Το ΠΑΣΟΚ πάει και πάλι… παραλία…

Είναι ένα καινούργιο όργανο που ακόμη, θα πρέπει να πούμε, δεν έχει προσδιορίσει επακριβώς ούτε τον ρόλο του ούτε και την παρέμβασή του στη δράση του Κινήματος και έτσι αρκετές φορές μερικά στελέχη του, και όχι μόνο, παραπονούνται ότι η συζήτηση που γίνεται για πολλές ώρες μεταξύ των πρωτοκλασάτων στελεχών είναι σε επίπεδο «καφενείου».

Ολόκληρη την περίοδο που πέρασε δεν κατάφερε να αποκτήσει στέγη και να συνεδριάσει σε κάποια από τις αίθουσες των ανακαινισμένων κτιρίων της Χαριλάου Τρικούπη, αλλά αντιθέτως αναστέναξαν οι αίθουσες «Σόλων» ή «Όμηρος» του ξενοδοχείου «Τιτάνια» οι οποίες πολλές φορές μετατράπηκαν σε χώρο για χαβαλέ.

Τώρα, για μία ακόμη φορά το ΠΑΣΟΚ αποφάσισε να βγει λίγο πιο έξω από το κέντρο της Αθήνας, αφού η επικείμενη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου που θα γίνει την Πέμπτη και την Παρασκευή σε ξενοδοχείο του Σουνίου, λίγο μετά το Λαύριο, εκλογική περιφέρεια του Πάγκαλου, εκεί που ο ήλιος δύει με μεγάλη χάρη.

Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ θα έχουν επιστρέψει από τις διακοπές τους και θα είναι ορεξάτα για μια σε βάθος συζήτηση για όλα τα θέματα και το ΠΑΣΟΚ, θα πάει για μια ακόμη φορά παραλία.

Κάτι μου λέει και πως αυτή η συνεδρίαση θα καταλήξει σε παρωδία, καθώς η ατμόσφαιρα θα είναι χαλαρή, το περιβάλλον άκρως καλοκαιρινό, μαυρισμένα πρόσωπα, όρεξη για πλούσιο κουτσομπολιό και το μενού δεν θα είναι λιτό.

Τώρα τι ακριβώς συνέβαινε στις συνεδριάσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα σε διάφορες αίθουσες ξενοδοχείων της Αθήνας, και ιδιαίτερα του ΤΙΤΑΝΙΑ, είναι ένα θέμα που αξίζει να το περιγράψουμε… είτε για να προλάβουν κάποιοι ορισμένες καταστάσεις είτε για να αποφύγουν άλλες…

Και επειδή η διάθεση ορισμένων από το πρωί φαίνεται, τώρα πια, κάθε φορά που υπάρχει συνεδρίαση του κομματικού οργάνου, τα στελέχη του προσέρχονται και με την ανάλογη διάθεση για χιούμορ στις αίθουσες «Σόλων» ή «Όμηρος»…

Στην αρχή οι καπνίζοντες (Τσούρας, Αθανασάκης, Φασούλας, Κατσέλη, Πάγκαλος, ο Παπαχρήστος μόνο με τράκες πια) τραβάνε τζούρες μέχρι να αρχίσει η συνεδρίαση ντουμανιάζοντας τον προθάλαμο της αίθουσας, βεβαίως ό,τι προλάβουν, γιατί μόλις εμφανιστεί ο Παπανδρέου, τέρμα ο καπνός και τα τσιγάρα.

Οι πιο σοβαροί, υποτίθεται, προσερχόμενοι στις συνεδριάσεις λένε ένα απλό «γεια» στους παριστάμενους, πολιτικούς και δημοσιογράφους και κατευθείαν πάνε στο εσωτερικό της αίθουσας για να πάρουν θέση στο μεγάλο τραπέζι σε σχήμα τετραγώνου.

Οι πρώτοι είναι συνήθως και τυχεροί, γιατί πιάνουν θέσεις ανατολικά της αιθούσης, ώστε να βλέπουν από τη τζαμαρία την Ακρόπολη και όλη την Αθήνα πιάτο… Εκεί σχεδιάζουν τα μακρόπνοα σχέδιά τους και αναλογίζονται τα περασμένα μεγαλεία.

Μέσα στην αίθουσα υπάρχει μια γιγαντοοθόνη, «προτζέκτορας» κατά την τεχνολογική ορολογία, χρώματος ελαφρού γαλάζιου, που είναι έτοιμος να δεχθεί ψηφιακά στοιχεία προς ανάλυση, με τη βοήθεια φυσικά των κομπιουτεράδων.

Πριν από τη συνεδρίαση, καθώς περιμένουν τον Γιώργο, τα στελέχη είτε συζητούν στο πόδι μεταξύ τους, είτε κάποιοι άλλοι πλησιάζουν πίσω από τη γιγαντοοθόνη τον μεγάλο μπουφέ με τα λογής λογής εδέσματα. Φρούτα κατά προτεραιότητα, μήλα, πορτοκάλια, φράουλες μαζί με τυράκια Δανίας και αν η ώρα περάσει, το ξενοδοχείο προσφέρει στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ γευστικότητα σαντουιτσάκια, είτε με τόνο είτε με σολομό. Από την κατανάλωση προκύπτει ότι τα μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου είναι πιο επιρρεπή στον σολομό, παρά το γεγονός ότι πολλοί δεν έχουν υπουργική θητεία… Ετσι η διεύθυνση του ξενοδοχείου, που πήρε χαμπάρι αμέσως τι γίνεται, εφοδιάζει περισσότερα σάντουιτς με σολομό παρά με τόνο.

