου στο 40% και αποτελούσε τη σοβαρότερη αιτία για τα μεγάλα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού. Όπως μάλιστα είχε υπογραμμίσει τότε ο πρόεδρος της οκταμελούς αυτής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων, αείμνηστος Άγγελος Αγγελόπουλος, οι κύριες αιτίες της μεγάλης έκτασης της παραοικονομίας και φοροδιαφυγής στη χώρα μας πρέπει να αναζητηθούν στην υπερβολική φορολογική επιβάρυνση του εισοδήματος, η οποία κατεργάζεται συνεχώς φοροτεχνικάς τέχνας ως άμυνα, και στο ίδιο το κράτος, το οποίο με τη γνωστή οργανωτική και εισπρακτική ανικανότητά του ενισχύει συνεχώς τις δυνατότητες για αύξηση των εισοδημάτων από τη φοροκλοπή και φοροδιαφυγή. Στα ίδια περίπου συμπεράσματα κατέληγε και παλαιότερη μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών, η οποία εκτιμούσε ότι η παραοικονομία στη χώρα μας ανέρχεται στο 36,7% του ΑΕΠ ή σε 65 δισ. ευρώ περίπου ή σε 22 τρισ. δραχμές.

Πώς όμως θα ήταν σήμερα η ελληνική οικονομία με ένα ΑΕΠ υψηλότερο κατά 65 δισ. ευρώ ή 230 δισ. ευρώ, έναντι του επισήμου 175 δισ. ευρώ; Κατʼ΄αρχάς, οι παραοικονομούντες θα ήταν φτωχότεροι κατά το ποσοστό των αναλογούντων φόρων (πάνω από 20 δισ. ευρώ) και το κράτος πλουσιότερο ή πιο σπάταλο κατά το ίδιο ποσό, το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα ήταν σαφώς καλύτερο και, φυσικά, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ υψηλότερο.

Σχηματικά, η ελληνική οικονομία θα παρουσίαζε την ακόλουθη εικόνα, αν περιοριζόταν η παραοικονομία στο 15% του ΑΕΠ, όπως συμβαίνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση:

• Κατά κεφαλήν ΑΕΠ: Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας μας θα ξεπερνούσε σαφώς τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, αφού εκτιμάται ότι θα διαμορφωνόταν στα 23.000 ευρώ, ενώ σήμερα είναι περίπου 17.000 ευρώ.

• Δημόσια έσοδα: Τα δημόσια έσοδα θα ήταν αυξημένα κατά 50% περίπου και θα διαμοφώνονταν σήμερα στα 71 δισ. ευρώ, ενώ είναι μόνο 44 δισ. ευρώ.

• Χρεολύσια: Τα χρεολύσια, εξαιτίας της δραστικής συρρίκνωσης του δημόσιου χρέους από τα σημαντικά πλεονάσματα, θα διαμορφώνονταν σήμερα μόνο στα 6 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα είναι 21 δισ. ευρώ!

• Πλεόνασμα: Το πλεόνασμα, έστω και με το σημερινό επίπεδο της σπατάλης (δημόσιες δαπάνες 45 δισ. ευρώ) και με τη δραστική συρρίκνωση των χρεολυσίων, θα ήταν σημαντικά αυξημένο (20 δισ. ευρώ έναντι σημερινού 4 δισ. ευρώ) και θα άφηνε ευρύτατα περιθώρια για την εφαρμογή πραγματικής κοινωνικής και αναπτυξιακής πολιτικής, την αύξηση των δαπανών για την υγεία και την παιδεία, την τεχνολογία, την έρευνα και την καινοτομία.

• Δημόσιο χρέος: Το δημόσιο χρέος, εξαιτίας των υψηλών πλεονασμάτων, θα ικανοποιούσε προ πολλών χρόνων το κριτήριο του Μάαστριχτ (60% του ΑΕΠ), ενώ σήμερα είναι πάνω από το 110% του ΑΕΠ!

Αλλά, ας προσγειωθούμε, ύστερα από όλα αυτά, στη σκληρή ελληνική πραγματικότητα, η οποία, παρά τις συνεχείς επισημάνσεις για σημαντικά υψηλότερη παραοικονομία, σε σύγκριση με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο, και τα σημαντικά αγαθά από την πάταξή της, επί δεκαετίες είναι πάνω από το 30% του ΑΕΠ.