Ντροπή για τρεις πολιτικούς και τρεις δεσποτάδες
Όμως, την παραμονή, ένα αναπάντεχο τραγικό συμβάν που στοίχισε τη ζωή σε 121 άτομα ήρθε και αμαύρωσε τις τελετές. Ήταν η πτώση του Μπόινγκ της εταιρείας ΗΛΙΟΣ από Κύπρο, εκεί στην πλαγιά του Γραμματικού, σκορπίζοντας τον όλεθρο.
Συγκίνηση στο πανελλήνιο, ο κρατικός μηχανισμός λειτούργησε άψογα, ο κ. Καραμανλής επέστρεψε αμέσως στο γραφείο του, το ίδιο και ο κ. Παπανδρέου, όπως και οι αρμόδιοι υπουργοί, για συντονισμό των σωστικών συνεργείων.
Τα ΜΜΕ, ιδιωτικά και κρατικά, έπαιξαν το συμβάν έως ότου το απόγευμα κάποιο κρατικό κανάλι διέκοψε τη ροή των γεγονότων για να μεταδώσει τον Εσπερινό από την Ύδρα, όπου είχε πάει ο Προκαθήμενος με δυο-τρεις δεσποτάδες. Κατεκρίθη η κρατική τηλεόραση για την ενέργεια αυτή, αλλά εύστοχα ο πρόεδρός της την κάλυψε, λέγοντας «ήταν κάτι το προγραμματισμένο» και, κατά τη γνώμη μου, πολύ σωστά αφού τα συμβάντα μετέδιδε το άλλο κρατικό κανάλι. Μέσα στην οδύνη αυτή, δεν πειράζει, ας ακούγονταν και δυο παρηγορητικοί εκκλησιαστικοί ύμνοι.
Ξημέρωσε η γιορτή της Μεγαλόχαρης, ο πρωθυπουργός στη Μητρόπολη, για την τιμή στην Παναγιά, μέσα σε μια σεμνή τελετή, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς χαρές και πανηγύρια, τα πάντα με το ανάλογο ύφος, αφού ακόμη τα σωστικά συνεργεία, εκεί στη ράχη, έψαχναν για τους αγνοούμενους.
Αυτά συνέβαιναν στην πρωτεύουσα, παραπέρα να δεις, κύριε πρωθυπουργέ, τι συνέβαινε και γιατί το λέω αυτό. Διότι, έκπληκτος, την επομένη που βγήκαν οι εφημερίδες διάβασα ότι στο «Πόρτο Ύδρα» είχε στηθεί από τον ιδιοκτήτη του (δεν γνωρίζω ποιος είναι) «τρικούβερτο τραπέζι»!
Ποιοι συμμετείχαν; Πρώτος και καλύτερος ο κ. Μεϊμαράκης και, απ’ ό,τι φαίνεται, έμενε εκεί, διότι οι υπόλοιποι -Μαντούβαλος, αντινομάρχης Πειραιά, δήμαρχος Ύδρας και ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας με τους σεβασμιότατους Ύδρας και Δημητριάδος- πήγαν απέναντι με σκάφος (δεν γράφει το δημοσίευμα ποιος το διέθεσε), γράφει όμως κάτι άλλο, ότι το σκάφος το συνόδευε περιπολικό του Λιμενικού. Καλά, δεν έμαθαν οι επιβαίνοντες ότι τη 17Ν την έπιασαν και ότι ο Μπιν Λάντεν είναι μακριά; Από ποιον κινδύνευαν και ποιοι ήταν αυτοί που ήθελαν συνοδεία; Την απάντηση γι’ αυτό στον ελληνικό λαό ας τη δώσει ο αρχηγός του Λιμενικού.
Τα ανέκδοτα πήγαιναν κι ερχόντουσαν και όταν λες ανέκδοτα φυσικό είναι να γελάς, εκτός αν είναι «κρύα» και, όπως λέει ο λαός «ας πάει και το παλιάμπελο» εκεί στην Κύπρο, την Πάτρα, το Αγρίνιο, τον Ορχομενό, μήπως ήταν συγγενείς τους; Μακριά απ’ το σπίτι μας κι ας είναι και στην αυλή του γείτονα.
Ο πρωθυπουργός, όμως, και μπράβο του, ακύρωσε «τσιμπούσι» με τον Τάσσο Παπαδόπουλο, μετά τις συνομιλίες, λόγω πένθους.
Τι θα πείτε, κύριοι της παρέας, σ’ εκείνα τα περίπου πενήντα αγγελούδια, ότι εδώ σε τούτο τον τόπο «σοβαρότης μηδέν» και τα πάντα ισοπεδώθηκαν; Εμείς, όμως, Γιώργη Μαρτίνο και Χρήστο Γουρνά από τη Μαλεσίνα, έχουμε περισσότερες ευαισθησίες απ’ όλους αυτούς.
Μακαριώτατε και οι συν αυτώ Σεβασμιώτατοι, η θέση σας ήταν εκεί, στην πλαγιά του Γραμματικού, για ένα τρισάγιο, για έναν λόγο παρηγοριάς και όχι να «χαχανίζετε» στα πολυτελή σαλόνια του «Πόρτο Ύδρα». Και θα σας παρακαλέσω, Μακαριώτατε, να μην ξαναδακρύσετε από άμβωνος γιατί θα ‘ναι «ψεύτικο» και θα χρησιμοποιήσω έναν στίχο: «Τώρα κλαις, γιατί κλαις; Συ δεν ήσουν που γέλαγες χθες;», για να σας απαντήσω.
Κύριοι πολιτικοί της παρέας, κάνατε λάθος, ενώ εσείς, Σεβασμιώτατοι, αμαρτήσατε. Προσευχηθείτε όλοι σας στον Θεό να σας συγχωρέσει, γιατί οι άνθρωποι δεν νομίζω να σας συγχωρέσουν. Ατυχήσατε και είναι κρίμα, γιατί είστε δημόσια πρόσωπα και προκαλέσατε.
Τελειώνοντας θα ήθελα να ευχηθώ ο Θεός να αναπαύσει τις ψυχές όλων του αεροπορικού δυστυχήματος, καθώς και της φίλης μου της Βίκυς Μοσχολιού -ναι, Βίκυ, «πέφτει μια βροχή» και «χάθηκε το φεγγάρι», κουράγιο στους δικούς σου και στους φίλους σου, για να σε θυμόμαστε. Και ο Πάνος ο Γεραμάνης με χαρά θα σε περιμένει εκεί πάνω, σαν καινούργια, να σου πάρει συνέντευξη, για τους «βάρδους του».
Ένας Καλαβρυτινός Κοσμοκαλόγερος