Μεταξύ των μελών του Π.Σ. υπάρχουν όμως και οι παλιές καραβάνες που διατηρούν σε μια απόσταση τους νέους συνεργάτες του Γιώργου, πλην της Τίνας Μπιρμπίλη, που ασχολείται με την καταγραφή των συζητήσεων και των αποφάσεων…

Μόλις φτάνει στην αίθουσα, πολύ ευγενικά χαιρετά όποιον βλέπει ή συναντά μπροστά της και αμέσως, χωρίς πολλά πολλά, κατευθύνεται στη θέση της, ανοίγει το σακίδιό της που έχει πάνω διάφορες κονκάρδες με την ένδειξη LOVE και DANCE, δηλαδή αγάπη και χορός.

Βγάζει τα μολύβια της και τα τετράδιά της και τα τακτοποιεί, ώστε να είναι έτοιμη για να κρατήσει πρακτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της συζήτησης. Είναι ίσως η μόνη που κάνει κάτι πραγματικά χρήσιμο.

Ο κ. Παπανδρέου διατηρούσε στο ξενοδοχείο που γίνονταν οι συνεδριάσεις μια μικρή σουίτα, ώστε πριν από κάθε συνεδρίαση να μπορεί να συνεργαστεί μακριά από τα μάτια των αδιάκριτων δημοσιογράφων.

Η σουίτα με το νούμερο 824 στον όγδοο όροφο, κάθε φορά ετοιμάζεται καταλλήλως. Δηλαδή οι τεχνικοί του ΠΑΣΟΚ συναντούνται με τους τεχνικούς του ξενοδοχείου δύο ώρες πριν από τη συνεδρίαση του Π.Σ και όλοι μαζί προετοιμάζουν το γραφείο του κ. Παπανδρέου. Και όταν λέμε το προετοιμάζουν, ακούστε τι κάνουν. Κατ’ αρχάς κάθε φορά εξοπλίζεται μηχανογραφικά. Η/Υ, φάξ, μόντεμ, τηλέφωνα, laptops, όλα στην εντέλεια, μήπως και ο κ. Παπανδρέου χρειαστεί να μιλήσει με κάποιον στο εσωτερικό ή το εξωτερικό με εχεμύθεια.

Στο γραφείο συναντάται, αν χρειαστεί, με κάποιο στέλεχός του, όπως τελευταία με τον κ. Βενιζέλο πριν από τις καλοκαιρινές διακοπές, ο οποίος μάλιστα έφτασε στη σουίτα συνοδευόμενος από άνδρα της ασφάλειας του κ. Παπανδρέου.

Όταν αρχίζει η συνεδρίαση, οι περισσότεροι έχουν μπροστά τους, εκτός από έναν πράσινο φάκελο με στοιχεία για τα θέματα που συζητούνται κάθε φορά, και από ένα πιατάκι με λίγες καραμελίτσες διαφόρων γεύσεων. Μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου μας έλεγε ότι με τις καραμελίτσες ασχολείται συστηματικά ο Θόδωρος Πάγκαλος. Τις ρημάζει αλύπητα και, μάλιστα, όταν κάποια στιγμή τελειώνουν αυτές, που βρίσκονται μπροστά του, τότε, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, παίρνει και του διπλανού του, αν υπάρχουν και δεν τις έχει ήδη «εξολοθρεύσει». Αν λοιπόν βρίσκονται δίπλα του καραμελίτσες τις αρπάζει μέχρι να πεις κύμινο, ενώ οι πληροφορίες λένε ότι ο κ. Πάγκαλος έχει προτίμηση σ’ αυτές που έχουν γεύση ούζου.

Οι συζητήσεις μαθαίνουμε γίνονται γενικώς με την ελευθερία που επιδεικνύει σε αυτές τις περιπτώσεις… ο Παπανδρέου και γενικώς υπάρχει στο ΠΑΣΟΚ!!! Ο καθένας δηλαδή γενικώς λέει ό,τι θέλει και όποτε θέλει. Μπορεί να μιλάει οποιοσδήποτε και να πετάγονται άλλοι στη μέση, διακόπτοντας τον προηγούμενο ομιλητή.

Ο Παπανδρέου μοιάζει και αυτός να ενοχλείται αλλά δεν λέει τίποτα, γιατί γενικά αυτό είναι υπέρ του… Αφήνει να γίνεται ελεύθερη συζήτηση και μετά, όταν με το καλό περάσουν αρκετές ώρες, ολοκληρώνεται η συνεδρίαση. Κανείς δεν κατάλαβε τι ακριβώς συζητήσανε, τι αποφασίσανε και τι θα βγει προς τα έξω. Αποτέλεσμα, ο καθένας στη συνέχεια να λέει τα δικά του στους δημοσιογράφους ή, τέλος πάντων, να νομίζει ότι πέρασε η δική του γνώμη, εξαιτίας του ότι δεν καταλήγουν ποτέ κάπου οι συζητήσεις.

Έτσι, οι περισπούδαστες αυτές συνεδριάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου μοιάζουν λίγο με «παιδική χαρά» και ότι γίνονται γενικώς για εκτόνωση… Καμία εγκυρότητα, κανένα πολιτικό βάρος και πουθενά καμία πολιτική ευθύνη από κανέναν. Έτσι, συζήτηση για τη συζήτηση και ό,τι προκύψει και συνήθως, αν όχι πάντα, προκύπτει γκρίνια, μιζέρια, και κατήφεια. Ισως αυτήν τη φορά, το κλίμα στην παραλία να είναι καλύτερο και να βοηθήσει για να γίνει μια πιο οργανωμένη κουβέντα, παρά το γεγονός ότι τους βλέπω απαισιόδοξους στο Κίνημα…