Επικαιρότητα

Και βέβαια αυτοί οι νέοι πολιτικοοικονομικοί σχεδιασμοί της γειτονικής μας χώρας παρουσιάζουν τεράστιο ενδιαφέρον από ελληνικής πλευράς. Πώς η Τουρκία θα μπορέσει να εξασφαλίσει ισχυρή ναυτική παρουσία στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο; Στο Αιγαίο διαθέτει μόνο δύο μικρά νησάκια, την Ίμβρο και την Τένεδο. Και αυτά ήσαν κάποτε ελληνικά. Από τα μικρασιατικά παράλια δεν μπορεί να «ανοίξει πανιά» για το Αιγαίο. Κλείνουν τον δρόμο της τα ελληνικά νησιά που είναι «αραγμένα» σε όλο το μήκος των μικρασιατικών ακτών. Βέβαια είναι γνωστές οι βλέψεις της Τουρκίας να πατήσει πόδι στο Αιγαίο. Έτσι εξηγούνται και οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου μας και οι «γκρίζες ζώνες», αλλά και η επιμονή της Τουρκίας για τη δημιουργία και διεθνή αναγνώριση ξεχωριστού τουρκοκυπριακού κράτους. Το θέλει ως τουρκικό ορμητήριο για διέξοδο στη Μεσόγειο και στο Νότιο Αιγαίο. Προφανώς οι γείτονες (και κουμπάροι μας) πιστεύουν ότι είναι δυνατόν μέσω του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να αποκτήσουν κυριαρχία στο Αιγαίο. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Βέβαια ο τούρκος στρατηγός μίλησε για Αιγαίο, Μεσόγειο και Εύξεινο Πόντο. Για κάθοδο στη Μεσόγειο δεν μπορεί να έχει όνειρα η Τουρκία. Τον Εύξεινο Πόντο τον ελέγχει, αλλά είναι δύσκολο να ανατρέψει το καθεστώς ελεύθερης ναυσιπλοΐας που ισχύει εκεί, γιατί φοβάται τις αντιδράσεις κυρίως της Ρωσίας. Απομένει το Αιγαίο. Και ο τούρκος στρατηγός συμπεριέλαβε στους σχεδιασμούς του Μεσόγειο και Εύξεινο Πόντο προφανώς για να μη δείξει ότι στρέφεται αποκλειστικά στην προσπάθεια απόκτησης ισχυρής παρουσίας μόνο στο Αιγαίο. Διπλωματικά μίλησε ο τούρκος αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων της χώρας του. Αυτήν τη δήλωση θα μπορούσε να την είχε κάνει ο τούρκος πρωθυπουργός ή ο υπουργός Εξωτερικών. Γιατί επέλεξαν τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων; Άραγε για περισσότερη φοβέρα ή οι τούρκοι στρατηγοί θέλησαν να δείξουν ότι ακόμη διαφεντεύουν την πολιτική της χώρας;

2 Για την υλοποίηση των σχεδίων της η Τουρκία ποντάρει στη συμμαχία της με τις ΗΠΑ και την Αγγλία, στην εξαιρετική γεωπολιτική της θέση, στη συνδρομή του ΝΑΤΟ, στο καθεστώς της ΕΕ και -γιατί όχι- και στην ισχύ των ενόπλων δυνάμεών της. Ειδικά μας ενδιαφέρει, από ελληνικής πλευράς εννοώ, η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και η αξιοποίηση της ένταξης. Βέβαια υποτίθεται ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών έχει σταθμίσει όλες τις παραμέτρους της ένταξης της Τουρκίας, πριν η Ελλάδα αναλάβει τον ρόλο του «προξενητή» της ένταξης. Ας καταθέσουμε και εμείς όμως μερικές προσωπικές απόψεις. Αν ποτέ η Τουρκία καταστεί πλήρες μέλος της ΕΕ και με βάση το σημερινό κοινοτικό καθεστώς, η Ελλάδα δεν θα μπορεί να εμποδίσει την ελεύθερη και μαζική εγκατάσταση Τούρκων στα νησιά του Αιγαίου, τη Θράκη και τη Μακεδονία. Και φυσικά σε ολόκληρη την Ελλάδα. Έτσι η Τουρκία σύντομα θα πετύχει πληθυσμιακή αλλοίωση του ελλαδικού χώρου υπέρ αυτής. Περίπου 40 εκατομμύρια εξαθλιωμένοι Τούρκοι του Πόντου, της Ανατολίας και των άλλων επαρχιακών περιοχών της θα εξορμήσουν στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη και ασφαλώς και στην Ελλάδα. Και αυτό θα γίνει. Ίσως και με προτροπή της τουρκικής κυβέρνησης και δεν αποκλείεται και με επιδότηση. Κανείς πλέον δεν θα μπορεί να εμποδίσει αυτήν την «κάθοδο των μυρίων», εκτός εάν στη συνθήκη ένταξης υπάρξουν ειδικές ρήτρες. Τον ίδιο κίνδυνο πληθυσμιακής αλλοίωσης διατρέχει και η Κύπρος. Και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό, λόγω του ιδιαίτερου ενδιαφέροντος της Τουρκίας, αλλά και της Βρετανίας, των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Αν η Τουρκία πετύχει εκτεταμένο εποικισμό σε Ελλάδα και Κύπρο θα έχει το πάνω χέρι, δεδομένου ότι θα είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό χώρα της ΕΕ με εξαιρετική γεωπολιτική θέση, με τρομερή ισχύ των ενόπλων δυνάμεών της και με τον αγωγό πετρελαίου θα κρατάει στα χέρια της τον ανεμπόδιστο εφοδιασμό των χωρών της ΕΕ. Τεράστιας σημασίας πλεονεκτήματα που ασφαλώς ξέρει η Τουρκία πώς θα τα εκμεταλλευτεί αποδοτικότερα. Τότε θα μπορεί χωρίς κανένα εμπόδιο να αλωνίζει το Αιγαίο σαν δική της πλέον θάλασσα. Και δεν αποκλείεται τότε η Τουρκία να ζητήσει και επισημοποίηση της συγκυριαρχίας στο Αιγαίο από την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Και όταν έρθει «το πλήρωμα του χρόνου», κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το να πετύχει η Τουρκία προσάρτηση ορισμένων νησιών του Αιγαίου στη δική της επικράτεια, επικαλούμενη το γεγονός ότι η πληθυσμιακή σύνθεση των νησιών αυτών είναι υπέρ των τούρκων μόνιμων κατοίκων τους. Ή να υποχωρήσει τάχα και να ζητήσει δημοψήφισμα και αυτοδιάθεση. Αυτό το σενάριο, που αντιμετωπίζει βέβαια πολλές δυσκολίες στην υλοποίησή του, ας το λάβει υπόψη το δικό μας υπουργείο Εξωτερικών.