Πόσο θα άλλαζε το τοπίο
Οι νομαρχίες θα είχαν όλες το ίδιο χρώμα (μόνο που οι νομάρχες Σερρών, Κιλκίς και Ημαθίας, που ανήκουν άπαντες στη Νέα Δημοκρατία, θα εκλέγονταν από τον πρώτο γύρο).
Στους δήμους του νομού Θεσσαλονίκης διαφορετικό δήμαρχο θα είχαμε στην Τριανδρία (η «γαλάζια» Π. Δρίτσα αντί του «πράσινου» Δ. Σερβετά), στη Νέα Μηχανιώνα (ο «γαλάζιος» Κ. Κουτούκας αντί του «πράσινου» Γ. Μαυρομάτη), στον Εχέδωρο (ο «γαλάζιος» Μ. Σελβίδης αντί του «πράσινου» Γ. Αρβανιτίδη) και στον Αξιό (ο επίσης «γαλάζιος» Ν. Γιουτίκας αντί του «πράσινου» Δ. Ζακαλκά).
Το πλέον αξιοπρόσεκτο είναι φυσικά -τέτοια βλέπει ο Μεϊμαράκης και ξεκινά τη «σταυροφορία»- πως και οι τέσσερις δήμοι όπου θα υπήρχε αλλαγή σήμερα πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ, ενώ με το νέο σύστημα θα ήταν «γαλάζιοι».
Πάντως, στο ερώτημα «πώς θα ήταν ο χάρτης της αυτοδιοίκησης, εάν στις εκλογές του 2002 ίσχυε το 42%;» κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με βεβαιότητα. Και αυτό γιατί τα αποτελέσματα κάθε εκλογικής αναμέτρησης επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από το εκλογικό σύστημα, καθόσον οι περισσότεροι ψηφοφόροι δεν ψηφίζουν αυτό που θέλουν περισσότερο, αλλά αυτό που βρίσκεται κοντύτερα σε αυτούς και μπορεί να κερδίσει (λογική της «χαμένης ψήφου»).
Έτσι, η εφαρμογή διαφορετικών κανόνων στο σύστημα εκλογής θα διαφοροποιούσε ριζικά το προεκλογικό σκηνικό, επιδρώντας αποφασιστικά στη διαμόρφωση του προεκλογικού τοπίου και στη συγκρότηση των συνδυασμών. Οι «αντάρτες» -μια συνήθεια δηλαδή της τοπικής κοινωνίας να αμφισβητεί τα χρίσματα της ηγεσίας- δεν θα είχαν καμιά ελπίδα, τα κόμματα της Αριστεράς θα μετατρέπονταν σε βορά της «χαμένης ψήφου», ενώ πολλοί δήμαρχοι θα εκλέγονταν με μειωμένο κύρος απέναντι στην κεντρική εξουσία, μιας και θα έχαναν το επιχείρημα πως εκπροσωπούν την απόλυτη πλειοψηφία των εκλογέων τους.
Από την άλλη πλευρά, το όριο του 42% δεν αποκλείεται να φέρει πιο κοντά τα κόμματα της αντιπολίτευσης, μιας και τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΝ θα γνωρίζουν πως μόνον αν συμπράξουν με το ΠΑΣΟΚ και διαπραγματευτούν περιοχές («στήριξε τον δικό μου εδώ και στηρίζω τον δικό σου εκεί»), έχουν ελπίδες ανάδειξης δημάρχων και νομαρχών.
Επισημαίνουμε πως στις δημοτικές εκλογές του 2002 από τους δεκαπέντε δήμους του πολεοδομικού συγκροτήματος Θεσσαλονίκης, δήμαρχο από τον πρώτο γύρο εξέλεξαν μόλις τρεις (Θεσσαλονίκη, Συκιές και Πανόραμα).
Από τους υπόλοιπους δώδεκα εάν ίσχυε το όριο του 42%, θα εκλέγονταν δήμαρχοι από την πρώτη Κυριακή και στους δήμους Καλαμαριάς (47% Χ. Οικονομίδης), Ευόσμου (45,5% Π. Αλεξανδρίδης), Αμπελοκήπων (43,4% Λ. Κυρίζογλου), Εχεδώρου (46,4% Μ. Σελβίδης) και Τριανδρίας (46,7% Δρίτσα).
Σε Εχέδωρο και Τριανδρία ο δεύτερος γύρος επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις σε Σελβίδη και Δρίτσα, οι οποίοι έχασαν τις εκλογές προς όφελος των υποψηφίων που υποστηρίχθηκαν από το ΠΑΣΟΚ.
Συμπερασματικά στις εκλογές του 2002 η Νέα Δημοκρατία εξέλεξε οκτώ δημάρχους στο πολεοδομικό συγκρότημα, έξι το ΠΑΣΟΚ και έναν το ΚΚΕ. Εάν ίσχυε το 42%, η ΝΔ θα εξέλεγε άλλους δύο δημάρχους από την πρώτη μάλιστα Κυριακή.