ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩ(ΦΡΕΝ)ΙΚΩΝ

Έχουμε και λέμε: Γεώργιος Παπαδόπουλος, διπλωματικός, υπηρέτησε στο Λονδίνο και τώρα στην Αθήνα, στο υπουργείο, διευθυντής για τις ελληνοκυπριακές σχέσεις, σύμβουλος Τύπου στην πρεσβεία Λονδίνου η αδελφή του, η δημοσιογράφος Μένια Παπαδοπούλου, γενική πρόξενος στο Λονδίνο η Μαρ. Θεοφίλη, σύζυγος του προαναφερόμενου πρέσβη Γ. Παπαδόπουλου. Ερώτημα της στήλης, τα… πεθερικά πότε μετακομίζουν και αυτά στο Λονδίνο; Μου λένε ότι η Μ. Θεοφίλη για τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας γνωρίζει μόνο από τα… σχολικά βιβλία, υπηρετεί συνεχώς σε «μεγάλα πόστα». Αυτά, λοιπόν, είναι μεγαλεία… αλλά και διηγώντας τα να κλαις για τις δήθεν «ίσες ευκαιρίες και την αξιοκρατία» που υπόσχονται, εμφαντικά, όλα τα πολιτικά κόμματα, όσο βεβαίως βρίσκονται στην αντιπολίτευση… Θα επανέλθουμε και με άλλες ονομαστικές περιπτώσεις άκρως ευνοϊκής μεταχείρισης ορισμένων, σε επιβεβαίωση, δυστυχώς, της πλήρους ασυδοσίας σε αυτό το υπουργείο… Αν βεβαίως τα πεις εμπιστευτικά στο αφτί του υπουργού Εξωτερικών, Πέτρου Μολυβιάτη, θα σου απαντήσει, πάλι εμπιστευτικά στο αφτί, ότι αυτός είναι… προσωρινός ένοικος (αλλά και σταθερά μόνιμος…) στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας και θα σε διαβεβαιώσει ότι θα βάλει σίγουρα κάποια τάξη ο (η) επόμενος (η) ένοικος του νεοκλασικού… Να θυμίσουμε ότι και ο πρέσβης μας στην αγγλική πρωτεύουσα, Αν. Σκοπελίτης υπηρετεί για… τρίτη φορά στο Λονδίνο, ο αθεόφοβος, για να αντιληφθείτε ότι τελικά μόνο… ανασφαλής δεν αισθάνεσαι σε αυτό το Λονδίνο ως διπλωματικός, στοχεύοντας σταθερά την επαγγελματική σου αναρρίχηση…

– Με νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τον Κάρολο Παπούλια, η εκδήλωση στο Προεδρικό Μέγαρο, άλλη μια φορά, για την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα μας, αλλά με βαρύ τίμημα (ας μην το ξεχνάμε ποτέ…) την τουρκική εισβολή και κατοχή του 40% της Κυπριακής Δημοκρατίας… Επαινετή από όλους η σκέψη του Προέδρου Κ. Παπούλια να προσκαλέσει τους συνεχώς λιγότερους επιζώντες αντιστασιακούς. Ακόμη πιο επαινετή η πρόσκληση και προς τα μέλη του οικογενειών αντιστασιακών που υπέφεραν και αυτοί, που «πλήρωσαν» και αυτοί, για το θάρρος, τον πατριωτισμό και τα δημοκρατικά φρονήματα του πατέρα τους… Περισσότεροι, λοιπόν, αντιστασιακοί αυτή τη φορά και λιγότεροι κοσμικοί… «μαϊντανοί». Ναι, αυτούς που προσκαλούσε μέχρι πρόσφατα το απρόσωπο «Πρωτόκολλο της Προεδρίας», χωρίς περίσκεψη, καμιά φορά χωρίς αιδώ… Με επακόλουθο να απουσιάζουν, ενσυνείδητα, οι αυθεντικοί αντιστασιακοί και να πλεονάζουν οι «μαϊντανοί», συνοδευόμενοι από έξωμες και ηλιοκαμένες συνοδούς με ψηλοτάκουνα παπούτσια…

– Να θυμίσουμε ότι η «Γιορτή της Δημοκρατίας» εγκαινιάσθηκε επί Προέδρου Κων. Καραμανλή ως επετειακή εκδήλωση μνήμης, περισυλλογής και τιμής, πρωτίστως προς επώνυμους κα ανώνυμους αντιστασιακούς. Μόνο που στους δροσερούς κήπους του Προεδρικού κυκλοφορούσαν ευθύς εξαρχής και συνεόρταζαν… δακτυλοδεικτούμενοι χουντικοί διπλωμάτες και μάλιστα ανερυθρίαστα, δίπλα στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τέτοιο θράσος… Πώς, λοιπόν, να μη θλίβονται και εξοργίζονται όλοι οι υπόλοιποι για τον εκφυλισμό και τη βεβήλωση αυτής της εκδήλωσης; Και βεβαίως ξέρει τα ονόματα των χουντικών διπλωματών ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης, αλλά ως συνήθως σιωπά και αποσιωπά…

