Ο Μπλερ έσπειρε ανέμους και θερίζει θύελλες
Δεν υπάρχει κατακτητικός πόλεμος των Αμερικανών εναντίον αραβικής ή μουσουλμανικής χώρας, στον οποίο να μην έχει προστρέξει να συμμετάσχει ο βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ, κάνοντας το Λονδίνο και τους Άγγλους όλο και πιο μισητούς στα μάτια των υπόδουλων αραβικών ή μουσουλμανικών λαών.
Όλοι ευχόμασταν, για ανθρωπιστικούς λόγους, να μην έρθει ποτέ η ώρα που ο βρετανικός λαός θα πλήρωνε τον λογαριασμό αυτής της πολιτικής του Μπλερ, γιατί γνωρίζαμε πως κατά 99% θα ήταν αθώοι και ανυποψίαστοι άνθρωποι αυτοί που θα πλήρωναν για την εγκληματική πολιτική του Μπλερ.
Δυστυχώς το κακό έγινε. Δεκάδες νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες από τις εκρήξεις στο Λονδίνο επισφράγισαν με τον πιο δραματικό τρόπο τις συνέπειες αυτής της πολιτικής του Μπλερ. Η τραγωδία έγκειται στο ότι αυτοί που πλήρωσαν, ακόμη και με τη ζωή τους, ήταν εντελώς αμέτοχοι στη χάραξη αυτής της πολιτικής -και σίγουρα πολλοί από αυτούς, μάλιστα, θα ήταν και εντελώς αντίθετοι στην κατακτητική, φιλοπόλεμη πολιτική του Μπλερ, ο οποίος θα συνεχίσει να κάνει τα ίδια και χειρότερα, έχοντας τώρα ως πρόσχημα και τους νεκρούς που προκάλεσε η πολιτική του.
Η αποτυχία της αστυνομοκρατίας
Τα τραγικά γεγονότα στο Λονδίνο αποτελούν παράλληλα καίριο πλήγμα εναντίον της αστυνομοκρατικής αντίληψης δήθεν προστασίας από την τρομοκρατία. Βάσει της αντίληψης αυτής εγκαθιδρύεται αστυνομικό κράτος με στοιχεία ολοκληρωτικού καθεστώτος, με στραγγαλισμό θεμελιωδών δημοκρατικών ελευθεριών του λαού, με διαρκή παρακολούθηση ολοένα και μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού με τις πιο σύγχρονες τεχνολογικά μεθόδους, επειδή τάχατες έτσι προλαβαίνουν οι αρχές ασφαλείας την εκδήλωση τρομοκρατικών ενεργειών.
Παραμύθια! Στόχος αυτής της πολιτικής είναι απλώς ο έλεγχος του λαού από την άρχουσα τάξη και τον κρατικό μηχανισμό. Κανένας τρομοκράτης δεν εμποδίζεται στη διάπραξη εγκληματικών πράξεων με αυτόν τον τρόπο. Τα όσα έγιναν στο Λονδίνο διαψεύδουν για μια ακόμη φορά, με τον πιο παταγώδη τρόπο, τη θεωρία αυτή. Δεν υπάρχει πιο καλά φυλασσόμενη πόλη σε ολόκληρη την Ευρώπη από το Λονδίνο. Η βρετανική πρωτεύουσα είναι πραγματική κόλαση «Μεγάλου αδελφού», καθώς χιλιάδες κάμερες παρακολουθούν τα πάντα νύχτα μέρα. Η δήθεν «αντιτρομοκρατική» νομοθεσία της αγγίζει τα όρια του φασισμού, με εξωφρενικές διατάξεις που καταδιώκουν ακόμη και τις πολιτικές πεποιθήσεις και μάλιστα χωρίς καν αποδεικτικά στοιχεία, αρκούν οι «υποψίες» των αρχών ασφαλείας!
Ασπίδα προστασίας μόνο η πολιτική
Επιπλέον, όλος αυτός ο ολοκληρωτικός μηχανισμός ήταν σε πλήρη επαγρύπνηση αυτές τις μέρες, λόγω της συνόδου των G8, των επτά μεγάλων βιομηχανικών κρατών της Δύσης συν τη Ρωσία, σε βρετανικό έδαφος.
