ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩ(ΦΡΕΝ)ΙΚΩΝ

Το μόνο που δεν πέτυχαν αυτές οι προαγωγές, όπως φάνηκε από τη γενική κατακραυγή εντός και εκτός υπουργείου, είναι να εμπεδώσουν ένα κλίμα αυθεντικής «αξιοκρατίας», να αυξήσουν την όποια παραγωγικότητα στο υπουργείο και να ενισχύσουν τη σύμπνοια και τη συλλογική εργασία στους κόλπους της πολύπαθης διπλωματικής μας υπηρεσίας. Συνέβη ακριβώς το αντίθετο (!) και οι πολλαπλές αρνητικές επιπτώσεις άρχισαν να φαίνονται ήδη από πολύ νωρίς…

– Επιστολή-κόλαφο απέστειλε στον υπουργό Εξωτερικών Π. Μολυβιάτη, με κοινοποίηση στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, ο πρέσβης μας στη Μαδρίτη Αρ. Αγαθοκλής, πρώην μόνιμος αντιπρόσωπος στην Ευρωπαϊκή Ένωση στις Βρυξέλλες. Διαμαρτύρεται για την προαγωγή νεοτέρων του πρέσβεων και για την παράλειψή του στις προαγωγές. Εκφράζει λύπη και απογοήτευση για την εξέλιξη αυτή, ζητεί να επιστρέψει στην Αθήνα «σε δευτερεύουσα θέση», αφού η όλη απόδοσή του δεν κρίθηκε ικανοποιητική για να προαχθεί και ας αναλάβει άλλος πρέσβης στην Ισπανία, «της απολύτου εμπιστοσύνης της κυβέρνησης»… Απάντηση λιτή, σεμνή και ταπεινή στις άθλιες μεθοδεύσεις του στενού περιβάλλοντος του υπουργού Εξωτερικών που «μαγείρεψε» εν κρυπτώ τις προαγωγές… Απάντηση-αντίδραση στη φαιδρότητα των αξιοκρατικών προαγωγών, με τις οποίες γελάει πλέον όλο το υπουργείο…

– Τον παρέσυραν τον «παππού», όπως αποκαλείται χαϊδευτικά ο υπουργός Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης από τους περισσότερους διπλωματικούς… Τον παρέσυραν σε επιλεκτικές προαγωγές πρέσβεων χωρίς όμως να γνωρίζει (;) το παρασκήνιο των διαπροσωπικών σχέσεων, των συμπαθειών και των συμπλεγματικών αντιδράσεων που έχουν ορισμένοι μυστικοσύμβουλοί του, υψηλόβαθμοι διπλωματικοί, με τους λοιπούς ανταγωνιστές τους μεγαλοδιπλωμάτες… Έτσι, οι σημερινοί κατέχοντες τα «κέντρα εξουσίας» στο νεοκλασικό της Βασιλίσσης Σοφίας τράβηξαν το χαλί -διά χειρός Μολυβιάτη- στους επίφοβους ανταγωνιστές τους… Γεγονός είναι ότι από τους ατυχέστατους αυτούς χειρισμούς, σε πολιτικό επίπεδο, ξέσπασε εκ του μη όντος ένας οξύτατος εσωτερικός διπλωματικός πόλεμος «νεύρων και λάσπης» που συνεχώς θα φουντώνει, όπως δείχνουν οι εξελίξεις… Η στήλη απλώς καταγράφει τα διάφορα «επεισόδια» της διαπάλης και της διαπλοκής…