– Να θυμίσουμε μόνο μία κραυγαλέα περίπτωση. Χουντικός «διπλωμάτης», κουμπάρος του επίορκου συνταγματάρχη Κώστα Παπαδόπουλου, αδελφού του δικτάτορα Γ. Παπαδόπουλου, που μπήκε στο υπουργείο Εξωτερικών από την «πίσω πόρτα», με ειδική νομοθετική (φωτογραφική) ρύθμιση, απευθείας στον βαθμό του γραμματέα πρεσβείας, με προπαιδεία στη Σκανδιναβία επί χούντας ως διευθυντής γραφείου Τύπου (διάβαζε προπαγάνδας…), συμμετείχε στις «Γιορτές της Δημοκρατίας» ως διευθυντής Εθιμοτυπίας του υπουργείου, δίπλα στον τότε Πρόεδρο Κων. Καραμανλή και συνέχαιρε, ο θεομπαίχτης, τους… αντιστασιακούς για την αποκατάσταση της δημοκρατίας… «Έλεος!», είπαν οι σοβαροί και δεν ξαναπάτησαν στο Προεδρικό… Το χουντικό παρελθόν αυτού του «διπλωμάτη» ήξεραν μέχρι και οι… θυρωροί του υπουργείου, ασφαλώς το γνώριζε και ο σημερινός υπουργός Εξωτερικών, αλλά ποτέ η Δεξιά δεν υπονομεύει την άκρα Δεξιά. Ορθότατη λοιπόν, η προσεκτικότερη επιλογή αυθεντικών αντιστασιακών από τον νέο Πρόεδρο Κάρολο Παπούλια, μας θύμισε όμως τους κρυπτοχουντικούς διπλωμάτες στο υπουργείο… Κάποτε θα γραφεί και θα αποκαλυφθεί ο σκοτεινός ρόλος και η υπονομευτική των δημοκρατικών θεσμών δράση αυτών των «φιλελλήνων»…

– Ταξίδι σημαδιακό στη Λιβύη του υφυπουργού Εξωτερικών Γιάννη Βαληνάκη. Ερώτημά μας μοναδικό, τις συσσωρευμένες οφειλές της Λιβύης προς τις ελληνικές τεχνικές εταιρείες και προς έλληνες μικρομεσαίους βιοπαλαιστές πότε τελικά θα μας τις δώσει πίσω ο «αδελφός» Μουαμάρ Καντάφι; Διοτί τα «Μνημόνια Κατανόησης» που υπογράφονται, για πολλοστή φορά, με προθέσεις, υποσχέσεις κ.λπ. πάνε, ως γνωστόν, κατευθείαν για αρχειοθέτηση… Εμείς, εδώ και χρόνια, μείναμε με την πατροπαράδοτη ελληνοαραβική φιλία, ενώ οι Γερμανοί, οι Γάλλοι, οι Πορτογάλοι, ακόμη και οι υποτιθέμενοι μισητοί στους Λίβυους Βρετανοί, πήραν πίσω όχι μόνο τις οφειλές, μερικές τουλάχιστον, αλλά εξασφάλισαν και νέα σημαντικά έργα… Απολύτως τίποτε δεν πετύχαμε εμείς τα τελευταία… δέκα χρόνια, προς δόξαν της οικονομικής διπλωματίας μας των παχέων λόγων και λιγοστών έργων…

