Στίγμα

Ολόκληρη η Ευρώπη βοά εναντίον της Τουρκίας. Από τα πιο επίσημα χείλη της γαλλικής ηγεσίας και του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Γερμανίας, που θα κυβερνά τη χώρα σε λίγους μήνες, υψώθηκαν οι καταγγελίες για την ιταμή στάση της τουρκικής ηγεσίας να μην αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία.

Όσο για την ελληνική κυβέρνηση, τηρεί «αιδήμονα σιωπή», όπως βέβαια και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που έστρωσε τον δρόμο της εθνικής υποχώρησης με τη θεωρία τής «βήμα προς βήμα» προσέγγισης.

Έχουν μάλιστα κατασκευάσει και οι «δύο», ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, τη φόρμουλα για να δικαιολογήσουν τη σιωπή τους: Ότι οι δηλώσεις του Ντε Βιλπέν αποβλέπουν σε εσωτερικούς λόγους διαδοχής του Σιράκ κι ότι, εν πάση περιπτώσει, θέλουν να δημιουργήσουν κλίμα ώστε η Τουρκία να μη δεχθεί να αρχίσουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις…

Μ’ αυτές τις αστειότητες προσπαθούν να «καταπιούν» το κεντρικό πρόβλημα: Ότι η Τουρκία θέλει να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση αρνούμενη να αναγνωρίσει το ένα από τα μέλη της… Μα, υπάρχει μεγαλύτερη προσβολή κατά της νομικής και πολιτικής υπόστασης των κρατών-μελών και του θεσμικού οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης;

Γιατί άραγε τα αυτονόητα για όλον τον κόσμο δεν ισχύουν για την Τουρκία; Μήπως τη νομική-διεθνή υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν την καθορίζουν η Ευρωπαϊκή Ένωση και ο ΟΗΕ, αλλά είμαστε υποχρεωμένοι να ανεχόμαστε τις «ερμηνείες» των τούρκων πασάδων;

Πρέπει οι ηγεσίες των κομμάτων στην Ελλάδα να καταλάβουν ότι τόσα χρόνια, παρά τις τόσες υποχωρήσεις στις οποίες προέβη η Ελλάδα, η Τουρκία δεν μετακινήθηκε «κατά κεραίαν» από τις διεκδικήσεις της εις βάρος της χώρας μας. Και τώρα θέλει να νομιμοποιήσει τις διεκδικήσεις της αυτές μέσα στο θεσμικό και νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης….

Ξυπνήστε, κύριοι! Όσο είναι νωρίς. Γιατί τα 15 χρόνια στη «ζωή» των εθνών είναι μια «αστραπή», ενώ για τους πολιτικούς αποτελούν μια ολόκληρη καριέρα, μετά την οποία τίποτα δεν τους ενδιαφέρει…

ΟΦΙΣ