-Ερώτημα της στήλης: Γιατί εξακολουθεί και υπάρχει στη διπλωματική μας υπηρεσία η υποτιθέμενη ιεραρχική διάκριση μεταξύ τριών πρεσβευτικών βαθμών (πληρεξούσιος υπουργός Β΄ τάξεως, Α΄ τάξεως και πρέσβης – ambassadeur); Έτσι κι αλλιώς η ιεραρχική αυτή δομή, που ισχύει σε άλλες σοβαρές χώρες, εδώ έχει καταργηθεί προ πολλού στην πράξη, μάλλον έχει καταεξευτελιστεί, τύποις και ουσία… Το κακό, βεβαίως, άρχισε επί εποχής «εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ», όπου έβλεπες περιπτώσεις πρέσβεων που κατείχαν τον ανώτατο πρεσβευτικό βαθμό να τοποθετούνται σε δευτερεύουσες πρεσβείες, σε περιθωριακά πόστα, παρά την εμπειρία και τον βαθμό τους, ενώ νεοπροαγόμενοι πρέσβεις λόγω διαπροσωπικών σχέσεων και διαπλοκής κατάφερναν να πλασάρονται σε μεγάλες πρεσβείες και μόνιμες αντιπροσωπείες, προκαλώντας την μήνιν των υπολοίπων… Δεν προσφέρει λοιπόν τίποτε ουσιαστικό αυτή η πρεσβευτική… τριχοτόμηση με τις τρεις κατηγορίες πρεσβευτικού βαθμού. Αντιθέτως, η διατήρησή της και ιδίως ο αδιαφανής τρόπος των προαγωγών υποχρεώνουν όλους τους πρέσβεις να ασχολούνται και να αγχώνονται με την… επετηρίδα, μην τους προσπεράσει κάποιος νεότερος διπλωματικός, για λόγους βεβαίως γοήτρου, αλλά και κύρους… Άντε μετά από αυτά τα προσωπικά άγχη να μείνει καιρός και όρεξη για να ασχοληθούν και με τα εθνικά μας θέματα…

– Να συνεχίσουμε, από την περασμένη εβδομάδα, με μερικά ακόμη ηχηρά ονόματα πρέσβεων που δεν ανταμείφθηκαν με προαγωγή στον ανώτατο πρεσβευτικό βαθμό για τη μέχρι σήμερα απόδοσή τους. Δημ. Κοντουμάς, πρέσβης σήμερα στη Βουδαπέστη, προηγουμένως υπηρετούσε ως γενικός διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και με μακρόχρονη παραμονή στις Βρυξέλλες. Δεν του αναγνώρισαν τελικά τη συνεισφορά του, αφού βεβαίως τον «έστυψαν» υπηρεσιακά στην Αθήνα… Άδικο θα έχει, εφόσον βρίσκεται στη Βουδαπέστη, να παραμείνει πλέον ως… ακίνητος Βούδας και να εργάζονται αντ’ αυτού αυτοί που τον παρέλειψαν στις προαγωγές;

– Άλλη περίπτωση «συντροφικού μαχαιρώματος», αυτή και αν βγάζει μάτι… Αλέξανδρος Μηλιαρέσης, μέχρι πρόσφατα γενικός διευθυντής Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων στο υπουργείο. Δύο υπουργοί Εξωτερικών, ο Κ. Παπούλιας και ο Θ. Πάγκαλος, τον προήγαγαν διαδοχικά στους πρεσβευτικούς βαθμούς κατ’ απόλυτον εκλογή. Στην Κίνα ήθελε να πάει ο Μηλιαρέσης, σηκωτό τον έφερε στην Αθήνα ο Πάγκαλος, αφού τον προήγαγε πρώτο στη σειρά με όσους ελάχιστους προήχθησαν τότε, για να του αναθέσει ένα νέο σημαντικότατο πεδίο δράσης, που θα αναλάμβανε εφεξής το υπουργείο Εξωτερικών, την οικονομική διπλωματία… Έφυγε νωρίς ο Πάγκαλος (υπόθεση Οτσαλάν), ανέλαβε νέος υπουργός Εξωτερικών ο Γ. Παπανδρέου, και του ανέθεσε, επιπροσθέτως, την προώθηση των οικονομικών σχέσεων με την Τουρκία. Με ένα διαρκές πηγαινέλα στην Άγκυρα ολοκληρώθηκε σειρά διμερών συμφωνιών και ο Γ. Παπανδρέου με γραπτή ευαρέσκεια αναγνώρισε την ουσιαστική συνεισφορά του Α. Μηλιαρέση στον ελληνοτουρκικό διάλογο. Ακόμη ο υφυπουργός Εξωτερικών Α. Λοβέρδος, αυτός… βαρέθηκε, όπως μου είπε, να γράφει εύφημες μνείες στον Α. Μηλιαρέση, αφού ήταν ήδη γενικός διευθυντής και στενός του συνεργάτης. Η προαγωγή λοιπόν και για τον διπλωμάτη αυτόν, στον ανώτατο πρεσβευτικό βαθμό, θα αποτελούσε απλώς ηθική δικαίωση μιας μακράς σταδιοδρομίας και παραδειγματισμό για τους νεότερους… Η αναγνώριση αυτή δεν ήρθε, ντροπή και εδώ…