– Μια και μιλάμε όμως για τη Λιβύη, όπως όλοι την αποκαλούν ανεπισήμως, ή την Αραβική Τζαμαχιρία, επίσημη ονομασία, όπως επιμένει μονότονα ο συνταγματάρχης «αδελφός» Μ. Καντάφι, κάτι δεν σας θυμίζει αυτό το παιχνίδι; Βεβαίως, το… κρυφτούλι με τη «Μακεδονία» (των Σκοπίων), όπως αποκαλούν πλέον όλοι διεθνώς το κρατίδιο αυτό, ακόμη και ο «φίλος μας» Πρόεδρος Τζ. Μπους, ενώ εμείς επιμένουμε στην «προσωρινή» (;) ιερογλυφική ονομασία FYROM και ποιος, όμως, στο εξωτερικό μάς ακούει και δεν κρυφογελάει… Για να δείτε πόσο ωραία τα κατάφερε η ελληνική διπλωματία «της καρπαζιάς» τα τελευταία χρόνια, επί διαδοχικών όμως ελληνικών κυβερνήσεων, για να είμαστε ακριβοδίκαιοι στον επιμερισμό των πολιτικών ευθυνών… Και τώρα, βεβαίως, τι κάνουμε; Κατά τον φειδωλό υπουργό Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη συνεχίζουμε τις διαπραγματεύσεις, με… νοήματα κωφαλάλων, κατά την ταπεινή μας στήλη, κοροϊδεύουμε εαυτούς και αλλήλους, διότι όσο πεισθεί ο δικός μας υπουργός Εξωτερικών να αλλάξει… ονοματεπώνυμο, άλλο τόσο θα πεισθούν τα Σκόπια να ανασυνθέσουν τη συνταγματική τους ονομασία, αποδεκτή ήδη από τους αμερικανούς «συμμάχους» μας και όχι μόνον… Εκτός και αν ο αλβανικός μειονοτικός πληθυσμιακά παράγοντας στην ΠΓΔΜ γίνει ο «από μηχανής θεός» και μας υποβοηθήσει σε αυτό το θέμα, για δικούς του λόγους, επιμένοντας σε τρίτη ονομασία… σλαβοαλβανικής σύνθεσης, με την οποία θα μπορούσαμε να είμαστε πιο ικανοποιημένοι… Κάτι φαίνεται να κινείται, εμπιστευτικώς και εξωυπηρεσιακώς, προς αυτήν την κατεύθυνση…

– Ενοχλούν πολύπλευρα την ηγεσία του υπουργείου και τους σημερινούς «κατέχοντες» αυτά που καταγγέλλει ο γνωστός άγνωστος διπλωματικός στη νέα χειρόγραφη επιστολή του, η οποία διαβάζεται αυθημερόν και σε όλες τις πρεσβείες χάρη στα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα διαβιβάσεων… Είναι «λιβελογράφημα» όπως αποκαλείται από τους «δυσφορούντες», που τους… περνάει γενεές δεκατέσσερις, ή… καρδιογράφημα, αποκαλυπτικό των εσωτερικών δολοπλοκιών του υπουργείου, με πολλές ωμές αλήθειες, όπως τουλάχιστον σχολιάζουν οι περισσότεροι σε κατ’ ιδίαν χαμηλόφωνες κουβεντούλες… Μας επισημαίνουν ότι ποτέ στο παρελθόν στο υπουργείο Εξωτερικών δεν υπήρχε τέτοια οξύτατη εσωτερική αντιπαράθεση στελεχών του με εμφανείς εκδικητικές διαθέσεις… Και εάν, βεβαίως, δεν φταίει ο υπουργός Π. Μολυβιάτης, μήπως υπόλογοι είναι οι τριγύρω του για όλο αυτό το άγριο παρασκήνιο των «συντροφικών μαχαιρωμάτων», κάτω από το τραπέζι και «κάτω από τη μέση»; Μήπως πρέπει να το «ψάξει» νηφάλια και ο υπουργός χωρίς «επιρροές» και τελικά να απομακρύνει μερικούς ήδη πολύ «εκτεθειμένους»; Οι φωνές διαμαρτυρίας, τόσες πολλές τελευταία, δεν σφραγίζονται με πρόθετη περιθωριοποίηση ορισμένων, αλλά με διάθεση αλλαγής κλίματος, ιδίως με απαλλαγή από εμπαθείς μυστικοσυμβούλους στο περιβάλλον του υπουργικού γραφείου… Δύσκολο, όμως, να συμπαθήσεις αυτούς που σε έχουν «κατευθύνει» από καιρό να αντιπαθείς και μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο… Λέτε για τους έλληνες διπλωμάτες και για τις αναμεταξύ τους σχέσεις να έχει γράψει ο εθνικός μας ποιητής την αποστροφή «…όμορφος κόσμος ηθικός, αγγελικά πλασμένος…»;

