Οι επόμενες ρήξεις του Καραμανλή μέχρι τον Σεπτέμβρη

Σύμφωνα μάλιστα με ορισμένες άλλες εκτιμήσεις, προερχόμενες επίσης από πολιτικούς οι οποίοι γνωρίζουν σκέψεις, σχεδιασμούς και γενικότερα τον τρόπο λειτουργίας του Καραμανλή, αυτός ο στρατηγικός σχεδιασμός δεν προέκυψε τώρα, αλλά υπήρχε και πριν από τις εκλογές. Και μάλιστα, κατά τους ίδιους πάντα παράγοντες, ο πρωθυπουργός αντιμετώπιζε ειρωνικά δημοσιεύματα, που κατά καιρούς έχουν δει το φως της δημοσιότητας, καθώς και κριτική από το ΠΑΣΟΚ κυρίως, ότι ήρθε στην πρωθυπουργία χωρίς σχέδιο διακυβέρνησης. «Είχε και παραείχε σχέδιο διακυβέρνησης», τονίζουν, «αλλά αυτό το σχέδιο θα το υλοποιούσε σύμφωνα με τους δικούς του σχεδιασμούς και όχι σύμφωνα με τις υποδείξεις άλλων».
Σε κάθε περίπτωση ο Καραμανλής ούτε πρόκειται να κάνει πίσω, να υποχωρήσει, ούτε -πολύ περισσότερο- να αναστείλει την υλοποίηση των σχεδιασμών του. Μετά την ψήφιση των νομοσχεδίων για το εργασιακό και το ωράριο των καταστημάτων θα ακολουθήσουν και άλλες πρωτοβουλίες και ρήξεις. Στόχος είναι ως το τέλος Σεπτέμβρη να έχει ολοκληρωθεί ένας πρώτος (μεγάλος) κύκλος μεταρρυθμίσεων, οι οποίες, όπως πιστεύει ο πρωθυπουργός, θα αρχίσουν να αποδίδουν από τα μέσα του 2006, πριν δηλαδή από τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Τότε, πιστεύει, θα αρχίσουν να γίνονται ορατά τα αποτελέσματα αυτών των πρωτοβουλιών στην οικονομία, την ανεργία, στις τιμές, ακόμα και στην πάταξη της διαφθοράς.
Κατά τις πληροφορίες μας, οι πρωτοβουλίες που θα ακολουθήσουν είναι οι εξής:
• Το κλείσιμο του μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων ύστερα από διαπραγματεύσεις με την ΑΔΕΔΥ, καθώς και μιας σειράς άλλων εκκρεμοτήτων που αφορούν το Δημόσιο και χρονίζουν επί δεκαετίες. Στην κυβέρνηση υπάρχει αισιοδοξία πως αυτό το μέτωπο θα κλείσει χωρίς σοβαρές εντάσεις.
• Νομοσχέδιο για τη «μαύρη» εργασία, που θα αντιμετωπίζει ριζικά αυτό το φαινόμενο, το οποίο έχει αρνητικές παρενέργειες όχι μόνο στην αγορά εργασίας, αλλά και στο Ασφαλιστικό, στα ταμεία κ.λπ.
• Νομοσχέδιο για τα κριτήρια με βάση τα οποία θα χαρακτηρίζεται μια περιοχή τουριστική ώστε να απολαμβάνει ειδικών προνομίων.
• Το νομοσχέδιο για τη σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Αυτό η κυβέρνηση το θεωρεί κομβικό, έως και καθοριστικό, για την ανάπτυξη και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
• Η οριστική διευθέτηση του χρόνιου προβλήματος της Ολυμπιακής. Το πιθανότερο σενάριο είναι το κλείσιμο της πολύπαθης εταιρείας. Υπάρχουν πάντως και ορισμένες πιθανότητες ρύθμισης του θέματος κατά το πρότυπο της Sabena, όπως έχει γράψει «ΤΟ ΠΑΡΟΝ».
• Επέκταση των ρυθμίσεων που ψηφίστηκαν πρόσφατα για τον ΟΤΕ και ιδιαίτερα αυτής για την κατάργηση της μονιμότητας για τους νεοπροσλαμβανόμενους σε όλες τις ΔΕΚΟ.
• Νομοσχέδιο για την καταπολέμηση της διαφθοράς και συναλλαγής σε όλη την κλίμακα του Δημοσίου, από τις εφορίες και πολεοδομίες -που αποτελούν τις σοβαρότερες εστίες διαφθοράς- μέχρι τις συναλλαγές με υπουργεία, οργανισμούς κ.λπ.
Σημειώνεται ότι ο Καραμανλής εκτιμά -και το είπε και στην προχθεσινή συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής- ότι ο πρώτος κύκλος των μεταρρυθμίσεων, που θα ολοκληρωθεί με την ψήφιση των νομοσχεδίων για το εργασιακό και το ωράριο των καταστημάτων, κάθε άλλο παρά πήγε αρνητικά για την κυβέρνηση, όπως προκύπτει και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Και φαίνεται να ξεδιπλώθηκε την τελευταία περίοδο και μια τακτική της κυβέρνησης, αυτή της αποφυγής διαπραγματεύσεων με τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις (ΟΤΕ, ρύθμιση του χρόνου εργασίας με τη μεσολάβηση των Εργατικών Κέντρων).
Ο ρόλος Μεϊμαράκη
Κάτι άλλο που επισημαίνουν συνεργάτες του Καραμανλή είναι ότι ο πρωθυπουργός, ακριβώς επειδή είχε στρατηγικό σχεδιασμό, επέλεξε να τον υλοποιήσει με πολιτικά στελέχη της γενιάς του, τα οποία λογικά είναι πιο κοντά στις ιδέες, τις απόψεις και στη νοοτροπία του. Γι’ αυτό επέλεξε νέους, ακόμα και άπειρους υπουργούς και κυρίως υφυπουργούς, φτιάχνοντας παράλληλα και τη δική του ηγετική ομάδα. Βεβαίως ρισκάρισε να αποτύχει. Πάντως, μέχρι στιγμής τουλάχιστον αυτό το ρίσκο τού βγήκε, πλην μερικών εξαιρέσεων, όπως ο ίδιος εκτιμά.
Να σημειώσουμε, τέλος, ότι σημαντικότατο ρόλο στο να περάσουν έως τώρα οι επιχειρηθείσες ρήξεις χωρίς σοβαρές απώλειες διαδραμάτισε και ο γραμματέας της ΚΕ Β. Μεϊμαράκης. Και μάλιστα σε πολλές κατευθύνσεις: Και ως «διαπραγματευτής» με τους συνδικαλιστές και ως «διαμεσολαβητής» μεταξύ διαφόρων κέντρων, ακόμα και σε ρόλο… ψυχολογικής στήριξης κυβερνητικών στελεχών.
Και φυσικά πρωτίστως θα πρέπει να του αναγνωριστεί ο ρόλος του «κυματοθραύστη» αντιδράσεων, μέσω των «ήπιων» τοποθετήσεών του, ακόμα και σε αντιπαράθεση με εμπλεκόμενους υπουργούς. Μάλιστα το τελευταίο για τους «μυημένους» γινόταν σε συνεννόηση με τον Καραμανλή με στόχο να πετυχαίνει η ΝΔ ακόμα και σε ρόλο… αντιπολίτευσης. Κάτι που, βέβαια, διευκολύνθηκε πολύ εξαιτίας της απουσίας της… πραγματικής αντιπολίτευσης και κυρίως της αξιωματικής, η οποία ουσιαστικά άφησε «γήπεδο» στην κυβέρνηση για να παίξει…