Επικαιρότητα

Οι οπαδοί του Σαντάμ φέρονται να έχουν ιδρύσει μία οργάνωση με την επωνυμία «Τζιχάντ-Τουχίντ». Τον περασμένο μήνα οι δυνάμεις ασφαλείας της Συρίας είχαν πραγματοποιήσει έφοδο σε κρησφύγετο της συγκεκριμένης οργάνωσης στη Δαμασκό και υποστηρίζουν ότι εκεί βρέθηκαν στοιχεία που αποδεικνύουν ότι η εξτρεμιστική αυτή οργάνωση προσπαθεί να συγκροτήσει πυρήνες ενόπλων για την πραγματοποίηση επιθέσεων εναντίον των καθεστώτων της Συρίας και της Ιορδανίας, καθώς και εναντίον των χριστιανών Μαρωνιτών του Λιβάνου. Αυτά μας πληροφορεί το Ρόιτερ και ασφαλώς οι πληροφορίες αυτές πρέπει να είναι βάσιμες. Εάν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε μια ένοπλη εξέγερση ενάντια σε ισλαμικά καθεστώτα με μετριοπαθή συμπεριφορά, τα οποία καταδικάζουν τις εξτρεμιστικές ενέργειες. Ο Λίβανος, η Ιορδανία και η Συρία έχουν μετριοπαθή καθεστώτα που δεν συμφωνούν με τρομοκρατικές ενέργειες και φυσικά δεν στηρίζουν τις εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις. Η πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής δύσκολα θα ηρεμήσει, καθώς εκεί αναπτύσσεται μια δυναμική απεξάρτησης της περιοχής αυτής από ξένες παρεμβάσεις και επιρροές. Πάντως, τα κράτη που επιθυμούν να επέλθει ειρήνευση στην περιοχή της Μ. Ανατολής, με την τόσο σημαντική γεωπολιτική και γεωοικονομική θέση, πρέπει να βρουν και να εξουδετερώσουν τα γενεσιουργά αίτια της τρομοκρατικής δραστηριότητας των ισλαμιστών. Η τρομοκρατία που έχει ιδεολογικό υπόβαθρο δεν καταπολεμάται με τη βία, τις διώξεις και τους πολέμους.

2 Εξελίξεις καθόλου ευχάριστες για την Ουάσινγκτον σημειώνονται στην περιοχή της Κασπίας, με τις ανακατατάξεις που παρατηρούνται στις χώρες τής τέως Σοβιετικής Ένωσης. Γεωπολιτικά βρίσκονται εγγύτατα στις δύο ισχυρότατες δυνάμεις της Ασίας, τη Ρωσία και την Κίνα, και γεωοικονομικά διαθέτουν τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έτσι ξεκίνησε η αμερικανική εκστρατεία για την καθυπόταξη των χωρών αυτών με τη μέθοδο της «βελούδινης επανάστασης» (Γεωργία, Ουκρανία, Κιργιζιστάν). Όμως φαίνεται ότι ξύπνησε η διπλωματία της Ρωσίας και της Κίνας και σε συνεργασία μεταξύ τους αποφάσισαν να πάρουν στα χέρια τους τον έλεγχο των χωρών της Κασπίας. Έτσι η Ρωσία και η Κίνα δημιούργησαν το Σύμφωνο της Σαγκάης, στο οποίο μετέχουν εκτός από τις δύο αυτές ισχυρές χώρες και όλα τα «-σταν» της περιοχής (Καζακστάν, Ουζμπεκιστάν, Κιργιζιστάν, Τατζικιστάν). Δεν μετέχει φυσικά το υπό αμερικανική κατοχή Αφγανιστάν. Στις 5 Ιουλίου είχαν συνάντηση οι ηγέτες των χωρών του Συμφώνου στην πρωτεύουσα του Καζακστάν, την Αστάνα, όπου αποφασίστηκε να ασκηθεί πίεση στην Ουάσινγκτον ώστε να αποσύρει τις στρατιωτικές της δυνάμεις και τις βάσεις της από τις χώρες αυτές. Βέβαια από την απόφαση αυτή πλήττονται τα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ, αλλά έχουν υπό την κυριαρχία τους το Αφγανιστάν, στο οποίο έχουν εγκαταστήσει αξιόλογες στρατιωτικές βάσεις. Oι ΗΠΑ, παρά τους αρχικούς πανηγυρισμούς για τις στρατιωτικές και πολιτικές επιτυχίες τους, άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν θα ανεχθούν πλέον τη στρατιωτική παρουσία των Αμερικανών μέσα στα πόδια τους.

Και ασφαλώς διαθέτουν τη δύναμη για να το πετύχουν.