Ψωροκώσταινα ψιλικατζού…
Α . Με αφορμή τις καλοκαιρινές «διευθετήσεις» από τη μεριά της κυβέρνησης για το Εργασιακό και το Ασφαλιστικό άνοιξε ένας διάλογος από πολλές πλευρές ενώπιον της ελληνικής κοινωνίας. Θα σταθούμε σε μια εκδοχή που προξενεί ενδιαφέρον. Σε αυτήν των κυρίων Ανδριανόπουλου και Μάνου. Προσπερνάμε την πρόταση του κ. Ανδριανόπουλου περί «απολύσεων άνευ πλαφόν», δηλαδή: το νόμιμο δικαίωμα του εργοδότη να απολύει όποιον και όπως θέλει… για να σταθούμε στην αναφορά τους σχετικά με την ανάπτυξη του εγχώριου καπιταλισμού.
Ως πετυχημένο παράδειγμα θεωρούν εκείνο του ελληνικού περίπτερου! Γιατί; Διότι έχει ελεύθερο ωράριο! Και ίσως… διότι έκαστο πραγματοποιεί μια συνεχή επέκταση της πραμάτειας του εκατέρωθεν του κτίσματος ή μάλλον προς όλες τις κατευθύνσεις, εις βάρος των πεζοδρομίων, ήτοι του δημόσιου χώρου (αλλά αυτά μάλλον είναι ψιλά γράμματα). Αρκεί, λοιπόν, το ελεύθερο (δηλαδή εργασία νυχθημερόν) ωράριο για να «ωραιοποιηθεί» το παράδειγμα, να υποδειχθεί ως παράδειγμα προς μίμηση. Θαυμάστε όραμα για τη χώρα, για το παρόν και το μέλλον του τόπου: Ψιλικατζίδικο.
Μια νεοφιλελεύθερη Ψωροκώσταινα ψιλικατζού. Με εργαζόμενους άνευ δικαιωμάτων.
Ψυλλιάζονται μήπως οι δύο εκπρόσωποι του νεοφιλελευθερισμού -εκλεγμένοι ως Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο του νεοΠΑΣΟΚ- ότι μπορεί να υπάρξει κάτι άλλο, μια άλλη προοπτική;
• Πέραν του να ζούμε σε ένα απέραντο -χωρίς ωράρια- ψιλικατζίδικο;
• Πέραν του να ζούμε σε μια απέραντα και ατέλειωτα χτισμένη με μπετόν χώρα, με αυθαίρετα παντού, ως τις ψηλές ραχούλες;
• Πέραν της «υποχρέωσής» μας να είμαστε σταθερά με τη μοναδική υπερδύναμη και τις άλλες δυτικές «σύμμαχες» χώρες, να αγοράζουμε τα προϊόντα τους και τα όπλα τους, τη στιγμή που δεν συμβιβάζονται πάντα τα συμφέροντά μας;
Να τολμούσα να αναρωτηθώ ότι ίσως κάποτε θα ‘χαν ακούσει για
– δικαίωμα στην εργασία,
– δικαίωμα στην τεμπελιά,
– δικαίωμα στο όνειρο,
ή θα θεωρηθώ αιθεροβάμων;
Β . Όσον αφορά τα υπόλοιπα:
– Για τις δηλώσεις Άνγκελα Μέρκελ και Νικολά Σαρκοζί, όσον αφορά την ευρωπαϊκή προοπτική (sic!) της Τουρκίας, αναφερθήκαμε σε τούτη δω τη στήλη την περασμένη εβδομάδα. Η κοινή τους συνάντηση και η δήλωσή τους για το θέμα στις 21/7 επιβεβαιώνει τα γραφέντα.
– Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, η απόλυτη πλειοψηφία των ευρωπαίων πολιτών τάσσεται κατά της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ. Αυτό το ποσοστό στην Ελλάδα είναι 70%. Ενδιαφέρεται κανείς από το πολιτικό επαγγελματικό προσωπικό της χώρας ή το θέμα τούς αφήνει παγερά αδιάφορους; Η συνοδοιπορία με τις ΗΠΑ θα οδηγήσει για άλλη μια φορά σε πορεία (δηλαδή στήριξη από την Ελλάδα της «ευρωπαϊκής προοπτικής» της Τουρκίας) ΕΞΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΑ στα συμφέροντα της χώρας και του Ελληνισμού;
Ποιος εντέλει κρατάει την Ελλάδα δεσμευμένη, αποικία, Ψωροκώσταινα;
Ποιοι θα στηρίξουν την αυτονομία, την εθνική ανεξαρτησία της χώρας;
E-mail: [email protected]