Για τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό…
Αυτή η αρχική θέση της Τουρκίας ενισχύθηκε κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Ενωμένου Βασιλείου. Η κυβέρνηση Μπλερ, που χειρίστηκε τη διαπραγμάτευση με την Τουρκία για την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ένωσης, δέχτηκε να προσαρτήσει στο πρωτόκολλο και τη δήλωση άρνησης αναγνώρισης της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία.
Αυτή η εξέλιξη ανατρέπει τις αυταπάτες όσων πιστεύανε πως με την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ η Κύπρος θα αποκτούσε πλεονέκτημα για την προώθηση της λύσης του Κυπριακού και συγκράτησης των απαιτήσεων της Τουρκίας σε σχέση με την επίλυση του Κυπριακού.
Οι βασικές αρχές λειτουργίας της ΕΕ, τα λεγόμενα κεκτημένα, δεν εφαρμόζονται στην περίπτωση της Κύπρου, ενισχύοντας έτσι αντικειμενικά την αδιαλλαξία της Άγκυρας. Η άποψη ορισμένων ότι η Κύπρος θα μπορούσε να προβάλει βέτο, μπροστά στην επιμονή της Άγκυρας να μην αναγνωρίζει την Κύπρο, αποδείχνεται στην πράξη ανεφάρμοστη.
Και είναι ανεφάρμοστη όχι μόνο λόγω των συσχετισμών, αλλά ακόμα γιατί σκοντάφτει στις μακροπρόθεσμες επιλογές της Ελλάδας στο ζήτημα των διμερών σχέσεων με την Τουρκία. Είναι γνωστό ότι η Ελλάδα έχει αποδεχτεί την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας και εδώ και αρκετά χρόνια αποφεύγει κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να ερμηνευτεί από την Τουρκία ως υπονομευτική αυτής της προσπάθειας. Ακόμα και στα ζητήματα των ελληνοτουρκικών σχέσεων κάνει κάθε προσπάθεια για να αποφύγει την ένταση και την κλιμάκωσή της, πιστεύοντας πως τα όποια προβλήματα με την Τουρκία θα επιλυθούν πιο εύκολα στα πλαίσια της ΕΕ.
Θα πρέπει να επισημάνουμε πως αν τελικά η ΕΕ αποδεχτεί να αρχίσουν οι ενταξιακές συνομιλίες της Τουρκίας στην ΕΕ μαζί με τη δήλωση της Τουρκίας πως η υπογραφή του πρωτοκόλλου τελωνειακής ένωσης δεν σημαίνει και αναγνώριση της Κύπρου, δημιουργείται για την Κύπρο μια απαράδεκτη κατάσταση χώρας δεύτερης κατηγορίας στην ΕΕ, η παρουσία της οποίας δεν είναι απαραίτητη για την υπογραφή της όποιας συμφωνίας της Ένωσης με τον οποιοδήποτε.
Πριν από λίγο καιρό, στο ζήτημα της ένταξης της Τουρκίας, εκδηλώθηκε δημόσια η αντίθεση της Γαλλίας. Θα πρέπει να σημειώσουμε πως δεν έπιασε τη Γαλλία ξαφνικός έρωτας προς την Κύπρο. Η αντίθεση αυτή και οι δηλώσεις των ηγετών της για να μην ενταχθεί η Τουρκία στην ΕΕ, οφείλονταν στο γεγονός ότι η πλειοψηφία της κοινής γνώμης της Γαλλίας είναι αντίθετη με την ένταξη της Τουρκίας και μπροστά στο δημοψήφισμα, που τελικά έχασε ο Σιράκ, αλλά και μπροστά στις επόμενες εκλογές, η κυβέρνηση προσπαθεί να εκμεταλλευτεί αυτό το στοιχείο.
Σε κάθε περίπτωση η αρνητική θέση της Γαλλίας στοχεύει στην προώθηση των δικών της συμφερόντων και καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα της Κύπρου ή της Ελλάδας.
Αυτές τις μέρες η ελληνική διπλωματία, όπως και εκείνη της Κύπρου, εν όψει της συνάντησης των αντιπροσώπων των κρατών μελών της ΕΕ (ΚΟΡΕΠΕΡ) στις 25 του μήνα, δείχνει μια έντονη δραστηριότητα για να πείσει τα κράτη μέλη της ΕΕ να μην αποδεχτούν την υπογραφή του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Ένωσης, αν δεν αποσυρθεί η δήλωση μη αναγνώρισης της Κύπρου από την Τουρκία. Δεν γνωρίζουμε τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται, όμως κατά τη γνώμη μας τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος θα πρέπει να κάνουν καθαρό προς το διευθυντήριο της ΕΕ πως δεν μπορεί να αποκλειστεί και η περίπτωση μη συναίνεσης στην έναρξη των διαπραγματεύσεων ένταξης με την Τουρκία, και πως μια τέτοια τοποθέτηση είναι σύμφωνη με τα ζωτικά συμφέροντα της Κύπρου.