Ο κίνδυνος εκδήλωσης τρομοκρατικής ενέργειας ήταν ιδιαίτερα αυξημένος, καθώς οι κορυφαίοι ηγέτες της «σταυροφορίας» για την υποδούλωση αραβικών και μουσουλμανικών κρατών βρίσκονταν στη Σκοτία. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις ήταν σχεδόν «προαναγγελμένες» δηλαδή, όμως τίποτα δεν κατόρθωσε να τις εμποδίσει.
Αυτό δεν οφείλεται σε αστυνομική ολιγωρία των Βρετανών. Κάθε άλλο. Απλώς αποδεικνύει για μια ακόμη φορά την αλήθεια ότι η μοναδική ασπίδα προστασίας από την τρομοκρατία είναι πολιτική, όχι αστυνομοκρατική.
Όταν η πολιτική σου, όπως του Λονδίνου, είναι να υποδουλώνεις λαούς και χώρες και να αρπάζεις τα πλούτη τους ή να εγκαθιστάς καθεστώτα ανδρεικέλων σου, τότε η πολιτική σου γεννάει εκατομμύρια εχθρούς σου. Κι όταν εκατομμύρια άνθρωποι μισούν τον κατακτητή, σίγουρα θα υπάρξουν ανάμεσά τους πολλές χιλιάδες που στο τέλος θα καταλήξουν να είναι αποφασισμένοι να δώσουν ακόμη και τη ζωή τους για να προκαλέσουν ζημιές στους κατακτητές.
Αυτούς πια δεν μπορεί να τους σταματήσει κανένα αστυνομικό καθεστώς των κατοχικών δυνάμεων.
Οι Άγγλοι που εκβίαζαν την Ελλάδα
Η τραγική αποτυχία του βρετανικού αστυνομικού κράτους να αποτρέψει τις σχεδόν αναμενόμενες τρομοκρατικές ενέργειες φέρνει υποχρεωτικά στην επιφάνεια τους επαίσχυντους εκβιασμούς που ασκούσαν με χίλιους τρόπους οι Άγγλοι πέρυσι εναντίον της χώρας μας, για να μας υποχρεώσουν να αγοράσουμε «προστασία», κατά τη μαφιόζικη έννοια, από αυτούς εναντίον ανύπαρκτων κινδύνων.
Εκμεταλλευόμενοι την ευθύνη της Αθήνας για την ασφαλή τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, μας πάτησαν κυριολεκτικά στον λαιμό, μαζί με τους Αμερικανούς, και μας απέσπασαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές για άχρηστα μέτρα ασφαλείας.
Στην Ελλάδα δεν άνοιξε μύτη. Κανένας άραβας ή ισλαμιστής εξτρεμιστής δεν κινήθηκε εναντίον της χώρας μας.
Δεν τον απέτρεψαν φυσικά ούτε τα γελοία «μπαλόνια» – ρουφιάνοι ούτε τα AWACS του NATO ούτε οι «καραγκιόζηδες με τα αδιάβροχα», που δήθεν θα μας προστάτευσαν από… ατομικές βόμβες που θα έπεφταν στο Ολυμπιακό Στάδιο!
Αυτό που μας προστάτευσε ήταν η πολιτική της χώρας μας. Ο ελληνικός λαός εκδηλώνει με κάθε ευκαιρία την αντίθεσή του στους κατακτητικούς πολέμους των Αμερικανών, των Άγγλων και οποιωνδήποτε άλλων, με όποιο πρόσχημα και αν γίνονται αυτοί. Δεν συμμερίζεται τα παραμύθια περί «ελευθερωτών».
Επίσης ο λαός μας ανέκαθεν ήταν στο πλευρό των Αράβων και ειδικά των Παλαιστινίων, ενώ διακατέχεται από αισθήματα σεβασμού και αλληλεγγύης και προς άλλα μουσουλμανικά κράτη που απειλούνται από τους Αγγλοαμερικάνους, π.χ. το Ιράν.
Αυτά τα αισθήματα του ελληνικού λαού, που βρίσκουν αντανάκλαση λίγο πολύ και στην πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων, αποτελούν την πραγματική ασπίδα προστασίας της Ελλάδας. Ακόμη και οι πιο τυφλοί από μίσος εξτρεμιστές πολύ σπάνια χτυπούν χώρες που δεν είναι εχθρικές προς τη δική τους χώρα και τους δικούς τους λαούς – όσο και αν θα ήθελαν κάτι τέτοιο οι μυστικές υπηρεσίες των κατοχικών δυνάμεων.
