«ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΘΕΩΡΕΙΟ»

Μεγαλύτερη δημοσιότητα από αυτήν που πέτυχε το τελευταίο διάστημα μόνο την περίοδο που ήταν «τσάρος» της οικονομίας στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και έπαιρνε τον Αύγουστο του 1992 τα περίφημα «μέτρα-σοκ» είχε απολαύσει.

Και όλα αυτά χάρις στην επιλογή του Γιώργου Παπανδρέου να τον εντάξει πριν από ενάμιση χρόνο στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, αλλά και στην απόλυτη σύγχυση στην οποία βρίσκεται το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η ηγεσία του οποίου αλλά και τα στελέχη του αδυνατούν να αρθρώσουν τον δικό τους σαφή πολιτικό λόγο.

Έτσι, άλλοτε συνταυτίζονται με τον κ. Μάνο (όπως στο ασφαλιστικό των τραπεζών, που υιοθέτησαν τη δική του τροπολογία, όπως και αυτή του Μιλτιάδη Έβερτ, και δεν εδέησαν να κάνουν μια δική τους), και άλλοτε προσπαθούν ματαίως να αποστασιοποιηθούν από τις αντιφατικές προτάσεις του πρώην υπουργού για το ωράριο των καταστημάτων. Με αυτά και με αυτά, ολόκληρο κόμμα συνταράχθηκε σχεδόν συθέμελα τις προηγούμενες ημέρες και έγινε παιχνίδι στα χέρια του κ. Μάνου, ο οποίος άλλαξε τρεις φορές θέση για το θέμα του ωραρίου, χωρίς κανείς από το ΠΑΣΟΚ να βρει το θάρρος να βγει να πει ανοιχτά ότι ο εκλεγείς με το ψηφοδέλτιό τους βουλευτής «τους κορόιδευε κανονικά και με τον νόμο», όπως έλεγαν αρκετοί στους διαδρόμους της Βουλής.

Οι «τούμπες» του «Φιλελεύθερου Ταύρου»

Και για να μη θεωρηθεί ότι γράφουμε υπερβολές για τη στάση του πάλαι ποτέ αρχηγού των «Φιλελεύθερων Ταύρων», αρκεί να παραθέσουμε τα γεγονότα.

Χωρίς καν να είναι μέλος του τμήματος της Βουλής που λειτουργεί αυτές τις ημέρες, ο κ. Μάνος έσπευσε να καταθέσει πρώτος πρώτος τροπολογία, με την οποία υπερακόντιζε την κυβέρνηση, ζητώντας πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου για όλα τα καταστήματα, προβάλλοντας με έμφαση το παράδειγμα των περιπτέρων.

Την περασμένη Τρίτη πήγε στη Βουλή και παίρνοντας τον λόγο άλλαξε ελαφρώς το τροπάρι, ζητώντας να μείνει ως είχε η κυβερνητική πρόταση για τη διεύρυνση του ωραρίου στα μεγάλα καταστήματα και προτείνοντας να ισχύσει η απελευθέρωση για όλα τα μικρά, που υποτίθεται ότι έτσι, λειτουργώντας δηλαδή όταν θα έκλειναν οι μεγάλοι, θα μπορούσαν να κρατήσουν την πελατεία τους. Την άλλη μέρα, ξαναπαίρνοντας τον λόγο (με τη συνηγορία της κυβέρνησης, η οποία βλέποντας την αμηχανία στο ΠΑΣΟΚ αντελήφθη ότι οι κινήσεις Μάνου ήταν γι’ αυτήν «μάννα εξ ουρανού), ξαναγύρισε στην προηγούμενη θέση του, όταν είπε απευθυνόμενος στον υπουργό Ανάπτυξης Δ. Σιούφα (ο οποίος δεν «τσίμπησε») τα εξής άκρως χαρακτηριστικά:

«Να μεταφέρετε στον κύριο πρωθυπουργό ότι η Ελλάδα δεν θα γίνει Ιρλανδία εάν σε όσες ευκαιρίες έχει κάνει ακριβώς το αντίθετο από αυτό που κάνει η Ιρλανδία. Η Ιρλανδία έχει ελεύθερο ωράριο, επτά ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο. Κάντε τα ίδια με την Ιρλανδία για να ελπίζουμε και εμείς να γίνουμε Ιρλανδία». Τι πρότεινε, λοιπόν, ο κ. Μάνος, που κυνικά αναγνώριζε ότι θα κλείσουν πολλοί μικρομεσαίοι λόγω της διεύρυνσης; Διαλέγει ο καθένας και παίρνει ό,τι θέλει.