– Η στήλη είχε καταγράψει, προ έτους περίπου, ένα ασυνήθιστο γεγονός. Ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Δρ. Φουντουκάκος, είχε διοργανώσει ειδική αποχαιρετιστήρια εκδήλωση για τον πρέσβη Α. Μηλιαρέση που πήγαινε στο Μεξικό, εκτιμώντας την όλη συνεισφορά του στον τομέα της οικονομικής διπλωματίας. Παρόντες μεγαλοεπιχειρηματίες, εκπρόσωποι και πρόεδροι εξαγωγικών φορέων, δημοσιογράφοι, ένας κόσμος που τον γνώρισε εν ώρα υπηρεσίας… Όταν, λοιπόν, υπάρχει και αυτή η «έξωθεν καλή μαρτυρία» για το θετικό έργο αρκετών διπλωματών, που τιμούν το υπουργείο, γιατί σε υπηρεσιακό επίπεδο να υπάρχει αυτή η μεθοδευμένη περιθωριοποίησή τους, η κατάφωρη αδικία; Ούτε και εδώ, βεβαίως, περιμένουμε κάποια πειστική απάντηση…

– Ας γράψουμε και κάτι θετικό, ευχάριστο και δίκαιο. Προήχθη και ο πρέσβης Ι. Μπεβεράτος στον ανώτατο πρεσβευτικό βαθμό, τηρήθηκε για μια φορά και ορθά η διπλωματική επετηρίδα… Τον παρέλειψαν όμως επανειλημμένα για να προαχθούν διάφοροι νεότεροί του «επιτήδειοι» και ιδιαίτερα… βιαστικοί πρέσβεις. Ανέμενε με ιώβειο υπομονή και ήρθε η δικαίωση για τον κεφαλονίτη διπλωμάτη μερικούς μήνες πριν από τη συνταξιοδότησή του…

-Σταυρόλεξο για πολύ λίγους, αλλά θα πρέπει να έχει κανείς και… μαφιόζικες καταβολές για να καταλάβει πώς γίνονται δυστυχώς και επί ΝΔ οι «αξιοκρατικές» προαγωγές πρέσβεων στο υπουργείο Εξωτερικών… Στη σικελική μαφία το ποιος τελικά αποφασίζει την εξόντωση, φυσική ή επαγγελματική, του αντιπάλου παραμένει για τους περισσότερους «μυστήριο», στο υπουργείο Εξωτερικών παραμένει «άκρως απόρρητο»… Πάντα, όμως, από κάτι «διαρροές» και ακριτομυθίες αποκαλύπτονται οι γνωστοί άγνωστοι μηχανορράφοι και τελικά ποια ομάδα έχει σήμερα «το πάνω χέρι» στη διπλωματική αλληλοεξόντωση, η οποία σταματάει μόνο με τη… συνταξιοδότηση των μονομάχων και όχι πάντοτε…

– Πρωτοσέλιδο έγινε στην εφημερίδα μας, την περασμένη εβδομάδα, η καρατόμηση ικανότατων πρέσβεων και ιδίως η όλη μεθόδευση των προγραφών. Λόγω της επικαιρότητας του θέματος και των πολλών στοιχείων που μας περιήλθαν, χρειαστήκαμε πρόσθετο χώρο και μετακομίσαμε, κατ’ εξαίρεση, από τη γνώριμή σας γωνιά της δεύτερης σελίδας στη σελίδα 14. Μερικοί μάλιστα μας τηλεφώνησαν με απογοήτευση, πιστεύοντας ότι η στήλη καταργήθηκε… Πώς να καταργηθεί η στήλη με την πιο έγκυρη ενημέρωση για τα εξω(φρε)νικά που συνεχίζουν να γίνονται σε αυτό το υπουργείο… Εμείς λέμε να βάλουν ακόμη και… κόκκινο φωτάκι τη νύχτα στο νεοκλασικό της Βασ. Σοφίας, απαραίτητο ιδίως μετά τις «προσημειωμένες» προαγωγές πρέσβεων, για να γνωρίζουν οι πάντες τι ακριβώς γίνεται εκεί μέσα… Την πρότασή μας αυτή μερικοί στο υπουργείο φαίνεται ότι τη «σκέφτονται» πολύ σοβαρά…