Τα «κοράκια» του αυταρχισμού
Δυστυχώς οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο δεν θα παραμείνουν χωρίς συνέπειες και για τη χώρα μας.
Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις με τους επιθετικούς, κατακτητικούς στόχους επιχειρούν συστηματικά να αξιοποιούν τέτοια γεγονότα για να ενισχύουν τα αυταρχικά μέτρα εναντίον των ίδιων των πολιτών τους, εκμεταλλευόμενες τη συναισθηματική φόρτιση, την οργή και τον φόβο του πληθυσμού, που μειώνουν τις αντιστάσεις του στην ενίσχυση της αστυνομοκρατίας. Έτσι θα γίνει και τώρα.
Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία πως ο τόσο αντιπαθής στους Ευρωπαίους βρετανός πρωθυπουργός Τόνι Μπλερ θα προσπαθήσει να εκμεταλλευθεί την προεδρία της ΕΕ από την Αγγλία αυτό το εξάμηνο, για να προωθήσει αντιδημοκρατικά μέτρα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας που γεννάει ακριβώς η κατακτητική πολιτική του!
Ας μην έχουμε επίσης καμιά αμφιβολία ότι οι περισσότεροι από τους ηγέτες του ΕΕ θα είναι εξαιρετικά πρόθυμοι να τον ακολουθήσουν σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο. Ειδικά τώρα, μετά τα χαστούκια που έφαγαν με την απόρριψη του Ευρωσυντάγματος από τους Γάλλους και τους Ολλανδούς, οι οποίοι έδειξαν ότι οι λαοί σηκώνουν κεφάλι εναντίον των ηγετών τους, οι ηγέτες, με μίσος κατά των λαών τους, θα επιδιώξουν να τους καθυποτάξουν και πάλι.
Οι ντόπιοι εκφραστές αυτής της γραμμής
Υπάρχουν, φυσικά και οι έλληνες πολιτικοί που είναι πανέτοιμοι να στηρίξουν αυτή την αντιδημοκρατική γραμμή, επιδιώκοντας να προωθήσουν την πολιτική τους καριέρα πάνω στη βάση της «τρομολαγνείας», θεωρώντας ότι αυτό τους εξασφαλίζει τις ισχυρές πλάτες πρωτίστως των Αμερικανών για την πολιτική τους ανέλιξη.
Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε, όσο και αν ήταν αναμενόμενο, ότι ο πρώην υπουργός Δημόσιας Τάξης του ΠΑΣΟΚ και βραβευμένος από το FBI Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ήταν ο πρώτος πολιτικός που έσπευσε στα τηλεοπτικά κανάλια για να υποστηρίξει τη γραμμή της αστυνομοκρατίας και να απορρίψει τη σημασία της πολιτικής ως καθοριστικού παράγοντα για το αν μια χώρα καθίσταται στόχος τρομοκρατών.
Ευτυχώς που άνθρωποι σαν κι αυτόν δεν βρίσκονται στην εξουσία τέτοιες κρίσιμες ώρες, γιατί η ζημιά που θα μπορούσαν να προκαλέσουν στον ελληνικό λαό με την πολιτική τους ίσως και να ήταν ανυπολόγιστη.
Ευτυχώς επίσης που άνθρωποι σαν τον Μ. Χρυσοχοΐδη έχουν απομακρυνθεί από τις ηγετικές θέσεις και του ΠΑΣΟΚ και δεν απηχούν τις απόψεις της πλειοψηφίας των στελεχών του, όπως φάνηκε π.χ. και από τις διαμετρικά αντίθετες απόψεις του Θ. Πάγκαλου.
Όσο για την κυβέρνηση της ΝΔ, αυτή δεν φάνηκε να συμμερίζεται τη γραμμή Χρυσοχοΐδη στις πρώτες της αντιδράσεις. Η στάση της όμως πρέπει να παρακολουθηθεί πολύ προσεκτικά, καθώς οι πιέσεις που θα ασκηθούν πάνω της σίγουρα θα κλιμακωθούν και ο Κ. Καραμανλής τελευταία δεν δείχνει ιδιαίτερη αντοχή στις πιέσεις, μετά τη στροφή που έκανε.