Η Άννα στον ρόλο της αλεπούς του Αισώπου

Μεγάλη ευθύνη, πάντως, αποδίδουν αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ για την εξέλιξη που είχε το ζήτημα του Μάνου και στις πρωτοβουλίες της Άννας Διαμαντοπούλου, η οποία πήγε στη Βουλή και ανέλαβε σχεδόν με το «έτσι θέλω» χρέη κοινοβουλευτικής εκπροσώπου, βγάζοντας τελείως έξω από τη συζήτηση την αρμόδια συντονίστρια Ροδούλα Ζήση, η οποία το φυσάει και δεν κρυώνει, καθώς υποχρεώθηκε να μιλήσει στη μία μετά τα μεσάνυχτα της Τρίτης, παρ’ όλο που ετοιμαζόταν εδώ και καιρό γι’ αυτό το νομοσχέδιο.

Εκμεταλλευόμενη και την απουσία του αρχηγού της, που ήταν σε «longplay» διακοπές και εμφανίστηκε μόλις την Πέμπτη στη Βουλή, όταν είχε ψηφιστεί το άρθρο για το ωράριο, η πρώην Επίτροπος πήρε όλο το παιχνίδι πάνω της. Θέλοντας, μάλιστα, να ενισχύσει τις ηγετικές της φιλοδοξίες -που της άρεσε πολύ όταν της το επεσήμαναν, εσκεμμένα, από την κυβέρνηση για να δημιουργήσουν πρόβλημα μέσα στο ΠΑΣΟΚ, όπως κι έγινε-, αναγορεύτηκε προνομιακή συνομιλήτρια του κ. Μάνου. Και έτσι εξασφάλισε σχεδόν άκοπα τη δημοσιότητα που ήταν βέβαιο ότι θα της έδινε η δήθεν ιδεολογική αντιπαράθεση με τον (νεοφιλελεύθερο) ανεξάρτητο βουλευτή.

Γι’ αυτό και ήταν εκείνη που ξεκίνησε πρώτη τη (δήθεν) επίθεση εναντίον του με τις αναφορές στους παραμυθάδες, στα παραμύθια του Άντερσεν και στους μύθους του Αισώπου. Παλιός βουλευτής, που ξέρει πώς παίζεται αυτό το παιχνίδι, σχολιάζοντας τον μύθο τον οποίο επικαλέστηκε η κ. Διαμαντοπούλου με τον κόρακα, που του πήρε η αλεπού το τυρί όταν τον έπεισε ότι ήταν καλλίφωνος και ήθελε να ακούσει το «κρα» του, έλεγε ότι της «ταιριάζει γάντι». «Η Άννα», εξηγούσε, «συμπεριφέρθηκε ως πονηρή αλεπού και πήρε το τυρί της δημοσιότητας απ’ όλο το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πείστηκε ότι… κράζοντας τον Μάνο για το ωράριο απέκτησε πολιτική καλλιφωνία». Σαν να μην είχε καθόλου άδικο… 65.000 ευρώ ο μισθός του προέδρου των εθελοντών…

Την πρώτη του νομοθετική πρωτοβουλία με την ιδιότητα του υπουργού Πολιτισμού ανέλαβε ο Κώστας Καραμανλής. Κατέθεσε αυτήν την εβδομάδα νομοσχέδιο με το οποίο ιδρύεται οργανισμός για τον εθελοντισμό με την επωνυμία «Έργο Πολιτών».

Αποστολή του νέου οργανισμού «είναι η προβολή, η εμπέδωση και η αξιοποίηση του εθελοντικού ιδεώδους», όπως αναφέρεται στο νομοσχέδιο. Και ως εδώ όλα καλά. Ποιος, άλλωστε, θα μπορούσε να διαφωνήσει με έναν οργανισμό του οποίου στόχοι είναι «η ουσιαστική ανάπτυξη του εθελοντικού κινήματος, η κινητοποίηση και ο συντονισμός του εθελοντικού δυναμικού της χώρας και η καταγραφή και οργάνωση των εθελοντικών δυνάμεων»;

Και βεβαίως ένας τέτοιος οργανισμός θα έχει διοικητικό συμβούλιο, με πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο, αλλά και στελέχη (προβλέπονται 30 υπάλληλοι διαφόρων κατηγοριών).

Πηγαίνοντας, όμως, κανείς στην έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που συνοδεύει το νομοσχέδιο, τρίβει τα μάτια του. Η ίδρυση αυτού του οργανισμού για τον εθελοντισμό θα στοιχίσει, με τις πιο συντηρητικές προβλέψεις που συνήθως κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις οι γραφειοκράτες του υπουργείου Οικονομίας, 900 ολοστρόγγυλες χιλιάδες ευρώ. Μόνο για την καταβολή αποζημίωσης στον πρόεδρο του ΔΣ η ετήσια δαπάνη προβλέπεται στα 65.000 ευρώ.

Οι «προνομιούχοι» της «γαλάζιας» παράταξης

Τελειώνει αυτήν την Πέμπτη το πρώτο θερινό τμήμα της Βουλής και αρκετοί βουλευτές που συμμετείχαν στη σύνθεσή του από την προηγούμενη εβδομάδα ήδη, εν μέσω πολύωρων συνεδριάσεων που γίνονταν ταυτόχρονα στις Επιτροπές και στο Τμήμα, οργάνωναν τις διακοπές τους.