– Από τα διπλωματικά «πηγαδάκια» στον πεζόδρομο της οδού Βαλαωρίτου ακούμε και μεταφέρουμε: Πώς τον ανέχθηκε και τον κράτησε ο Μολυβιάτης τόσο καιρό αυτόν τον Γ. Γεννηματά στη θέση του γενικού γραμματέα, ενώ είχε λιγότερη εμπειρία από όλους τους προηγούμενους και υπάρχουν αρκετοί που θα μπορούσαν να είναι πιο αποτελεσματικοί; Και το «καρφί» της παρέας απάντησε με γνωστό τίτλο ελληνικής ταινίας: «Αμάρτησα για την κόρη μου» και ο νοών νοείτω…

– Στις προαγωγές πρέσβεων άλλα ονόματα θα είχαν προταθεί, εάν υπουργός Εξωτερικών ήταν η Ντόρα Μπακογιάννη, άλλα ονόματα εάν ήταν η Μαριέττα Γιαννάκου, που γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις, άλλα εάν ήταν ο γνώριμος στη Βασ. Σοφίας Αντ. Σαμαράς και, τέλος, άλλα ονόματα θα πρότεινε ο Μαν. Κεφαλογιάννης… Πάντως, ο μόνος σήμερα υπουργός που έχει πλήρη «εσωτερική ενημέρωση» για το άθλιο παρασκήνιο στο υπουργείο Εξωτερικών είναι ο Δημ. Αβραμόπουλος ως πρώην συνάδελφός τους… Εγκύρως με διαβεβαιώνουν ότι θα είχε προτείνει τρία – τέσσερα νέα ονόματα ικανών πρέσβεων, παραλείποντας ορισμένους… υπερβιαστικούς που περιείχε η επίμαχη «λίστα Μολυβιάτη»… Αυτά για να μαθαίνετε πώς γίνονται οι «αξιοκρατικές» προαγωγές στο υπουργείο Εξωτερικών…

– Φεύγει, βεβαίως, ο υπουργός Εξωτερικών Π. Μολυβιάτης, αλλά πότε; Το εκκρεμές θέμα του ανασχηματισμού είναι «καυτό» για πολλούς στο υπουργείο, γιατί μερικούς διπλωματικούς μπορεί να τους ανεβάσει στα ύψη από τη «θέση ναφθαλίνης», στην οποία τους έχει περιορίσει η ομάδα που κατέχει σήμερα τα κέντρα εξουσίας στο υπουργείο…

– Να φύγουμε από τη φαρσοκωμωδία των πρεσβευτικών προαγωγών για να σχολιάσουμε και από αυτή τη στήλη τη διεθνή επικαιρότητα, το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο… Το περίμενε ο βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, όπως είπε, το τρομοκρατικό χτύπημα. Το προκάλεσε, λέμε εμείς, το επεζήτησε μάλιστα με υπεροπτικές δηλώσεις του… Όταν βγαίνει στην τηλεόραση και δηλώνει για την εισβολή και κατοχή του Ιράκ (κάτι θυμίζει από την Κύπρο…) ότι τελικά… κάναμε λάθος, δεν είχε ο Σαντάμ πυρηνικά όπλα, αλλά τέλος πάντων τώρα ο ιρακινός λαός είναι καλύτερα και μάλιστα… ευγνώμων που τον «απελευθερώσαμε» από το προηγούμενο καθεστώς… Ποιος τον κάλεσε να επέμβει; Με ποιο (μη τρομοκρατικό;) σκεπτικό διέλυσε κυριολεκτικά την υποδομή της χώρας που θα χρειαστεί δεκαετίες για να ορθοποδήσει; Με ποιο (μη εγκληματικό;) σκεπτικό προκάλεσε εκατόμβη νεκρών στον άμαχο πληθυσμό, σχεδόν μια νέα γενοκτονία; Ποιος, λοιπόν, είναι τελικά ο ηθικός αυτουργός του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Λονδίνο; Ας το «χωνέψουν» καλά οι «δυτικές χώρες» (ΗΠΑ, Βρετανία), όσο δεν λύεται το μέγα πρόβλημα του Μεσανατολικού κατά τρόπο δίκαιο, εάν δεν φύγουν άρον άρον οι εισβολείς από το Ιράκ, αυτούς τους «δυτικούς» και τη «διεθνή κοινότητα» θα τη βλέπει ως εχθρό και μισητό αντίπαλο το σύνολο σχεδόν του μουσουλμανικού κόσμου. Είναι σημαντικό και το επισημαίνουμε, το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο δεν προήλθε από παλαιστίνιους και ιρακινούς μαχητές, αλλά από… ευυπόληπτους πολίτες που ζούσαν μόνιμα στη Βρετανία, έκαναν και βόλτες στη γειτονιά του Μπλερ.

