Η ΕΕ παρακολουθεί τηλέφωνα και Ίντερνετ από το 1995

Εδώ και μία δεκαετία, με πρόφαση τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και με προτροπή του αμερικανικού FBI, η ΕΕ έχει ενεργοποιήσει κρυφά ένα σύστημα συνολικής επιτήρησης των τηλεπικοινωνιών, εξαναγκάζοντας τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών να διευκολύνουν τις αστυνομικές υπηρεσίες στην παρακολούθηση κάθε μορφής επικοινωνίας! Το χειρότερο είναι ότι τα περισσότερα από τα κράτη-μέλη πείστηκαν να υπογράψουν τη σχετική συνθήκη συνεργασίας με τον κωδικό ENFOPOL 98, χωρίς να ξέρουν καν τι περιλαμβάνει! Στην ουσία, η ENFOPOL 98 δεν είναι παρά μια συμφωνία συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τις ΗΠΑ για τον έλεγχο των τηλεπικοινωνιών. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες εμπνεύστηκαν το σχέδιο που τις εξυπηρετεί, να παρακολουθούν -χωρίς να δίνουν λογαριασμό σε κανέναν- τις τηλεφωνικές επαφές από σταθερά ή κινητά τηλέφωνα, τις ανταλλαγές ηλεκτρονικών μηνυμάτων ή και τις δορυφορικές επικοινωνίες, ακόμη και αν αυτές προέρχονται από ευρωπαϊκές χώρες.
Όλα ξεκίνησαν τον Οκτώβριο του 1992, όταν στις εγκαταστάσεις του FBI στο Κουάντικο της Βιρτζίνια κλήθηκαν αντιπροσωπείες αστυνομικών υπηρεσιών από τη Βρετανία, τον Καναδά, την Αυστραλία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Σουηδία, τη Νορβηγία, τη Δανία, την Ισπανία και το -ανεξάρτητο τότε- Χονγκ Κονγκ. Επισήμως, θα έπαιρναν μέρος σε διεθνές σεμινάριο για τις τηλεπικοινωνίες μεταξύ αστυνομιών, το οποίο ονομάστηκε ILETS (International Law Enforcements Telecommunications Seminar).
Μόνο σεμινάριο δεν ήταν, όμως! Οι Αμερικανοί, με τις ευλογίες της περιβόητης NSA (Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας) και κρυφά από κυβέρνηση και Γερουσία, έπεισαν τις έντεκα χώρες για την ανάγκη να επιβάλουν στις βιομηχανίες τηλεπικοινωνιών τους όρους τους, ώστε να εξασφαλίζουν τη συνεργασία τους στη χειραγώγηση των παγκόσμιων τηλεπικοινωνιών για την αντιμετώπιση σοβαρών εγκλημάτων!
Το σχέδιό τους -που τότε είχε τον κωδικό UR 1.0- αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά το 1994 στη Βόννη, με την προσθήκη της Αυστρίας, της Φινλανδίας, της Νορβηγίας και της Πορτογαλίας.
Toν Μάρτιο της ίδιας χρονιάς, η Ολλανδία προτείνει στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να υιοθετήσει το σχέδιο με άλλη επωνυμία. Το ονομάζει ENFOPOL 90, από το όνομα μιας επιτροπής αρχειοθέτησης εγγράφων αστυνομικού ενδιαφέροντος! Στα δύο επόμενα χρόνια, το σχέδιο κρατείται μυστικό, αλλά οι τηλεφωνικές εταιρείες δέχονται πιέσεις να ευθυγραμμιστούν με τις απαιτήσεις του! Μόνο η ιταλική IRIDIUM αντιδρά, και αυτό της στοιχίζει:
Οι Αμερικανοί, που αν δεν βοηθούσε τεχνικά η εταιρεία δεν είχαν τρόπο να ελέγχουν τις δορυφορικές τηλεφωνικές συνομιλίες, μποϊκοτάρουν το δορυφορικό της τηλέφωνο και, έναν χρόνο μετά, διακόπτει τη λειτουργία του! Το 1996, η Κομισιόν μετατρέπει το σχέδιο σε «Διεθνή Συνθήκη για τη Διεθνή Ασφάλεια» και, δύο χρόνια αργότερα, το μετονομάζει ENFOPOL 98 και το επεκτείνει στην παρακολούθηση των συνομιλιών και των μηνυμάτων μέσω του Ίντερνετ. Τον Σεπτέμβριο του 1998 η αυστριακή προεδρία παρουσιάζει επίσημα στην Επιτροπή Αστυνομικής Συνεργασίας τη συμφωνία. Το σχετικό κείμενο φτάνει τις 36 σελίδες, ενώ το αρχικό UR 1.0 αριθμούσε μόλις τέσσερις! Όμως, ο φόβος ότι ο όγκος του θα τρόμαζε τους υπουργούς αναγκάζει τους εμπνευστές του ειδικούς της ILETS να το αποσύρουν.