– Από το Παρίσι, με ενδιάμεση σήμερα στάση στην Αθήνα, οδεύει προς Γενεύη ο Φρ. Βέρρος, πρέσβης και αυτός από τους υπεράριθμους πλέον στο υπουργείο, εξ ου και οι συνεχείς δαγκωνισμοί μεταξύ τους… Άνθρωπος της σημερινής «κατάστασης πραγμάτων» στο υπουργείο, πού θέλετε να πάει για να μην ξεχάσει και τα γαλλικά του, στο Καμερούν; Είναι από τους ικανούς, θα σου απαντήσει η σημερινή ηγεσία του υπουργείου. Η στερεότυπη και καταγέλαστη απάντηση που δίνουν διαχρονικά οι εκάστοτε υπουργοί Εξωτερικών για να δικαιολογήσουν την προώθηση ή και το βόλεμα των «δικών» τους… Πότε, όμως, στο υπουργείο Εξωτερικών θα αποφασίσουν να στέλνουν τους υποτιθέμενους «πολύ ικανούς» (καλοπερασάκηδες ορισμένοι, για τους καλώς γνωρίζοντες…) σε πρεσβείες δύσκολες, κοντινές ή μακρινές, για να δούμε τις «επιδόσεις» της αποτελεσματικότητάς τους; Αυτό θα αποτελούσε πραγματική «τομή» και καινοτομία στο πολύπαθο υπουργείο… Αλλά για να είμαστε ρεαλιστές, ποιος υπουργός θα αποτολμούσε τέτοια σκέψη για τους «δικούς μας» που μάλιστα βάφτισαν για την περίσταση «έμπειρους και ικανούς»; Υπάρχει μήπως σοβαρός αντίλογος;

– Νεότερα στοιχεία για τις ευνοιοκρατικές προαγωγές πρέσβεων, που ακόμη συζητιούνται και προβληματίζουν… Παραλείφθηκε περιέργως και ο πρέσβης Αριστ. Σάνδης, αδελφός του πρέσβη Αλεξ. Σάνδη, Διευθυντή του διπλωματικού γραφείου του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή. Ο Αρ. Σάνδης υπηρετεί σήμερα ως μόνιμος αντιπρόσωπος στον Οργανισμό Ασφάλειας και Συνεργασίας στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) στη Βιέννη, από όπου μετατίθεται προσεχώς για την πρεσβεία μας στη Νότια Αφρική, στη μόνη πλέον αφρικανική χώρα όπου έχουμε δυναμική ελληνική παροικία, καλά εγκατεστημένη και ευημερούσα. Δηλαδή πριν ο διπλωμάτης αυτός, ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, φθάσει στην Πραιτώρια, θα έχει καταφθάσει η είδηση ότι ο νέος έλληνας πρέσβης κρίθηκε… ανεπαρκής προς προαγωγή και ας είχε προαχθεί στον πρεσβευτικό βαθμό του πληρεξουσίου υπουργού Α΄ κατ’ απόλυτον εκλογή και ας είναι και πρώτος στη σειρά του… Κρίθηκε λοιπόν και αυτός, από τους γνώριμους «υπηρεσιακούς παράγοντες», μη προακτέος και διεγράφη από την απόρρητη λίστα προαγωγών που «μαγείρεψαν» και πάσαραν στον υπουργό Π. Μολυβιάτη για την τυπική ομόφωνη έγκριση από το υπουργικό συμβούλιο. Ανεπαρκής λοιπόν ο επικεφαλής σήμερα διπλωμάτης μας σε σημαντικό διεθνή οργανισμό στη Βιέννη, αλλά τον στέλνουμε να μας εκπροσωπήσει ως νέος πρέσβης σε χώρα με αξιοσημείωτη ελληνική παρουσία και δεσμούς φιλίας από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο… Θα ρωτήσετε ίσως αφελώς, μα, καλά, μυαλό δεν έχουμε, απαξιώνουμε δεκάδες υψηλόβαθμους διπλωμάτες μας στην κεντρική υπηρεσία και στο εξωτερικό, από τους οποίους όμως στη συνέχεια ζητάμε αυξημένη απόδοση;. Μην το ψάχνετε με τη λογική, πρόκειται για το γνωστό υπουργείο Εξω(φρεν)ικών χειρισμών. Άλλωστε πάντα οι διπλωματικοί μεταξύ τους έδιναν πισώπλατα μαχαιρώματα, στο «φιλικό» βεβαίως, αυτήν όμως τη φορά με θεατή τον Π. Μολυβιάτη…

– Ρωτήσαμε σε διπλωματικό «πηγαδάκι» στο Κολωνάκι πρέσβη με καυστικό χιούμορ να μας σχολιάσει και αυτός τις πρόσφατες πρεσβευτικές προαγωγές, μήπως και μας αποκαλύψει με την εμπειρία του, αφού παραμένει διψήφιο αριθμό ετών «κολλημένος» στην Αθήνα, ποιοι «μαγείρεψαν» τις προαγωγές και μας απάντησε με… κωδικές ονομασίες («ένας ερωτύλος, ένας κλέφτης ΦΠΑ και ένας χαμαιλέων…»). Οι χαρακτηρισμοί είναι δικοί μου, είπε, ψάξτε εσείς για τα ονόματα… Και έφυγε υπομειδιώντας για διακοπές. Σας δώσαμε δύσκολο σταυρόλεξο και για την παραλία… Καλό μπάνιο…

Α.Κ.