Για μια μεγάλη μερίδα των «γαλάζιων» βουλευτών, πάντως, οι διακοπές θα αργήσουν μία εβδομάδα, αν και αυτό δεν τους κάνει να νιώθουν δυστυχείς. Το αντίθετο, διότι έχουν το «προνόμιο» να συμμετάσχουν και στο επόμενο (δεύτερο) τμήμα, το οποίο θα συνεδριάσει έως τις 5 Αυγούστου, θα διακόψει για δύο εβδομάδες και θα ξεκινήσει και πάλι συνεδριάσεις στις 23 Αυγούστου.

Οι συμμετέχοντες σε δύο τμήματα από την κυβερνητική παράταξη (που ουσιαστικά καλύπτουν τις θέσεις των υπουργών και των υφυπουργών, οι οποίοι δεν μετέχουν στα θερινά) θεωρούνται «προνομιούχοι», αφού, ως γνωστόν, οι συνεδριάσεις των τμημάτων είναι αμειβόμενες και τους αποφέρουν ένα πρόσθετο εισόδημα (μαζί με τις Επιτροπές) που ξεπερνά τις 5.000 ευρώ.

Ποιοι μετέχουν σε δύο τμήματα

Οι «προνομιούχοι» της «γαλάζιας» παράταξης που συμμετέχουν στο πρώτο και στο δεύτερο τμήμα είναι οι Αν. Αγγελής, Κων. Αγοραστός, Γ. Δεικτάκης, Ν. Δένδιας, Λ. Ζαγορίτης, Χρ. Ζώης, Σ. Καλαντζάκου, Γ. Καλαντζής, Στ. Καλαφάτης, Γ. Καρασμάνης, Κ. Κιλτίδης, Μαρία Κόλλια, Γ. Κουράκος, Θ. Λεονταρίδης, Β. Μαγγίνας, Α. Μπέζας, Έ. Παπαδημητρίου, Β. Πολύδωρας (ο οποίος, όπως και τα περισσότερα μέλη του προεδρείου της Βουλής, είναι και στα τρία τμήματα!), Ευ. Πολύζος, Ι. Τζαμτζής, Φ. Τσαλίδης, Π. Φουντουκίδου και Μ. Χαλκίδης.

Στην ίδια κατηγορία των «προνομιούχων» είναι κάποιοι από τους συμμετέχοντες στο πρώτο τμήμα οι οποίοι θα επανέλθουν στη Βουλή στις 8 Σεπτεμβρίου, οπότε αρχίζει το τρίτο τμήμα. Είναι οι Θ. Δαβάκης, Α. Καραγκούνης, Κ. Καραμπίνας, Γ. Κοντογιάννης, Β. Μεϊμαράκης, Ν. Νικολόπουλος, Κ. Παπακώστα, Τ. Σπηλιόπουλος, Ά. Σπηλιωτόπουλος και Κ. Τσιπλάκης. Επίσης, διπλή συμμετοχή (στο δεύτερο και στο τρίτο τμήμα) έχουν εξασφαλίσει οι Σ. Βούλτεψη, Ν. Γεωργιάδης, Ζ. Μακρή, Γ. Μανώλης, Κ. Τασούλας και Ε. Χαϊτίδης.

Οι «τιμωρημένοι» μόνο στο δεύτερο

Στον αντίποδα, όμως, υπάρχουν αρκετοί που διαμαρτύρονται (νέοι στην πλειονότητά τους) επειδή είναι μόνο σε ένα τμήμα. Και δίκιο έχουν οι λίγοι που μετέχουν μόνο στο δεύτερο τμήμα, το οποίο εκτός του ότι είναι «σπαστό» θα κάνει και λίγες συνεδριάσεις. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του νεαρού βουλευτή Λάρισας Μάξιμου Χαρακόπουλου, ο οποίος δεν έκρυψε τη δυσφορία του γι’ αυτό, καθώς θεωρεί ότι αποτελεί «τιμωρία» για τις αιρετικές θέσεις που είχε πάρει στο παρελθόν σε διάφορα θέματα, όπως το αγροτικό και το εκκλησιαστικό.

Ο γραμματέας της «γαλάζιας» κοινοβουλευτικής ομάδας Απ. Σταύρου, για να αποφύγει τα σχόλια, μπήκε ο ίδιος μόνο στο δεύτερο. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι έφυγε για διακοπές. Είναι κάθε μέρα στη Βουλή και όταν υπάρχουν κενά από απόντες βουλευτές μπαίνει «αναπληρωματικός». Και έτσι συνδυάζει το τερπνόν (που είναι η αμοιβή) μετά του ωφελίμου (που είναι φυσικά ο συντονισμός των βουλευτών).