Επιμένει η Ντόρα…

Πάντως, ούτε η κυβέρνηση ούτε η Ρηγίλλης ανησυχούν, ιδιαίτερα απ’ αυτές τις αντιδράσεις. Πιστεύουν, πως -δύσκολα ή εύκολα- θα αντιμετωπιστούν και στο τέλος θα ελεγχθούν. Αυτό που κυρίως τους προβληματίζει, είναι η διαφωνία της Ντ. Μπακογιάννη στις σχεδιαζόμενες αλλαγές και ιδιαίτερα στη ρύθμιση που προβλέπει την εκλογή δημάρχου ή νομάρχη απ’ την πρώτη Κυριακή, εφόσον συγκεντρώσει ποσοστό 42-43%.

Η δήμαρχος Αθήνας είχε εκφράσει σε «ανύποπτο» χρόνο την αντίθεσή της σε μια τέτοια ρύθμιση και μέχρι στιγμής δεν έχει αλλάξει θέση. Τόσο το Μαξίμου όσο και η Ρηγίλλης κάθε άλλο παρά θα ήθελαν να δουν την Ντόρα να βγαίνει τώρα και να διαφοροποιείται δημοσίως.

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, την Πέμπτη πραγματοποιήθηκε συνάντηση Μεϊμαράκη – Ντόρας για το θέμα αυτό. Ο γραμματέας της Κ.Ε. της ΝΔ προσπάθησε να πείσει τη δήμαρχο να αποδεχτεί τις νέες ρυθμίσεις, στις οποίες η κυβέρνηση επιμένει.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, δεν το πέτυχε. Η Ντ. Μπακογιάννη συνεχίζει να εμμένει στις απόψεις της.

Νέα μεταξύ τους συνάντηση θα πραγματοποιηθεί στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.

Πάντως, καταβάλλονται προσπάθειες να αποφευχθεί τουλάχιστον η δημόσια διαφοροποίηση της δημάρχου.

Ωστόσο, αν αυτό δεν γίνει, τότε η Ντόρα δεν αποκλείεται να βρεθεί μπροστά στην εξής περίεργη θέση:

– Να κληθεί ως μέλος της κυβέρνησης (δεδομένου ότι οι αλλαγές δεν θα ψηφιστούν πριν από το φθινόπωρο) να ψηφίσει μια σημαντική θεσμική αλλαγή, την οποία θα έχει απορρίψει δημοσίως (αν κάνει τώρα δήλωση)…

Διαφωνίες

Με τη λύση αυτή δεν συμφωνούν και κομματικά στελέχη και παράγοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης (δήμαρχοι κυρίως), καθώς υποστηρίζουν πως η κατάσταση και η ψυχολογία που θα δημιουργηθεί δεν θα ευνοήσει τις συμμαχίες, διότι θέτει απέναντι από τις «γαλάζιες» υποψηφιότητες όλες τις άλλες και μάλιστα τις ισχυροποιεί και τις «δένει», αφού εκ προοιμίου μια τέτοια ρύθμιση λειτουργεί εναντίον των συμμαχιών.

Οι δήμαρχοι που δεν συμφωνούν είναι σαφές ότι ανήκουν σε εκείνους τους δήμους που δεν θα μπορούσε κομματικά-πολιτικά να φθάσει η ΝΔ το 42%. Έλα όμως που αυτοί οι δήμοι είναι εκείνοι που κυρίως δημιουργούν την αίσθηση περί συμμαχιών και πτώσης των διαχωριστικών γραμμών, που επιθυμεί περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ο Κ. Καραμανλής.

Είναι επίσης σαφές ότι μια τέτοια ρύθμιση, την οποία φαίνεται να επιθυμούν και οι… υποψήφιοι νομάρχες, αφού με πρόχειρους υπολογισμούς η επιτυχία της ΝΔ στους νομούς θα κυμανθεί στα ίδια επίπεδα, θα φέρει τα πάνω κάτω και όσον αφορά τους γενικότερους πολιτικούς σχεδιασμούς της ΝΔ. Δεν μπορεί, με απλά λόγια, μια πολιτική παράταξη να επιδιώκει τη συνεργασία μεταξύ διαφορετικών πολιτικών δυνάμεων, να θέλει τον διάλογο, τις κοινωνικές συμμαχίες, να μιλά για κοινωνικά μέτωπα, να επιδιώκει την πτώση των διαχωριστικών γραμμών και να περνά μια διάταξη για το 42%, κάτι που ανατρέπει τους προηγούμενους σχεδιασμούς της. Σαφώς και έχει μια ξεκάθαρη πολιτική λογική το 42%, την οποία πολύ ορθά ανέλυσε ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Δεν είναι δυνατόν να κυβερνάς μια χώρα με αυτό το ποσοστό και να μην μπορείς να κυβερνήσεις έναν δήμο.

Ωστόσο οι κοινωνικές συμμαχίες που δημιούργησαν τους σημερινούς συσχετισμούς στους δήμους, καθώς η Αριστερά… πατρονάρισε σε ουκ ολίγες περιπτώσεις δημάρχους της ΝΔ, είναι εκείνες που έδωσαν στην κυβερνητική παράταξη το τελευταίο της ποσοστό στις βουλευτικές εκλογές και την έκαναν κυβέρνηση…