Ψάχνονται δήμαρχοι και νομάρχες με το 42%

Μετά την πρωτοβουλία του γραμματέα της ΝΔ και κυρίως μετά τις εκ των υστέρων ευνοϊκές δηλώσεις του Προκόπη Παυλόπουλου και του Θόδωρου Ρουσόπουλου, οι τοπικοί εν ισχύι ή εν δυνάμει άρχοντες άρχισαν να κάνουν τους υπολογισμούς τους προκειμένου να λάβουν τις αποφάσεις τους. Αυτό που τους ενδιαφέρει σε αυτήν τη φάση είναι να μελετήσουν αν τους βολεύει ή όχι το νέο σύστημα και να διαμορφώσουν τη στρατηγική τους ώστε να μη συλληφθούν απροετοίμαστοι.

Τα αυτοδιοικητικά επιχειρήματα που προέβαλε ο Μεϊμαράκης δεν έπεισαν τους ασχολούμενους με το «πρώτο βάθρο της δημοκρατίας». Και πώς να πειστεί, άλλωστε, κανείς με το επιχείρημα πως «διπλές εκλογές σημαίνουν ταλαιπωρία για τους ψηφοφόρους (σ.σ. ας ψηφίζουμε κάθε είκοσι χρόνια για να ταλαιπωρούμαστε λιγότερο!) και ευκαιρία για ανίερες συμμαχίες και συναλλαγές των κομμάτων»;

Και γιατί αυτά είναι σημαντικότερα από τη μείωση της νομιμοποιητικής βάσης των εκλεγμένων δημάρχων και από την εκ των προτέρων καταδίκη σε αποτυχία των ανεξάρτητων συνδυασμών, που δεν θα έχουν καμιά τύχη χωρίς σαφή κομματική υποστήριξη;

Πάντως, μέχρι τώρα τουλάχιστον, οι αιρετοί διαμορφώνουν τη στάση τους στη συζήτηση που ξεκίνησε, κυρίως με γνώμονα το συμφέρον του κόμματος που εκπροσωπούν (οι ΠΑΣΟΚοι κατά, οι Νεοδημοκράτες υπέρ και ο Παπαγεωργόπουλος, που είχε ταχθεί κατά, επιλέγει να σιωπά, ακολουθώντας τη στάση της Ντόρας). Όσο για τους εκπροσώπους της Αριστεράς, αυτοί το απορρίπτουν μετά βδελυγμίας, γνωρίζοντας πως όποιους δήμους κέρδισαν τους πήραν τη δεύτερη Κυριακή, εκμεταλλευόμενοι την κόντρα των δύο μεγάλων κομμάτων.

Όλοι, ωστόσο, ξέρουν πολύ καλά πως ο δεύτερος γύρος συνήθως αποτελεί μειονέκτημα για το κυβερνών κόμμα, καθότι οι ψηφοφόροι χρησιμοποιούν τις δημοτικές εκλογές για να στείλουν μήνυμα στην κυβέρνηση και να «εκβιάσουν φιλολαϊκότερη στροφή στην πολιτική της». Αυτό, άλλωστε, θέλει να αποφύγει και η Νέα Δημοκρατία, αποφασίζοντας να ανοίξει τώρα το θέμα του εκλογικού νόμου της αυτοδιοίκησης.