– Τώρα διερωτώμεθα, ποιος είναι ο ενσυνείδητος και ηθικός τρομοκράτης, ο άγνωστός μας πακιστανός νεαρός ή ο βρετανός πρωθυπουργός που για να διασφαλίσει τα «ενεργειακά δικαιώματα» (ανθρώπινα δικαιώματα, κατά τις πολυεθνικές πετρελαϊκές εταιρείες…), εισέβαλε και διαφεντεύει οικονομικά και στρατηγικά σε αραβικά εδάφη; Τώρα καταλαβαίνετε γιατί στον ΟΗΕ διεθνολόγοι και εμπειρογνώμονες δεν μπορούν να καταλήξουν σε μία διεθνώς αποδεκτή ορολογία της τρομοκρατίας…

– Ε, όχι να βάλουμε στο ίδιο καλάθι τους απελευθερωτικούς αγώνες με τους κατακτητικούς, στο ίδιο καλάθι τον Κολοκοτρώνη με τον Μπλερ και τον Μπους. Τα λέμε απλά, μη διπλωματικά, όπως άλλωστε τα κατανοεί ο κοσμάκης… Δεν έχει σημασία τι λένε, μάλλον τι είναι υποχρεωμένες να λένε οι επίσημες κυβερνήσεις, αυτές είναι δέσμιες της «συμμαχικής αλληλεγγύης»… Σε απλή μετάφραση αυτό σημαίνει ότι μας έχουν αλυσοδέσει γερά οι Αγγλοαμερικανοί με πολλαπλές οικονομικές και στρατιωτικές δεσμεύσεις… Έτσι δεν περιμένουμε, δυστυχώς, να ακούσουμε τη φωνή της αλήθειας, τη φωνή της ειλικρίνειας από κυβερνητικούς αξιωματούχους για το Ιράκ, την τρομοκρατία, το Μεσανατολικό και πολλά άλλα…

-Βρετανική αγνωμοσύνη κατά συρροήν, μόλις ολοκληρώθηκε η μυστική ψηφοφορία της ΔΟΕ και το Λονδίνο επικράτησε όλων των ανταγωνιστικών του πόλεων… Βγαίνει, λοιπόν, στο CNN, σε ζωντανή μετάδοση, περιχαρής ο βρετανός εκπρόσωπος της επιτροπής διεκδίκησης και δηλώνει ότι «το Λονδίνο θα ακολουθήσει το επιτυχημένο παράδειγμα των Ολυμπιάδων του. Σίδνεϊ και της Ατλάντας». Η Αθήνα «εξαφανίστηκε»… Για τους Ολυμπιακούς της Αθήνας, οργανωτικά τους πιο επιτυχημένους κατά γενική εκτίμηση και τους πλέον ασφαλείς, δεν είχε να πει ούτε λέξη ο αθεόφοβος… Και ας ήταν στη μνήμη όλων οι πλέον πρόσφατοι Ολυμπιακοί… Γίνεσαι ή δεν γίνεσαι… τρομοκράτης κατά αυτής της «σύμμαχης χώρας»; Να θυμίσω ότι παραμονές της κρίσιμης ψηφοφορίας της ΔΟΕ ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής συναντήθηκε στο φιλήσυχο και ασφαλές (τότε…) Λονδίνο με τον βρετανό ομόλογό του Τόνι Μπλερ και του εκμυστηρεύτηκε την προτίμηση της Ελλάδας στο Λονδίνο. Ο Μπλερ πήρε την πολύτιμη ψήφο, τι πήρε ο Καραμανλής… το ξέρει μόνο ο Θεός και η ψυχή του… Τουλάχιστον να μας έφερνε κανένα… μάρμαρο του Παρθενώνα, να πειστούμε ότι δεν ήρθε με άδεια χέρια και πολλές υποσχέσεις από την «πονηρή Αλβιόνα»…

Α. Κ.