Το κείμενο μειώνεται στις 14 σελίδες και οι αρχηγοί των αστυνομικών υπηρεσιών το υπογράφουν στη Μαδρίτη τον Οκτώβριο του 1998. Έναν μήνα αργότερα παίρνει την τελική του μορφή στις έξι σελίδες.
Όμως, οι σελίδες που αφαιρέθηκαν έχουν περιληφθεί σε άλλα, άσχετα έγγραφα, με αποτέλεσμα να μην ξέρουν τι υπογράφουν! Ήταν αρκετή η διαβεβαίωση ότι η παρακολούθηση των επικοινωνιών θα βοηθούσε την εξάρθρωση δικτύων του οργανωμένου εγκλήματος…
Το 2001 το σχέδιο ENFOPOL περιλαμβάνει την παρακολούθηση των e-mail, των συμβατικών και ψηφιακών γραμμών σταθερής τηλεφωνίας (PSDN και ISDN), αλλά και τις μορφές
GPRS, UMTS (Παγκόσμιο Σύστημα Κινητής Τηλεφωνίας), xDSL, ακόμη και το TETRA (Trans European Trunk Radio Standard) -που σήμερα χρησιμοποιεί η ΕΛΑΣ και πολλές άλλες αστυνομίες! Το σχέδιο προβλέπει την πρόσβαση των αστυνομικών υπηρεσιών σε όλα τα σήματα (ομιλούντα ή γραπτά), από όποιο μέσο κι αν εκπέμπονται.
Οι υπηρεσίες παροχής υπηρεσιών σταθερής και κινητής τηλεφωνίας ή Ίντερνετ υποχρεώνονται να παρέχουν τεχνική υποδομή, ώστε να εντοπίζεται το γεωγραφικό στίγμα της υπό παρακολούθηση συσκευής, να αποκρυπτογραφούνται οι τυχόν κωδικοποιημένες συνομιλίες και να καταγράφεται το υλικό παρακολούθησης! Με την εφαρμογή του ENFOPOL, 370 εκατομμύρια πολίτες της Ευρώπης κατασκοπεύονται συνεχώς!
Προσωπικά δεδομένα όπως ονόματα, διευθύνσεις, αριθμοί τηλεφώνων και πιστωτικών καρτών, ηλεκτρονικά ταχυδρομεία και κωδικοί εισόδου στο Διαδίκτυο όχι μόνο είναι έκθετα στα μάτια των διωκτικών αρχών, αλλά και γίνονται προϊόν ανταλλαγής μεταξύ των υπηρεσιών διαφόρων χωρών, χωρίς οι εταιρείες να μπορούν να αντιδράσουν!
Εκεί οδήγησε η πίεση των Αμερικανών για εκσυγχρονισμό των αστυνομικών υπηρεσιών σύμφωνα με την τεχνολογία και μάλιστα σε συνθήκες απόλυτου σκότους, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη των εταιρειών παροχής υπηρεσιών, χωρίς νομικές συμβουλές, κοινοβουλευτική επιτήρηση ή, έστω, κάποια δημόσια συζήτηση.
Και τώρα οι Βρετανοί προσπαθούν να νομιμοποιήσουν την «καραμπινάτη» παρανομία, αφού κυρίως αυτοί και οι ΗΠΑ ωφελούνται!