Το «ΑΡΔΗΝ» για το «ΟΧΙ» στο Ευρωσύνταγμα

Όπως τονίζεται, το γαλλο-ολλανδικό «ΟΧΙ» αποτελεί ουσιαστικά ένα συνολικό «ΟΧΙ» στην παγκοσμιοποίηση και τις συνέπειές της. Η παγκοσμιοποίηση έχει προκαλέσει μια πολυδιάστατη κρίση, ένα αδιέξοδο, απέναντι στο οποίο οι λαοί της Ευρώπης κινητοποιήθηκαν. Το αδιέξοδο είναι κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό και πολιτιστικό. Αφορά τον καθένα από τους ευρωπαϊκούς λαούς χωριστά, αλλά και την Ευρώπη στο σύνολό της. Στοιχειοθετείται από τη διάλυση του κράτους-πρόνοιας, την υποχώρηση των εργατικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων, τη φτώχεια και την ανεργία. Εκφράζεται επίσης και από τον κίνδυνο της διάλυσης της ευρωπαϊκής συνοχής που θα επιφέρει η είσοδος της Τουρκίας στην ΕΕ όσο και από την πολιτιστική ομογενοποίηση που προκαλείται από την επιβολή της παγκόσμιας αμερικάνικης καταναλωτικής κουλτούρας. Γι’ αυτούς τους λόγους το «ΟΧΙ» θα πρέπει να συνδυαστεί με αιτήματα εξίσου συνολικά, που προκρίνουν μια εναλλακτική λογική «αποσύνδεσης» από την παγκοσμιοποίηση. Την επαναφορά της παραγωγής σε εθνικό και περιφερειακό πλαίσιο, αλλά και την ενίσχυση της άμεσης δημοκρατίας.